“นายสิงห์” นานพอสมควรที่สิงหายืนนิ่งอยู่ที่เดิม นานจนกระทั่งดวงตาคู่สวยเปิดออก พร้อมกับเสียงที่แหบเล็กน้อยเอ่ยเรียก “กลับมาแล้วเหรอ?”
ณัฐรินีย์ขยับลุกขึ้นนั่ง เพราะเพิ่งตื่นนอนและไม่ระวังตัวทำให้เสื้อที่สวมใส่เลิกขึ้นจนเห็นหน้าท้องขาวๆ เจ้าตัวไม่รู้เรื่องอะไร แต่คนที่มองอยู่ตลอดเวลาเห็นเข้าเต็มๆ ตา
สิงหาลอบกระแอมไอ ก่อนจะตอบสั้นๆ อย่างคนสงวนคำ “อืม”
“นายสิงห์หิวหรือยัง?”
“เพิ่งบ่ายสาม”
“อ่า... นิดคิดว่านอนไปหลายชั่วโมงซะอีก” เธอยกมือขึ้นมัดผมที่ยุ่งเหยิงจากการนอนใหม่ และนั่นทำให้ชายเสื้อสั้นๆ เปิดขึ้นสูงกว่าเดิม
ชายหนุ่มรีบหันหน้าไปทางอื่น เขาไม่อยากมองผิวขาวๆ นั่นอีก ผู้หญิงอะไร... ไม่ระวังตัวเอาซะเลย ไม่รู้หรือไงว่ามันอันตราย
แล้วตัวอันตรายก็ไม่ใช่ใคร เขานี่ไง...
สิงหาโทษว่ามันเป็นเพราะเมื่อคืนเขาเพิ่งได้ครอบครองร่างกายนี้ไป แม้จะไม่ได้เกิดจากความรัก แต่น้ำมันกับไฟเมื่ออยู่ใกล้กั
