OLD PHOTOGRAPHS, LANDLOCKED OF THE NORTH
1523 Words
"What a hell on earth!" Gulat niyang sambit dahil may kumakalampag sa sasakyan niya. And yes his car was given by his grandmother Sheryl way back in his graduation in college, well tig-isa naman sila ng pamangkin pero para sa kanya ang sasakyan niya'y lambing ng abuela niya sa kanya. An sport car that it may cost of millions.
Dali-dali siyang lumabas para alamin kung ano ang nangyayari, kung bakit nito kinakalampag ang sasakyan niya.
"Hey what are you doing to my car?" Salubong ang kilay na tanong niya sa babaing naka-pony tail ang buhok. Sa biglang tingin ay para itong college student.
"Yes hey me brat! Alam mo kung ayaw mong magpadaan ng tao dito sa kalsada lagyan mo ng bakod para walang ibang dadaan kundi ikaw lang. Look? You caused a long traffic now!" Galit na nito.
Nagulat siya dahil hindi naman niya akalaing nakatigil pala ang sasakyan niya. Ang buong akala niya'y umuusad ito lalo at naglilibot-libot siya sa paligid ng kumpanya nila.
Then...
He looked around!
Kaya naman pala galit na galit ang babaing parang lion na mangangain ng tao dahil may traffic na! How come?
"I'm sorry miss masungit. Hindi ko naman inakalang napalalim ang pag-iisip ko while I'm on the middle of the street and besides sa pagkakaalam ko'y nasa harapan pa ako ng trabaho ko but anyway, patatawarin kita ngayon dahil kasalanan ko but later ipanalangin mo na lang na hindi na mauulit ang pagsangga ng landas natin dahil baka mapatulan na kita. Even you're a woman if your attitude is like that!" Mahina man ang pagkasabi ng binata pero mapanganib.
Huwag naman Tandang Maliit! Babae iyan!
Hindi na niya hinintay ang sagot nito, bumalik na siya sa sariling sasakyan at pinaharuthot ito palayo sa babaing daig pa ang mga lion sa bangis. But then he smiled, he remembered something as he uttered it.
"Maliit lang ang Pilipinas masungit na lion. Manalangin ka na lang na hindi kita makikita ulit dahil kapag mangyari iyan patay ka sa akin. Wala pang nakakagawa niyan sa akin ikaw pa lang babaing kampon yata ni satanas." Bulong niya saka nagmaniobra pauwi sa kanilang tahanan where his loving old grandmother's waiting for him.
Samantala, padabog na isinara ni Darlene Faith ang pinto ng sasakyan niya after she confronted the crazy man who disturbed her.
"Grabe ka naman ate parang kakainin mo na 'yung tao. What if pinatulan ka noon? Lalaki kaya iyun ate." Sita dito ng pinsang si Leizel na hindi yata namukhaan ang binata.( pinsan ng daddy RA niya ang tandang maliit)
"Never him dear cousin. I'm mad at all! Sino ang hindi magagalit sa lintik na lalaking iyun? Anak ng sampung kabayo naman 'Zel parang wala sa sarili ang taong iyun." Muli ay umuusok ang ilong na aniya ng dalaga. Nagmamadali siya tapos may haharang-harang pa sa dinaraanan niya.
"Nandoon na tayo ate pero aba'y sumubra naman yata ang tapang mo ah. Lalaki pa rin iyun ate kahit gaano ka pa katapang isipin mo ding nasa kalsada tayo." Salungat nito sa kanya.
Tama naman ang pinsan niya pero hindi pa rin mawala-wala ang galit niya. She's running out of time, idagdag pa ang pinsan niyang wala na yatang ginawa kundi ang salungatin siya sa mga pinaggagawa niya. Nagpapahatid-sundo pa.
"Saan ba kita ihahatid insan? Bilisan mo't may lakad ako." She answered instead. Masungit na kung masungit basta may lakad siya't ayaw niyang nadidisturbo pero anong magagawa niya eh pinsan niya ito.
"Iyan ang gusto ko sa iyo ate kahit ikaw ang matanda sa ating magpipinsan ay nasasabihan ka. Well grandpa Raven I said may dinner sa bahay nila I mean sa family house nila daddy. Baka gusto mong sumama?" Daig pa ang nanalo sa lotto dahil sa sayang nakabalatay sa mukha nito.
Paano kasi hindi na galit ang lion!
But....
"Are you out of your mind Liezel? Aba'y family dinner n'yo iyang mga Harden ah haler Smith ako hindi Harden. Darlene Faith Aguillar Smith ang pangalan ko kaya't tigil-tigilan mo ako ha. Ihahatid kita doon pero huwag mo ng asahang sasama ako sa dinner. Nakakahiya namang ako lang ang naiiba samantalang sa pamilya ng lolo mo iyan buti sana kung sa bahay ninyo eh di sure na sure kapatid iyan ni daddy eh." Mulu ay napaismid na sagot nito.
Kaya naman hindi na napigilan ni Liezel ang humalakhak dahil kahit kailan ang pinsan nilang anak ng bunsong kapatid ng mommy nila'y walang nakakatalo, kahit pa sabihing babae ito. She always stands for the truth.
"What's so funny Liezel? Baka gusto mong maglakad pauwi sa inyo?" Ayun na naman ang salubong na kilay.
"Nothing my dear cousin, just drop me there in grandpa's house at sunduin mo ako mamaya." Biro pa niya dito.
"Ano ka sinusuwerte? Iiwan-iwan mo ang sasakyan mo tapos magpapahatid-sundo ka? In your dreams Liezel Harden. Ano ako driver na walang sahod? Naku umayos-ayos ka kung ayaw mong maglakad hanggang sa pupuntahan mo." Nakatawang aniya na rin ng dalaga. Iyun naman ang gusto nila dito, mainitin ang ulo, maiksi ang pasensiya, deretsahang magsalita pero nakikipagbiruan din.
It tuns in the family ika nga nila! Sala sa init, sala sa lamig! Tatak Aguillar iyan!
They are just like the other families! No one is perfect!
Then they headed to the place where the lion will drop her cousin.
Patay tayo diyan nagpang-abot ang Matandang Maliit at ang Lion Queen!
Kinagabihan...
When everyone is peacefully sleeping, dahil sa kagustuhang makakuha ng lead ang binatang si Lewis nagtungo siya sa malaking library sa mansion nila.
"These cabinet always triggers me. Ano kaya sng laman nito?" Bulong niya ng napadako ang paningin sa cabinet sa sulok katabi ng mga lumang albums.
Nais niya itong buksan pero nag-aalangan siya dahil baka confidential ang laman nito. They own the house pero may privacy ang bawat isa kaya hindi siya basta-basta nagbubukas.
"But I remember one time when grandpa is still alive binubuksan niya ito." Muli ay bulong niya.
But then, napaupo siya ng may maalala.
"Lewis apo ko, when you're in the right age sana maalala mo pa ang lahat. Huwag mo ng abalahin ang sarili mo na bumalik sa probinsiyang pinagmulan ko. I know karapatan mong alamin pero mapapahamak ka lang apo ko kagaya ng kuya mo when he attempted too." Parang sirang plakang paulit-ulit na umalingawngaw sa isipan niya ang mga salitang binitawan ng abuelo long years ago.
"Pero anong kinalaman ng cabinet na iyan sa sinabi sa akin ni grandpa? I still remember those words even I'm just a little kid when he told me. Sabi niya karapatan kong malaman a g pinagmulan ko pero ayaw din naman niyang puntahan ko ito, sa anong dahilan?" Sapo ang ulo na bulong ng binata.
It takes some moment when he decided to open the cabinet.
"Grandma patawarin mo ako sa kapangahasan kong ito pero wala na akong ibang way para makahanap ng lead sa laging dumadalaw sa akin." Para na siyang bubuyog na bulong ng bulong.
And when he opened, it surprised him what's inside!
Kung sa isang hanay ng shelves ng mga aklat ay old albums, this time naman mga papeles na sa pagkakaalam niya'y ang mga ninuno lang din niya ang ang nakakaalam.
With his trembling hands, dinampot niya ang pinakaibabaw na folder sa pinakataas na palapag nito and he starts to read them.
It was a land title!
The land title holder was Victor Valera.
"Wait! I saw this name with the old album. What's the connection of it? Hindi din basta-basta ang lawak ng lupa. Pero bakit wala yatang nakakaalam sa bagay na ito? " Aniyang muli ng binata.
There are so many different things chasing his mind!
As he continue reading, isa pang land title ang nandoon at nakapangalan sa Mando Regalado.
"My God! It makes me crazy at all! Anong kinalaman ng bawat isa dito? How can I use these things as my lead? Where do I start?" Muli ay tanong ni Lewis na siya lang din naman ang nakakarinig.
Until...
He figured out!
The land titles and THE OLD PHOTOGRAPHS are connected to each other!
And he need to start in the LAND LOCKED of the Philippines as stated in the papers.
The question is where can he find the land locked of the country?
Then he paused for a moment and tried to recall everything as word popped in his mind.
"Maraming salamat anak sa walang sawang pagtulong sa amin ng tito Cardo mo. Matagal ng wala ang kaibigan n'yo pero patuloy pa rin ang suporta mo sa amin. Mag-ingat ka anak dahil magulo ang buhay dito sa probinsiya namin, kaliwa't kanan ang mga p*****n dito. Baka isang araw mabalitaan mo na lang na kami ang biktima ng karahasan. Ang probinsiyang ito'y isinumpa kaya't mag-ingat ka palagi lalo sa pagpapabalik-balik mo dito." Mga salitang binitawan ng ina ni Debbie when the last time that he visited them!
Now he knew it!
Everything happens for a reason!
Those old photographs, the land titles, his dreams , magkakarugtong ang lahat.
Ang Land locked ay walang iba kundi ang probinsiya ng una niyang pag-ibig, the root of his origin too, and he need to be back there.
- Writer
