Berdel Kanunu

2. Bile Bile Yanmak

Durmamız gereken yeri çoktan geçmiştik. Alevli dudakları yüzümün her yerinde gezinirken beynimi de uyuşturuyordu.

Öpüşlerinin arasında arasında bana “kocam” diyerek yaptıklarının yanlış olmadığına ikna etmeye çalışıyordu sanki.

Bir yerden sonra belini kavrayıp gövdemden uzaklaştırmayı düşündüm ama aklımı yerinde bulamayan iradem buna yetmedi.

Tutuşumu hissettiğinde yüzümü öpmeyi bırakıp gözlerime baktı.

“Hazırım Serhat.”

Şimdi olmaz, düğünümüzü beklemeliyiz demek için araladığım dudaklarımı kendisininkiyle buluşturduğunda dönüşü olmayan bir yola girdik.

İçki içmemiştim ama ilk kez bir kadını öpmenin sarhoşluğu başka bir şeye benzemiyormuş.

Aldığım zevk yirmi altı yılı boşuna yaşamışım gibi hissettirdiğinde daha fazlasını istedim.

Karım yapıp kendime ait kılmaya karar verdiğim kadının bana böylesine aç oluşu erkeklik gururumu okşuyordu, elleri ise her yerimi.

Aylardır bilmeden ona susadığımı da böyle anlarken,

hiç çekinmeden, esirgemeden sunduğu tenini kana kana içtim.

Zihnimde yankılanan bu yaptığın doğru değil sesleri sevgilimin adımı inlemeleri arasında kaybolup gitti.

Böyle şeyleri daha önce defalarca yaşamış da ne yaptığını iyi biliyor gibi her dokunuşu, çıkardığı her ses aklımı başımdan daha çok alıyordu.

Aramızda sanki bir yarış vardı. Kimin şehveti daha çok gözünü karartmış, ölçüyorduk ve sevgilim açık ara önde gidiyordu.

Elimi tutup beni yatak odasına sürüklediğinde bu yüzden geri durmadım. Tişörtüm, çamaşırımla beraber pantolonum beni terk ettiğinde geri kalmamak için ben de bir çırpıda elbisesini sıyırdım.

Üzerinde kalan iki parçayı çıkarmaya cesaretim yoktu ama o benim yapmaya korktuğum şeyi gözlerime baka baka yaptı.

Geri geri gidip sere serpe yatağa uzanırken gözleri bir an bile gözlerimden kopmuyordu.

Bana güvenip en kıymetli hazinesini önüme sermesi gururumu bir kat daha okşadı ama bir yandan içimdeki tarifsiz korku nefesimi kesiyordu.

Bir şey olur da evlenemezsek bu veballe nasıl yaşarım diye düşünüyordum. Tereddüt ettiğimi gözlerimde gördüğünde elimden tutup yatağa çekti.

Karşısında böyle aciz kaldığım için kendimden nefret ettim.