"Sen!.. beni nasıl buldun? " Ağlamaktan kısılan gözlerim onun varlığıyla açılırken ayağa kalktım. Geldiğine, karşımda durduğuna inanamıyordum. Bu nasıl mümkün olurdu. Koskoca şehirde çikolata almak için tesadüfen benim dükkânıma girmiş olamazdı herhalde. Şaşkınlığımdan silkelenip elindeki peçeteyi aldım. Bu sırada soruma cevap veriyordu. "Programın yayınlandığı kanalda tanıdığım vardı. Adres olarak burayı vermişsin."
O, açıklamasını yaparken bende verdiği peçeteyle gözlerimi sildim. Birbirine yapışan kirpilerimden, peçeteye çıkan siyahlıktan emindim. Şuan dağılan maskaram yüzünden karşısında panda yavrusu gibi görünüyor olmalıydım. Sahi, bu adam içeriye hangi ara girmişti ve ben neden bunu fark edememiştim. Peki, ya kalbim... Neden deli gibi atıyordu? İçimdeki karmaşaya rağmen çekinerek
