My Boyfriend's Vendetta

Chapter 4

Lucinda

Nang gabi rin lang na iyon ay tulad nga ng sabi niya ay magd-dinner kaming dalawa kaya naman nakapagpalit na ako ng aking damit. Pilit kong inaayos ang aking buhok dahil hindi ko alam kung ipupusod ko ito o ilulugay na lang. Nang hindi ako makapag-decide ay pinony tail ko na lang ito at saka kinuha ang aking purse nang makarinig ako ng doorbell sa aking pinto.

Nagsusuot pa lang ako ng aking earring at sapatos nang buksan ko ang pinto at gano’n na lang ang gulat ko na makita siya sa harapan ng aking pinto. Maang akong napatingin sa kanya dahil unang-una ay hindi ko naman sinabi sa kanya kung saan ang kwarto ko kaya paano niya iyon malalaman. Pangalawa, napakunot na lang ang aking noo nang makita ang kanyang suot.

“Ready?” tanong niya.

“Ano iyang suot mo?” tanong ko sa kanya habang pinapasadahan siya ng tingin mula ulo hanggang paa.

“What’s wrong with what I’m wearing?” tanong niyang muli na nagpailing sa akin.

Paano ba naman kasi nakasuot ako ng dress na halos hapit sa aking katawan pagkatapos ay may dala pa akong mamahaling purse. Tapos ang makikita ko lang na suot niya ay simpleng maong pants na may butas sa tuhod sabay white shirt na naka-fold ang mangas niya. Hindi naman ako judgemental sa mga damit dahil nga may freedom nga naman silang suotin ang gusto nila.

“What the hell are you wearing?” tanong kong muli. “Uhm, please tell me na sa carinderia mo lang ako dadalhin dahil para kang nagmukhang driver ko sa suot mo.”

Napatingin naman siya sa kanyang suot sabay sa akin. “Ano namang mali? E ang importante naman ay hindi ako nakahubad sa harapan mo. Isa pa hindi carinderia ang pupuntahan natin dahil sa restaurant ng kaibigan ko ang punta natin. Let’s go. I already made a reservation, and we might be late.”

Magsasalita pa sana ako pero nauna na siya at hindi man lang ako hinintay at hindi man lang kinuha ang dala kong purse. Ni magbigay man lang sana ng isang bulaklak o tsokolate ay wala. Tapos kung umasta siya parang hindi niya ako yinayang mag-date.

Huminga na lamang ako ng malalim habang nakasunod sa kanya at makailang beses na rin akong napairap sa hangin. Talagang nakasuot pa talaga siya ng tsinelas at hindi man lang nag-rubber shoes sana. Napapailing na lang ako sa kanya at mas lalo kong ikinaiiling ay ang ganda ng kotse niya dahil iyong pinaka-latest pa ito na Royce Rolls car.

Iniisip ko tuloy kung sasama talaga ako sa kanya lalo na at hindi ko pa naman siya kilala at wala akong mahihingan ng tulong oras na kinidnap niya ako. Nakatayo ako sa gilid ng kotse niya at ang bwisit na lalaking ito ay hindi man lang ako pinagbuksan. Nauna na siyang sumakay at nagtatakang nakatingin sa akin kung bakit hindi pa ako sumasakay.

‘Very gentleman.’ Sigaw ko na lang sa aking utak.

Naiinis akong sumakay sa kanyang sasakyan at kahit na mahal pa ito ay nabwibwisit ako sa kanya. Pagsakay ko ay agad siyang nag-drive papunta sa resto na sinasabi niya na pagmamay-ari raw ng kaibigan niya. Pagdating namin ay pinark niya ang kanyang sasakyan at hindi man lang ako tinulungang bumaba ng kotse at nauna na siyang pumasok sa loob.

Nag-breathe in, breathe out na lang ako dahil ayoko ang ma-stress lalo na at pumayag na ako sa date na ito. Pagpasok ko ay nakita ko na ang hinayupak na nakaupo sa rineserve niyang table niya at binabasa na ang menu. Muli nanaman akong napairap sa hangin bago ako naglakad papunta sa kanya.

Padabog kong linapag ang purse ko sa mesa namin at hinila ko na lang basta ang aking upuan sabay umupo rito na naiinis. Masama akong nakatingin sa kanya habang siya ay abalang nakatingin sa menu. Kinuha ko na rin ang menu at nagsimulang umorder ng aking pagkain at para makaganti ako sa hinayupak na ito ay iyong pinakamahal talaga ang kinuha ko.

Pagkatapos naming umorder ay hindi man lang niya pinansin ang inorder kong pizza na super mahal at pasta na may truffles na super mahal din. Habang hinihintay naming dumating ang aking pagkain ay umikot ang aking mga mata sa buong kabuuan ng resto. Ang ganda ng ambience nito at halatang pinag-isipan ng mabuti ang mga design at materyales ng gusali.

Hindi man ako naging businesswoman na tulad ng aking kuya at papa ay may ideya naman ako sa mga ganito dahil minsan ko nang sinubukan na magtrabaho sa kompanya ni Papa. Ang kaso ay hindi lang kasi talaga iyon ang passion ko kaya ang bagsak ko ay sa pagiging vlogger. Oo, spoiled ako dahil meron nga akong golden spoon sa aking bunganga habang lumalaki.

Pero dahil sa best friend ko na sina Angel at Paris ay natuto akong mamuhay ng mag-isa. May mga luho pa rin naman ako na hindi maalis-alis dahil mahirap nang baguhin minsan ang kinalakihan mo. Wala akong trabaho pero palaging linalagyan ng aking ama ang aking account ng milyon kaya kahit papaano ay may panggastos ako sa pang-araw-araw.

Isa pa hindi naman ako gano’n mahilig maggasta at mga importanteng bagay lang talaga ang aking binibili. Maliban na lamang kapag nag-shopping ako ay talagang waldas talaga ako ng pera. Kaya siguro iniiwan din ako ng mga nakaka-one night stand ko noon dahil hindi nila maibigay ang mga luho ko.

Palibhasa ay mayaman daw kasi ako, spoiled masyado, hindi maitapak ang mga paa ko sa lupa at marami pang dahilan. Pero alam ko naman na natatapakan lang ang kanilang ego dahil mas mayaman ako sa kanila at hindi nila matanggap na kaya kong bilhin ang mga bibilhin nila. Kaya nga nagtataka ako kung paano ako napapayag ng lalaking ito na makipag-date sa kanya samantalang nagmumukha siyang average.

Gwapo lang talaga siya kaya siguro nakuha niyang ibuka ang aking mga hita. Pero bakit may Royce Rolls naman siyang sasakyan? Kung sakaling rinentahan niya ito ay baka nga umutang pa siya at sigurado ako na ang resto na ito ay baka may coupon lang siyang nakuha.

Hays. Nagiging matapobre nanaman ako at iyon ang kailangan kong baguhin sa aking pag-uugali. Hindi lahat ng tao ay maswerteng naipanganak na mayaman kaya hindi dapat mababa ang tingin ko sa mga mahihirap. Ang kaso ay nakakainis dahil limang minuto na ang lumipas at nakausap ko ang aking sarili ay hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin ni minsan.

Ayaw niya ba akong kausap o ayaw man lang ba niya akong pansinin? O aware pa ba siya na may ka-date siyang kasama at isang magandang dalaga pa ang nasa harapan niya? O pwede rin na dahil sa nakuha na niya ang gusto niya sa akin ay for compliance’s sake na lang itong ginagawa niya at iiwan din lang niya ako sa huli?

“Ahem,” simula ko at doon lang umangat ang tingin niya sa akin. “Buti naman at tinapunan mo pa ako ng tingin? Ang akala ko kasi ay nakalimutan mo nang may ka-date ka?”

Ngumiti lang siya na parang hindi man lang siya na-offend sa sinabi ko.

“Okay. Ano ba ang gusto mong pag-usapan? Gusto mo bang malaman ang tungkol sa akin? O sige. I will tell you the simplest ones. Uhm, favorite color ko ay blue, mahilig ako sa prutas lalo na ang peras kasi masabaw ito at manamis-namis, mahilig akong mag-swimming at isa akong swimmer noong nag-aaral ako at mahilig akong makipag-s*x. Your turn.” Maang akong napatingin sa kanya.

“You idiot!” sigaw ko at wala akong paki kung napatingin sa amin ang kalapit naming mesa. “We had a one night stand last night. Sinabi ko na sa iyo na ayaw kong makipagrelasyon pero pinilit mo akong makipag-date. Pagkatapos ito lang ang ipapakita mong asta sa akin na parang wala kang kasama?”

“Chill ka lang. Masyado kang high blood nakamamatay iyan, alam mo ba?” Masama akong napatingin sa kanya.

“Sino kaya ang may dahilan kung bakit ako high blood ha?” singhal kong muli sa kanya at sakto namang dumating ang aming order kaya natahimik kami.

“Come on, let’s eat. Mainit pa iyong pagkain kaya simulan na nating lantakan itong mga ito. Mamaya na lang tayo ulit mag-usap.” Napairap na lang akong muli at hindi makapaniwalang nakatingin sa kanya.

May gana pa talaga siyang kumain pagkatapos ng ginawa niya? Mabulunan ka sanang hinayupak ka. Sinimulan ko nang kumain at sinubukan ko na lang ituon ang aking atensyon sa aking pagkain para hindi ako lalong ma-stress. Napapatingin na lang ako sa mga magkaka-parehang nandito na masayang nag-uusap at super sweet pa nila sa isa’t isa.

Pagkatapos ay titingin ako rito sa aking kasama ay halos wala man lang paki sa akin. Nang makalahati ko na ang kinakain ko ay nag-vibrate bigla ang aking cellphone kaya agad naman akong napatingin dito. Nakita kong nag-text si Paris sa akin kaya agad ko namang binasa kung ano ito.

Napangiti na lang ako nang makita kong may picture silang dalawa ng bago niyang boyfriend ngayon at ang sweet pa nilang tignan. Sinabi niya pa na may pakiramdam daw siya na mukhang may jugjugang magaganap mamayang gabi na mas nagpangiti sa akin. Habang nakatingin ako sa aking cellphone ay nagulat na lang ako nang bigla na lang itong mahablot sa aking kamay. Napatingin ako sa may salarin at nakita kong kinuha na ito ni Clark at itinago sa kanyang bulsa.

“Hoy! Akin na iyang cellphone ko.” Hindi niya ako pinansin.

“Eat your food,” utos lang niya na mas lalong nagpainis sa akin.

“Clark, give me back my phone. I need it.” Hindi niya pa rin ito binalik.

Kinulit ko pa siya at nagsisimula na talaga akong magalit dahil ayaw na ayaw ko talaga na pinapakialaman ang aking mga gamit.

“I said eat your food or I swear to God, I will rape you on this table.” Napatigil ako sa kanyang sinabi dahil hindi siya nagbibiro.

Hindi ko na lang siya muling kinulit at pinagpatuloy ko ang aking pagkain. Ano ba ang problema niya at bigla-bigla na lang siyang nagagalit? Hindi ba dapat ako ang mas may karapatan na magalit sa kanyag dahil basta na lang niyang kinuha ang aking cellphone?

Nang matapos kaming kumain ay nagulat ako nang bigla na lamang siyang tumayo at hinila ako palabas na hindi man lang binabayaran ang pagkain namin. What the— Hindi ba nila kami sisingilin o hahabulin man lang dahil tinakbuhan na lang namin iyong pagkain namin. Nang makalabas kami sa resto ay hindi kami sumakay agad sa kotse niya at hinila na lang ako kung saan.

Bigla naman akong nakaramdam ng kaba dahil nasa may madilim na iskinita na kami at pumasok na lang kami roon ng basta-basta. Pagkatapos ay umakyat kami sa isang bulding na parang halos iilan na lang ang nakatira at mabilis na pumasok sa isang kwarto. Bago pa ako makapag-react sa mga nangyayari ay naramdaman ko na lang bigla ang halik niya sa aking labi. Napasinghap na lang ako at nagulat ako nang bigla na lang niya akong itulak sa ibabaw ng kama.

“Clark, what the he—” Hindi ko na natapos ang aking sasabihin nang halikan nanaman niya ako.

Habang hinahalikan niya ako ay naramdaman ko na lang na binaba na niya ang aking underwear at narinig ko na lang na binaba niya ang kanyang zipper. Sobrang bilis ng mga pangyayari na nakita kong linabas niya ang kanyang ari at saka binasa niya ang kanyang sandata at mabilis akong pinabuka. Itutulak ko pa sana siya pero napasinghap na lang ako nang bigla niyang ipasok ang kanyang sandata sa akin.

“Oh sh*t,” mahinang sambit niya at mabilis na naglabas masok sa aking bukana.

Hindi ko masayadong naramdaman noon ang pagtatalik namin na una dahil nasa impluwensya ako ng alak. Pero ngayon na nasa tamang hwisyo na ako ay halos umikot ang aking mga mata sa sarap. Halos isalubong ko na ang aking balakang sa kanya sa galing niya.

“Shout my name, chérie,” bulong niya at mas lalo lang niyang idiniin ang bawat ulos niya na nagpapabaliw sa akin.

Isinigaw ko nga ang kanyang pangalan hanggang sa maramdaman ko na lalabasan na ako. Nanginig ang aking katawan kasabay nang pagsirit ng sisidlan niya sa akin. Parehas naming habol ang aming hininga nang matapos kaming magtalik.