หวานใจนายมาเฟีย ตอนที่ 4

1763 Words
นลินดา ฉันข่มตาให้หลับไม่ได้จริงๆ มันอาจจะเป็นเพราะความตื่นเต้นที่ฉันกับกรนอนอยู่บนเตียงเดียวกันก็ได้และ เชื่อมั้ยว่าบรรยากาศมันเงียบขนาดที่ฉันได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองเลยนะ "พี่ดานอนไม่หลับเหรอครับ" เสียงของกรดังขึ้น ฉันจึงหันไปมองทำให้สายตาของฉันกับกรสบกันพอดี "ผมก็นอนไม่หลับครับ" กรยิ้มมาให้ฉัน ตอนนี้ฉันทำอะไรไม่ถูกเลยจริงๆ กรทำให้ฉันอยากกลับไปเป็นสาวอีกครั้ง แต่ในความเป็นจริงฉันกับเขาอายุห่างกันมาก และที่สำคัญฉันยังมีทะเบียนสมรสคล้องคออยู่ด้วยนั่นเอง กรค่อยๆเอามือขึ้นมาจับหน้าของฉันก่อนที่เขาจะจู่โจมด้วยการจูบ เขาแทรกลิ้นเข้ามาสำรวจในปากของฉัน กรใช้ลิ้นเก่งมาก เขาทำให้ฉันละลายได้เพียงเพราะแค่จูบอย่างเดียวได้เลย แล้วคืนนี้กรก็ส่งฉันเข้านอนด้วยรสชาติการจูบของเขา พอตื่นเช้ามา ฉันกลับไปอยู่ในอ้อมกอดของกรที่ตอนนี้ไม่ได้ใส่เสื้อ ร่างกายของกรดูแข็งแรงมากๆ ผิวขาวที่ชวนสัมผัสก็ทำให้ฉันแทบจะตายในอ้อมกอดเขาได้เลย แต่พอนึกถึงเรื่องเมื่อคืนมันก็ทำให้ฉันอายมาก แต่เมื่อคืนเราแค่จูบกันนะไม่ได้มีอะไรเกินไปกว่านั้นเลยจริงๆ "ตื่นแล้วเหรอครับ" เสียงกรพูดขึ้นมาก่อนที่เขาจะก้มลงมาหอมที่หัวของฉัน " เป็นเด็กเป็นเล็กมาเล่นหัวผู้ใหญ่ได้ไง" "งั้นผมไม่เล่นหัวก็ได้" "อะไรนะ" กรดึงฉันขึ้นไปก่อนจะใช้เรียวปากของเขาประกบเข้ากับปากของฉันอีกครั้งและแน่นอนว่าฉันไม่อาจขัดขืนเขาได้เลย ไอ้เด็กคนนี้มันร้ายจริงๆ แล้วพอกรจูบฉันจนพอใจเขาก็เงยขึ้นมามองหน้าฉัน "ผมอยากดูแลพี่ดาจังครับ " "อายุเราต่างกันมากนะกร " "ผม 21 แล้วนะครับพี่ดา แล้วก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลยเรื่องอายุอ่ะ ผมชอบคนแก่กว่าหรือว่าพี่ดารังเกียจคนจนอย่างผม" "เปล่านะ พี่ไม่ได้คิดแบบนั้น พี่ซะอีกที่น่ารังเกียจ " ฉันก้มหน้าหลบสายตาของกรทันที แต่กรกลับใช้มือจับคางฉันให้ขึ้นมามองหน้าเขา ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขามันยิ่งทำให้ฉันแทบจะละลายหายไปจากตรงนี้กันเลย "ผมไม่สนว่าพี่จะผ่านอะไรมา แต่ผมแค่อยากให้พี่รู้เอาไว้ ถ้าพี่เป็นของผมเมื่อไหร่ ไม่ว่าหน้าไหนมันก็จะไม่มีวันได้แตะต้องตัวพี่อีก" กรพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง จริงจังจนฉันเริ่มกลัวว่าเขาจะทำอย่างนั้นจริงๆ "แล้วพี่ดาจะบอกผมได้รึยังครับว่าที่พี่ร้องไห้บ่อยๆ เป็นเพราะอะไร"กรค่อยๆเอามือฉันขึ้นมาหอมเบาๆก่อนจะมองฉันอย่างรอคำตอบ "กรจะรู้ไปทำไม"ฉันเอามือไปจับที่แก้มเขาอย่างเอ็นดู "ผมอยากรู้ว่าใครที่มันทำให้คนที่ผมรักมีน้ำตาก็แค่นั้น" กรยังคงจ้องมองฉัน ฉันจึงถอนหายใจออกมาก่อนตะเอ่ยปากบอกเขา "สามีพี่เอง เขานอกใจพี่ไปมีอะไรกับเลขา"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด กรจึงดึงฉันเข้าไปกอดแน่นยิ่งกว่าเดิมอีก "ผมว่ามันต้องตาต่ำแน่ๆ " กรสบถออกมาอย่างโมโห แล้วจู่ๆเสียงริงโทนจากมือถือของฉันก็ดังขึ้นและแน่นอน เบอร์ที่โทรมาก็คือเขาผู้เป็นสามีของฉันนั่นเอง " คุณทศ ชื่อคุณทศนี่คือสามีพี่เหรอครับ" กรแย่งมือถือไปจากมือของฉันก่อนจะหันมาถามฉันอย่างมีเลศนัย " ใช่ มา กรพี่ขอ"ฉันพยายามแย่งมือถือคืนมา แต่แขนของฉันสั้นกว่ากรเยอะมาก ทำให้ฉัน แย่งคืนมาไม่ได้ แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เพราะกรกดรับแล้วเอาไปพูดกับเขาเอง แถมยังเปิดลำโพงด้วย "สวัสดีครับ"กรพูดด้วยน้ำเสียงที่แสนจะกวนๆ ฉันถึงกับต้องเอามือกุมหัวเลย เจ้าเด็กบ้านี่มันร้ายจริงๆเลยนะ "นั่นใครอ่ะ" เสียงสามีของฉันตอบกลับมาอย่างไม่ค่อยพอใจนัก " แล้วคุณจะโทรหาใครละ" "กูจะโทรหาเมียกู เอามือถือไปให้เมียกูเดี๋ยวนี้" "งั้นคุณคงโทรผิดแล้วครับ เพราะนี่เป็นเบอร์ของแฟนผม" กรหันมามองหน้าฉันก่อนจะยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย เขาดูร้ายมากๆ นี่เหรอเด็กอายุ21 ทำไมเจ้าเล่ห์ได้ขนาดนี้ "แค่นี้ก่อนนะครับ ผมจะนอนกอดกับแฟนผมแล้ว" แล้วกรก็กดวางสายและหันมามองฉันด้วยรอยยิ้มที่บ่งบอกได้เลยว่าเขากำลังมีความสุขที่ได้ทำแบบนี้ สายตาที่ไม่พอใจของฉันจึงจับจ้องไปที่ใบหน้าของเขาทันที "ทำไมกรทำแบบนี้" น้ำเสียงของฉันพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ "ทีเขายังทำได้ทำไมพี่ดาจะทำไม่ได้ละครับ" "แต่พี่ไม่อยากขึ้นชื่อว่านอกใจเหมือนที่เขาทำ" "แต่พี่ดายังไม่ได้นอกใจเขาเลยนะ ผมยังไม่ได้ทำอะไรพี่ดาเลย ซึ่งต่างจากเขา" กรลุกขึ้นมานั่งทันทีหลังจากที่พูดกับฉันจบ เขาเดินลงไปจากเตียงและหายไปด้านหลังที่เป็นระเบียง กรคงจะโกรธฉันแน่ๆ ที่ฉันพูดจากับเขาแรงๆแบบนั้น ฉันจึงควานหามือถือเพื่อที่จะโทรกับหาสามีแต่หาเท่าไหร่ฉันก็หาไม่เจอ แล้วซักพักกรก็เดินเข้ามาพร้อมกับถ้วยกาแฟในมือ "กาแฟครับพี่ดา" เขาส่งยิ้มมาให้ฉัน พร้อมกับยื่นถ้วยกาแฟมาตรงหน้า "ขอบใจนะ" "แต่ผมว่ามันร้อนนะครับ ผมเป่าให้พี่ก่อนดีกว่า" กรยื่นหน้ามาเป่าแก้วกาแฟที่มีควันขึ้นมาในขณะที่ฉันกำลังจะกิน "กรอย่าแกล้งพี่ซิ"ฉันใช้น้ำเสียงดุกรเบาๆ "ผมไม่ได้แกล้งซะหน่อย นี่ถ้าพี่เป็นของผมแล้วนะ ผมจะป้อนกาแฟพี่ด้วยปากทุกวันเลยนะ พี่ดาอยากลองมั้ยครับ" "พูดอะไรอ่ะกร  เออ แล้วนี่กรเห็นมือถือพี่มั้ย" " ไม่เห็นครับ" "แล้วหายไปไหน เมื่อกี้กรยังใช้อยู่เลย" "ผมไม่ทราบครับ" "เอ๊ะแล้วมันไปไหน" ฉันพยายามหา แต่พอกรลุกเท่านั้นแหละ ฉันก็เจอเลย แล้วรู้มั้ยว่าฉันเจอที่ไหน ฉันก็เจอที่ขอบกางเกงของกรนะซิแถมอยู่ด้านหน้าใกล้ๆเป้าด้วยนะ "กร นั่นมือถือพี่ไม่ใช่เหรอ"ฉันร้องถามกรทันที "อ้าว มันมาอยู่นี่ได้ยังไงน้า" กรเหล่มองฉันนิดนึงก่อนจะแอบยิ้มออกมา " ไม่ต้องมายิ้มเลย เอามาคืนพี่เดี๋ยวนี้นะ" "พี่ดาอยากได้คืนเหรอครับ" "ก็ใช่นะซิ" "งั้นพี่ดาคงต้องมากหยิบเองแล้วหละ อุ้ย หล่น!!!!!" กรเอามือกดมือถือให้หล่นลงไปในกางเกง ฉันตกใจมากเลยนะ ไอ้เด็กบ้านี่เจ้าเล่ห์ชะมัดเลย " อยากได้มั้ยครับ" "กรพี่ต้องใช้ พี่จะต้องโทรเข้าบริษัท" "ผมก็ไม่ได้ห้ามพี่ดานี่ครับ แต่พี่ดาต้องมาหยิบเอาเองแค่นั้น" ฉันจ้องหน้ากรอย่างเอาเรื่องแต่กรกลับยิ้มอย่างเดียวเลย แล้วนี่ฉันก็ต้องใช้มือถือจริงๆด้วย ฉันจึงเอื้อมมือที่สั่นเทาไปที่กางเกงของกร ก่อนจะค่อยๆแทรกเข้าไปด้านใน ซึ่งมันหามือถือไม่เจอไงเพราะกรยัดมันลงไปลึกมาก แต่ที่ฉันหยิบได้มันกลับไม่ใช่มือถือ ฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปมองกรที่ยิ้มออกมาเพราะรู้ว่าที่ฉันโดนมันคืออะไร " พี่ดาจับโดนมันแบบนี้ระวังมันตื่นเอานะครับ" "กร บ้าที่สุดเลยอ่ะ" "555 พี่ดารู้ตัวมั้ยครับว่าเวลาพี่ดาโมโหเนี้ย โคตรน่ารักเลย" "พี่ไม่รู้" แล้วจู่ๆกรก็อุ้มฉันตัวลอยเลยก่อนที่กรจะพาร่างบางของฉันประชิดติดกำแพง "ผมชักจะไม่อยากให้พี่กลับไปหาเขาซะแล้วซิครับ" พูดจบกรก็จูบฉันอีกครั้ง จูบที่ฉันเริ่มจะติดใจและเริ่มไม่อยากห่างจากรสชาติของมันเลยแม้แต่วินาทีเดียว กรกันต์ RRRRRRRRRRRRRRRR เสียงริงโทนจากมือถือของผมดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่ผมเลือกที่จะจูบพี่ดาต่อมากกว่าเดินไปรับสาย แต่ดูเหมือนคนโทรจะไม่ลดละความพยายามเพราะ ริงโทนยังคงดังขึ้นอีกหลายรอบจนผมเริ่มรำคาญ " เดี๋ยวผมมาต่อนะครับผมขอไปรับสายก่อน" ผมอุ้มพี่ดามาวางที่เตียงก่อนจะเดินไปหยิบมือถือขึ้นมาดู และเบอร์ที่โชว์อยู่หน้าจอก็คือ พี่เก้านั่นเอง ผมจึงหันมายิ้มให้พี่ดาแวบนึงก่อนที่จะเดินไปรับสายที่ระเบียง โดยมีสายตาของพี่ดามองตามไม่ห่างเลย " ครับพี่เก้า" " มึงอยู่ไหนไอ้กร" เสียงพี่เก้าที่ถามผมมันดูเครียดๆนะ หรือว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นรึเปล่า " ผมอยู่ข้างนอกครับ พี่เก้ามีอะไรรึเปล่า" "เมื่อคืนมึงไม่ได้เข้ามาดูที่คาสิโนใช่มั้ย"พี่เก้าเริ่มใช้เสียงเข้มกับผม ซึ่งเสียงแบบนี้พี่เก้าจะพูดกับผมเวลาโมโหสุดๆเท่านั้น "พอดีเกิดเรื่องกับพี่ดานะครับ ผมเลยต้องอยู่เป็นเพื่อนเธอ" " นี่แค่เริ่มงานมึงก็เริ่มเหลวไหลละ เมื่อคืนมีลูกน้องในคาสิโนรวมหัวกันกับลูกค้ามันโกงแล้วหอบเงินหนีไป" "มันได้ไปเท่าไหร่" "10ล้าน" ผมขบกรามกำหมัดแน่นด้วยความโมโห มันกล้ามากนะที่ทำแบบนี้ " เดี๋ยวผมเข้าไปครับ " " อืม" พอวางสายผมก็เดินมาหาพี่ดาที่นั่งมองอย่างสงสัย ผมเดินเข้ามานั่งข้างๆเธอก่อนจะส่งมือถือคืนให้
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD