Must Be Love At First Glance

CHAPTER FIFTEEN

[Elora‘s P.O.V.]

Mapayapa lamang akong nakaupo sa isang upuan dito sa rooftop ng aming building, pinagmamasdan ang marikit at maamong kalangitan na may mga ibo‘ng nagsililiparan.

I just want to be alone for me to have a peace of mind in everything that happened lately. Kahit na hindi ko naman ginawa ang paratang initapon ni Sheena at Azrielle. Nagu-guilty ako dahil hindi ko man la‘ng magawang ipagtanggol ang sarili ko at ilayo sa kasalanan si Sheena at Azrielle.

(Flashback)

Nakangiting pinagmamasdan ko ang aking repleksyon sa salamin habang nagpapahid ng aking pawis sa mukha, nang biglang pumasok sa pinto sina Sheena at Azrielle. Pinagsasabihan ako ni Sheena ng masasakit na salita, pilit na hinihila pababa para manalo sila, pero hindi ako nagpaaninag, lumaban ako sa kaniya bibig sa bibig ngunit hindi umabot sa ponto na hindi na naaayon.

"Hey Elora!" naka-smirk na bungad ni Sheena kay Elora pagpasok nila ni Azrielle habang naka-cross arms.

"You know what? You're a big fat b***h, na nagpapanggap na akala mo kung sinong magaling."

"You should step out Elora, you don't fit." he said closely that I could smell her odd breath.

Ang taray at maldita, may tinatagong septic tank pala sa baba.

"For you to know Sheena, dinescribe mo la'ng sarili mo. Pinakita mo la'ng sa'kin na insecure ka. Akala ko ba, maganda ka? At mas better?"

"Ang sabihin mo, hindi mo la'ng talaga tanggap na mas lamang ako sa'yo! At tsaka paki-step backward, nahihilo ako sa bunganga mo eh."

I heard Azrielle giggled.

Biglang tumahimik si Sheena sandali at gigil na gigil na tinititigan ako. Wala ka rin pa la'ng sinatsat eh.

Ngunit, my face twisted in nuance expression of shock nang inilabas rin ni Sheena ang ngiting tila‘y may masamang balak, lumingon siya kay Azrielle na medyo kinakabahan at halos hindi na maguhit ang mukha na siyang ikinataka ko naman, pero nanlaki ang mga mata ko ng biglang nahimatay si Sheena na hindi ko naman hinawakan o sinaktan.

I was sent to the principal earlier, even how much I‘ve tried to save myself, still not enough because of the absurd evidence of Azrielle that they plotted against me. Turns out, I got suspension for 2 weeks! What would I suppose to do within these week? Argh! Hindi ko naman gustong madismaya ang parents ko, but they left me with no choice.

All of the sudden, bumukas ang pintuan sa rooftop na siyang ikinatayo ko dahil sa gulat. Akmang pupulotin ko na sana ang bag ko para lumabas na dahil sa pag-aakalang ang school maintenance ‘yon pero. . .

There he is, walked in that caught my attention, looking like Hirotaka Nifuji that stepped out from the mangga, Raizen.

I took a glance of him for a few seconds then looked away and sat back down.

“Hey. . .” a soft voice of him as he walk towards me.

Hindi ako lumingon, hinintay ko lamang siyang makalapit sa‘kin.

At ngayon, narito na siya sa gilid ko, nakatayo.

“Hey. . . I just want to apologize.”

“For what?” malamig kong tugon, nagpapanggap na parang walang nagyari kanina habang nakatingin sa mga punong sumasayaw sa hangin.

“About earlier. Sinubukan ko namang–” hindi ko na siya pinatapos dahil nagsalita na ako.

Tumingin ako sa kaniya habang winagawayway ng hangin ang malambot kong buhok, “It‘s okay, kalimutan na natin ‘yon. . .” then looked away.

Kumuha si Raizen ng mauupuan saglit ‘tapos tumabi sa‘kin.

“No, I don‘t want to vanish the wrong I did earlier. . .” pursigido niyang sabi.

Hindi ako umimik, nanatili lamang ang aking mga mata sa matiwasay na kalangitan. Hinahayaan ko la‘ng siyang magsalita, kahit na medyo wala pa rin ako sa mood, I want to listen to everything he would say.

“Alam kong mali ‘yong ginawa ko kanina, imbes na luwagan ang pakiramdam mo at samahan ka, ay nakipagtalo ako sa lalaking 'yon. I shouldn't have done it. I‘m so sorry Elora. . . For being a jerk, sana hayaan mo akong samahan ka ngayon at maging unan mo. . .” sincere niyang paliwanag, nang tumingin ako sa mga mata niyang parang karagatan sa ilalim ng perpektong kulay ng langit, nakikita ko ang sincerity at malalim niyang nararamdaman para sa‘kin.

Bumilis ang t***k ng puso ko nang nagkatitigan kami, parang nabibingi ako sa lakas ng pintig ng puso kong isang t***k na lamang ay tatalon na ito mula sa ribs ko.

Feel ko humihina ang takbo ng oras na tila ba‘y nakaayon lamang ito para sa‘ming dalawa.

“Ah–ahm, s‘ya nga pala may dala akong ube-casava pie dito,” bigla niyang sambit dahilan ng pagkaputol ng ilang segundong pagtititigan namin.

Kaya naman napangiti ako ng konti habang tinitingnan siyang kinukuha mula sa paper bag ang dalawang small package ng ube-casava pie at dalawang macchiato drinks.

“ ‘Diba paborito mo ang combination na ‘yan?” nakangiti niyang tanong.

Binigyan ko naman siya ng nakangiting tango habang ngumunguya.

“Teka pa‘no mo pala nalaman?” taka kong tanong sa kaniya na ngayo‘y kumakain.

“I asked Leian, your best friend.” he uttered with a grin.

“Ma-effort ka pala ha!” I chuckled.

Tumawa siya ng malakas kaya lumaki ang mga mata ko at napatigil sa pagnguya, ano‘ng nakakatawa sa sinabi ko? May saltik ba ‘to sa utak?

“Napano ka beh?” kahit na may laman ang bibig ko hindi ko mapigilang mapatanong in a joke way.

“Wala! Hahaha, ang cute mo kasi!” sabay pisil sa pisngi kong mas lalong lumaki dahil sa kinakain ko.

Siniko ko siya ng malakas kaya nahulog siya sa kinauupuan niya. Napatawa ako ng malakas na walang pakealam kung mabulunan. Nagmumukha na tuloy siyang clown, ‘di bale source of happiness ko naman, ehhhhh! Tumawa na rin siya nang nakaupo pa rin sa sementong sahig, kaya kaming dalawa na ngayon ang mukhang may saltik.

Hayst, kahit sa pagtawa ang gwapo niya pa ring tingnan at tila ba‘y nagmimistulang sining ng musika ang tawa niyang tumatama sa bawat nota na nakapagbibigay ng ligaya sa tenga ko, habang ako?. . . Ah, iwan! Hindi ko na la‘ng itutuloy, naawa na ako sa sarili ko charot. #OAcheck

Oh Cupid! Kung pinana mo na ang binatang kinahuhumalingan ko, sana totoo na para tuloy-tuloy na ang saya!

Pero sabi nga nila panandalian la‘ng ang saya, dahil sa wagas akong tumawa, ayan tuloy ang lola niyo, nabulunan! Sige tawa ka pa sizt, go for it! Nand‘yan naman ang honeybunch chuchu mo.

“Okay ka la‘ng?!” nababahala niyang tanong habang hinihimas ang likod ko at patuloy pa rin ako sa pag-ubo.

Kinuha niya ang water bottle ko sa bag nang hindi mapakali ‘tapos marahang ipinainom sa‘kin habang ang kamay niya‘y nasa likod ko pa rin.

Nang mahimasmasan ako, kinuha niya ang kaniyang panyo mula sa kaniya‘ng bulsa at mas lumapit pa sa‘kin tsaka ipinahid sa bibig ko nang nakatingin sa isa‘t-isa, 3 inches na la‘ng siguro ang kulang para magdikit ang mga mukha namin. Ang bango pa talaga niya, ‘yong bangong kayang burahin ang pighating nilakbay mo nuon, eme! For real, he smells like a baby after getting dressed.

Shiaaaa, ito na ba ang hinihiling ko Lord? Delusion: Live Adaptation. Aykentbelibdisishapining!! Parang kailan ini-imagine ko la‘ng ‘to ah bago matulog hahaha.

Subalit hindi nagtagal, naputol ang moment namin ni Raizen nang biglang. . .

“Hoy! Kayong mga bata kayo, dito pa kayo naghaharutan! Alam niyong pinagbabawal ang tumambay dito!” galit na bungad ni Aling school utility nang pumasok siya sa pinto at ngayo‘y papalapit na sa‘min.

Dali-dali kaming umawat ni Raizen nang marinig namin ang papalapit na trumpo at kinuha ang mga gamit tsaka mabilis na tumakbo patungong exit nang magkahawak-kamay.

Si anteh naman oh! Ang epal, panira ng moment!

Tumatawa kaming tumatakbo sa mga hagdan nang magkahawak-kamay pa rin, na parang kami na lamang ang natitirang tao sa mundo, tumatakas mula sa kalaban. LAKAS MAKA LOVE WINS ALL BY IU.

Huminto kami pagkarating sa 2nd floor dahil hinihingal na kami, napaupo saglit sa hagdan pababa tsaka nagkatinginan saglit at sabay tawa.

“That was crazy!” natatawang sambit ko sa kaniya.

“Yeah! I love crazy!” tugon niya. I chuckled at his response.

Napatingin ako sa nakapulupot naming nga kamay at napangiti, kinikilig ako sobra, gusto kong sumigaw at magwala sa sobrang saya. Totoo palang walang imposible sa posible. Eyy motto ko ‘to for today‘s vedyow!

Hindi namin tinanggal ang magkahawak naming kamay, instead mas hinigpitan pa niya ang kaniyang pagkakahawak sa akin. Mukhang ayaw na niya akong pakawalan ayeee~~~~

Can someone pinch me?!

Tumayo siya at tumingin sa nakaupo kong sarili, “Tara?” nakangiti niyang wika.

Tumayo rin ako, “Saan?”

“To somewhere only we know.”