“Hamile miyim? Ben! Siz yine benimle kafamı buluyorsunuz…” demiştim ki, suratıma çarpan olasılıklar, düğümlenen boğazım yüzünden cümlemi bitiremeden sustum. O geceden sonra hiç regl olmamıştım. Yani bir aydan fazla olmuştu. Ama yinede olamazdı. Tek seferde tutar mıydı? Tutmazdı. Tutmamalıydı. Düşündükçe, aldığım haberin gerçekliğine inandıkça vücudum yatağın içinde taş kesildi. Karşımda Nilgün ile Sevgi konuşuyorlardı, bir şey söylüyorlardı ama sesleri gelmiyordu. Sadece dudak hareketlerinden soru sorduklarını tahmin edebiliyordum. Yüzlerine aval aval baktığım o saniyelerde kafamın içinde fısıltılar yükseldi. İç sesim alay ederek sokak ağzıyla vay Asya, senin arazi bayağı verimliymiş diyordu. İç sesimin karşısındaki diğer ses ise abinin tohumlarının kalitesinide es geçmemek gerek diyordu.
