หลังจากอาบน้ำแต่งตัวแล้วกลับมานอนอ่านการ์ตูนอยู่บนเตียงได้ไม่ถึงชั่วโมงเฮียก็ทำตัวแปลกๆแล้วขึ้นมานอนบนเตียงกับฉันโดยที่ไม่พูดอะไรซักคำ "หะ...เฮียจะทำอะไร" ฉันรีบถามเมื่อเฮียขยับนั่งพิงหัวเตียงอยู่ข้างๆเหมือนจะปักหลักอยู่ตรงนี้ไปอีกทั้งคืนเพราะเฮียเอาหมอนกับผ้าห่มกลับเข้ามาด้วย "ยืมอ่าน" เฮียตอบเสียงเรียบเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติ แถมยังใจดีแบ่งผ้าห่มให้อีกต่างหากทั้งที่ก่อนหน้านี้หวงยิ่งกว่าอะไร "หมายถึงมานอนตรงนี้ทำไม" "แล้วทำไม" คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันอย่างสงสัยกับคำถามของฉัน "ไม่ทำไม..." ให้ตายเถอะ ถึงจะแต่งงานกันถูกต้องทุกอย่างแต่ฉันก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้หรอกนะ ตอนนั้นก็แค่หลอกเฮียว่าเรามีอะไรกันด้วย แต่ตอนนี้เฮียเริ่มแปลกไป ทั้งที่ก่อนหน้าผลักไสฉันแทบตาย พอถูกเขาเป็นฝ่ายเข้าหาแบบนี้มันก็แอบหวั่นใจเหมือนกัน ฉันไม่ได้พูดอะไรต่อจากนั้นนอนอ่านหนังสือการ์ตูนอยู่เงียบๆ ส่วนเฮียก็อ่านการ์