“สวัสดีค่ะ” ฉันยกมือไหว้พ่อแม่ตัวเอง แล้วหันไปไหว้พ่อแม่ณัฐ
ฉันกวาดสายตามองหาณัฐก็เห็นว่าเขาเดินออกมาจากครัว ในมือของเขามือนมกล่องอยู่
นี่ 2ปีที่ฉันแทบจะไม่กลับบ้านนายณัฐเข้ามาเป็นลูกชายของบ้านนี้เลยหรือไง เขาถึงได้ทำตัวตามสบายได้ถึงขนาดนี้
“หนูแป้งสวยขึ้นเยอะเลยลูก” อานิ่มเอ่ยขึ้นมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
“หมดค่าศัลยกรรมเยอะปะพี่แป้ง”
“จะบ้าเหรอ แท้ทั้งตัวย่ะ” ฉันแว้ดกลับไป
“เราก็ไปแกล้งพี่เขา” อานิ่มตีเข้าที่แขนของลูกชาย
“ตีแรง ๆ เลยค่ะอานิ่ม ณัฐกวนแป้งมาก ๆ เลยค่ะ เล่นซะแป้งปวดหัวเลย” ฉันยกมือซ้ายขึ้นนวดขมับตัวเอง แต่รู้สึกว่าทุกคนนิ่งเงียบไป ก็เลยลดมือลงแล้วมองหน้าแต่ละคน
ทุกคนมองฉันด้วยความตะลึง มีแต่ณัฐที่นั่งยิ้มแป้นแล้นอยู่
“มีอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมมองแป้งแบบนั้นล่ะ” ฉันเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ สายตาที่ทุกคนมองมาทำให้ฉันค่อนข้างระแวง
“ใครขอแป้งแต่งงานอะลูก” แม่ฉันเป็นคนถามขึ้นม
