ฉันมองเขาผ่านทางกระจก ใบหน้าของเขาอมยิ้มอยู่ตลอดเวลา นั่นทำให้ฉันเผลอยิ้มตาม แต่พอเขามองมาบ้าง ฉันก็ทำกลบเกลื่อน หุบยิ้มลงในทันที ปรับสีหน้าให้เรียบเฉยตามปกติ
“อยากรัดอะ ณัฐลองรัดผมให้พี่แป้งนะ” เขาไม่ได้ขออนุญาตฉันหรอก เหมือนเขาแค่บอกให้ฉันรับรู้
เพราะว่าพอเขาพูดจบ เขาก็คว้ากระปุกหนังยางไปเปิดออก หยิบออกมา 1เส้น แล้วใส่ไว้กับนิ้วตัวเอง
เขารวบผมฉันไว้ ค่อย ๆ หวีให้เรียบ แล้วดึงหนังยางจากนิ้วของตัวเอง รัดผมให้ฉัน ท่าทางดูเก้กังไปบ้าง แต่ก็ถือว่ารัดได้ดีทีเดียว
“รัดสวยวุ้ย” ทำเอง ชมตัวเอง หน้าตายิ้มแย้มภูมิใจในตัวเองอะไรขนาดนั้นก็ไม่รู้
“ก่อนที่เราจะไปด้วยกัน พี่แป้งทำอะไรให้ณัฐกินหน่อยสิ ณัฐหิวอะ” เขาเอามือลูบท้องตัวเองแล้วเอ่ยขึ้นมา
ฉันส่ายหน้าด้วยความระอา มาเป็นภาระของฉันจริง ๆ ฉันลุกขึ้นยืนแล้วมองไปที่นาฬิกาที่ติดอยู่ที่ผนัง
8.30น.
“ณัฐ นี่นายมาปลุกฉันแต่เช้าเลยเหรอ” เพิ่งรู้ตัว
