CHAPTER 22

2190 Words

Samantha's POV Dahil namamahay ako ay maaga akong nagising. Agad na bumangon ako kahit pa bahagya akong nahihilo matapos makita ko na alas singko pa lang pala ng madaling araw. Hindi ako na surpresa ng makitang hindi ito ang silid ko dahil hindi naman ako lasing na lasing kagabi ng dalhin dito ni Captain Santiago. Alam ko na hindi niya ako hinatid sa bahay at malinaw sa utak ko ang nangyaring usapan sa pagitan naming dalawa. Halatang panlalaki ang silid kung saan ako nagising. One hundred percent na sa kama pala niya ako natulog dahil may uniform pa ng pulis na nakasabit sa handle ng cabinet sa sulok ng silid at may malaking picture frame din ng graduation photo nito ang nakita ko sa dingding. Dahan-dahan na binuksan ko ang pintuan at bumungad sa mga mata ko ang natutulog na si Dale s

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD