บทที่ 5.1
วาสนาที่ผู้อื่นสานต่อ
“เจ้าไม่รู้หรือ ฮูหยินของท่านแม่ทัพก็คือท่านหญิงรองจากเมืองต้าฉินอย่างไรเล่า”
“ทะ... ท่านหญิง!”
ท่าทางตื่นตกใจของทุกคนทำเอาจ้าวซิงอียิ้มแห้ง เมื่อเห็นทุกคนมีท่าทางประหม่าก็รีบเอ่ยบอกให้พวกนางทำตัวตามสบาย เช่นที่ทำกับหลี่มู่หรง
“นี่คือสิ่งใดหรือ”
“เมล็ดข้าวเจ้าค่ะ”
“เช่นนั้นเหตุใดต้องเอามาล้างเช่นนี้ด้วย”
“นี่เรียกว่าการคัดเมล็ดพันธุ์เจ้าค่ะ”
จ้าวซิงอีขมวดคิ้วเล็กน้อย ในสายตาชัดเจนด้วยความสงสัย
“ปลูกข้าวใช้น้ำมาก ข้าได้ยินว่าที่นี้เพาะปลูกยากลำบากมิใช่หรือ”
เท่าที่จ้าวซิงอีศึกษาภูมิศาสตร์ของเมืองต้าโจว พื้นที่เขตเหนือนี้ ในหนึ่งปีพบเจอปัญหาภัยแล้งสามเดือน อุทกภัยสามเดือน และหน้าหนาวอีกสามเดือน กล่าวโดยง่ายก็คือในหนึ่งปีนั้นมีเพียงสามเดือนที่ชาวบ้านเขตเหนือจะสามารถดำรงชีพได้อย่างสงบสุข ดังนั้นชาวเมืองเขตนี้จึงไม่นิยมปลูกพืชผลและยึดอาชีพเลี้ยงส
