ตอนที่ 4 พรหมลิขิตแล้วแหละ (2)

1071 Words

“เรื่องแต่งงาน...แล้วแต่แม่จะเห็นสมควรเลยครับ ถ้าแม่มีความสุขผมก็มีความสุข” “มันจะดีเหรอลูก” “ครับ” สหัสนัยพูดจบก็ขอตัวออกไปจากห้องนั่งเล่น ทิ้งให้มารดามองตามด้วยความไม่สบายใจ แม้ว่าเธอจะอยากให้ลูกชายเป็นฝั่งเป็นฝามากแค่ไหน แต่ก็ไม่ได้อยากให้เขาต้องฝืนใจและไร้ความสุข เมื่อสถานการณ์พลิกผันกลายเป็นเช่นนั้น ธมนก็เริ่มอยู่เฉยไม่ได้ จึงรีบไปหาตัวช่วยที่น่าจะมีทางออกให้กับทุกปัญหาของเธอ “เรียวพูดแบบนั้นเหรอ” สหัสวัตถามภรรยาที่มีสีหน้ากังวลอย่างแปลกใจ “ใช่ค่ะ ลูกรับปากเพราะมนหรือเปล่าคะพี่ริว” “ไม่รู้สิ แต่เรียวไม่ใช่คนไม่มีเหตุผล” คุณพ่อที่อายุหกสิบกว่าแล้วแต่ยังดูหล่อเฟี้ยวเอ่ยปลอบภรรยาที่อ่อนวัยกว่าหลายปี “แล้วเราจะทำยังไงดีล่ะคะทีนี้” “พี่ว่ามนอย่าไปกังวลกับเจ้าเรียวเลย...เรื่องเด็กอุ้ยอ้ายยังน่ากังวลซะกว่า พี่ว่าขุนพลท่าจะหวงลูกสาวเอาเรื่องอยู่” “ก็จริงนะคะ แล้วน้องก็ยังเด็กมา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD