Balondan nasıl indik, Ürgüp'ten otobüsle nasıl döndüm, eve nasıl girdim hayal meyal hatırlıyorum. Saatlerdir tükenmeyen gözyaşlarımla bitap düşüp yatağımın içinde kendimden geçsemde tıpkı ömrümün anlamsızlaşan geri kalan kısmı gibi zamanda kavramını yitirmişti. Hava karanlıktı. Evde yalnızdım. İçmeden sarhoşluk hali yaşıyordum. Tam sızacakken tekrar ayılıyordum ve her ayıldığımda aklımda tek bir görüntü vardı. Timur’un beni otobüse bindirdikten sonra bulunduğum koltuğun camından, dışarıdan bana bakması. Otobüs hareket ettiğinde görmüştüm gözlerini sildiğini. Bakmaya doyamadığım mavi gözleri benim yüzümden ağlamıştı. Varlığına doyamadığım adamı bilerek, isteyerek ben yaralamıştım. Kendime acımadığım gibi ona da acımamıştım. Son günlerimde kendimi mutlu edebilmek için bencilce davranarak ilk
