ตอนที่ 4 พรหมลิขิตแล้วแหละ (3)

1016 Words

“สวยเปล่า” วันวิสาข์เอ่ยถามแฟนหนุ่มที่ยืนดูรูปชอตเมื่อกี้ยิ้มๆ “ไม่” “ไอ้เป้!” พอคำตอบไม่ถูกใจก็ขึ้นไอ้ขึ้นกู ขนิษฐาที่ยืนดูอยู่อดจะส่ายหัวอย่างอ่อนใจไม่ได้ ก็แน่ล่ะ เธออยู่ด้วยแทบจะทุกโมเมนต์หวานอมขมทุบของสองคนนี้นี่นะ จะไม่ให้เพลียแทนยังไงไหว “พูดไม่เพราะ เดี๋ยวจะโดน” “โดนไร” คนรู้ว่าเป็นต่อเพราะถูกรักก่อนเชิดหน้าขึ้น ปรัตถกรเห็นดังนั้นก็อดหมั่นไส้ไม่ได้ เขาขยับเข้ามาใกล้แล้วคว้าเอวเธอเข้ามากอดและกดถ่ายเซลฟี่เอาแก้มแนบกันเสียเลย “รูปนี้ถึงจะน่ารัก” ปรัตถกรหมายถึงรูปคู่ของเขาและเธอ ครั้นได้ยินอย่างนั้นวันวิสาข์ ก็อมยิ้มเขินจนแก้มตุ่ย ก่อนจะแก้เขินด้วยการตีต้นแขนแฟนหนุ่มปุๆ อย่างไม่กลัวเขาเจ็บ แต่ก่อนที่ปรัตถกรจะได้เจ็บตัวไปมากกว่านั้น โทรศัพท์ของเขาก็มีสายเข้าเสียก่อน เมื่อยกขึ้นมาดูเบอร์แล้วเห็นว่าเป็นใครก็รีบกดรับทันที “ครับป๋า” เสียงสนทนาของเขาทำให้ขนิษฐารีบหันขวับมามอ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD