Episode 05 "หมดแก้ว"
1199 Words
Episode 05
“พอเถอะค่ะ นี่มันขวดที่สามแล้วนะ” เราดึงแก้วออกจากมือของเขา หลังจากที่เขาดื่มไวน์ขวดนี้เป็นขวดที่สาม ซึ่งก่อนหน้าก็เพิ่งจะซัดเหล้าไปสองขวด “เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ตื่นไปทำงานไม่ไหวหรอก”
“พรุ่งนี้ฉันลาวันนึงก็แล้วกัน” เขาตอบโดยไม่คิดไตร่ตรองอะไรทั้งนั้น จากนั้นจึงรินไวน์ใส่แก้วให้เราเพิ่ม “เธอไม่ต้องพูดมาก แดกๆ ไปเถอะ!”
“โอเคค่ะ แดกก็แดก” เรากลอกตามองบน จากนั้นจึงเริ่มกระดกไวน์เข้าปากเป็นครั้งแรก หลังจากที่นั่งดูเขาดื่มอยู่นาน ตอนนี้พวกเราอยู่กันที่ผับแห่งหนึ่ง อยู่ที่ชั้นสองของผับ ห้องสำหรับคนที่เป็น vvip ค่ะ
มาบ่อย มาประจำ ไม่ว่าจะดราม่า ร้องไห้ ฉลองความสำเร็จ เจ็บปวดกับงานที่ล่ม แฟนทิ้ง อกหัก อยากมีผัว เมียงอน ทะเลาะกับเมีย ด่ากันกับผัว พวกเราก็มักจะมาดื่มกันที่นี่ตลอด มาทีนึงก็ดื่มหนักกันทั้งคู่
ดื่มหนักจนได้เป็น vvip ของที่นี่เลย ก็คิดสภาพเอาแล้วกันนะคะ ว่าหนักขนาดไหน 555
“ฉันเลขสามจนจะเข้าเลขสี่อยู่แล้ว ฉันอยากมีความรักที่จริงจัง ฉันอยากแต่งงาน อยากมีครอบครัวเหมือนกับคนอื่นๆ แต่ตอนนี้สิ่งที่วาดฝันไว้มันกลับพังลง ฉัน…ฉันพูดอะไรไม่ออกเลย” เขาถอนหายใจออกมาอย่างหนัก และเปลี่ยนจากแก้วเป็นการกระดกขวดไวน์ขึ้นมาแทน “เฮ้อ!”
“อย่าคิดมากเลยนะคะ คุณเบลล่าอาจจะไม่ใช่เนื้อคู่ของคุณก็ได้นะ”
เราเคยอ่านเจอในอินเทอร์เน็ต ก็มีคนมาเล่าเรื่องชีวิตรักของตัวเองกันหลายคน บางคนบอกว่าคบกับแฟนคนก่อนถึงสิบปี แต่ก็ไม่ได้แต่งงานกันสักที สุดท้ายเลิกกัน มาคบกับอีกคน คบกับอีกคนแค่สองปีก็ได้แต่งงานและอยู่กินกันมาจนถึงปัจจุบัน อะไรแบบนี้ก็มีเยอะแยะ
สำหรับเราเรามองว่าถ้าคนมันจะเป็นเนื้อคู่กันจริงๆ ไม่ว่าจะอยู่ไกลกันแค่ไหน โชคชะตาก็จะผลักดันให้ทั้งสองได้มาเจอกัน แต่ถ้าไม่ใช่ ต่อให้ยืนใกล้กันมากเท่าไหร่ คนที่มันไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ค่ะ
“แล้วฉันต้องรออีกนานแค่ไหนเหรอ? ฉันไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะ ฉันไม่อยากเป็นคาสโนว่าควงสาวไม่เลือกหน้าอีกแล้ว ฉันอยากหยุด!” เขากัดปากตัวเองเล็กน้อย รำลึกถึงสมัยหนุ่มๆ ของตัวเอง แหมะ ใช้คำว่าสมัยหนุ่มๆ เขาแค่เลขสามกว่าๆ เอง ยังไม่แก่ขนาดนั้น~
“คนเราจะอยากใช้ชีวิตแบบเปลี่ยนคู่นอนเรื่อยๆ ไปตลอดเหรอ? มันมีคนแบบนั้นจริงๆ เหรอ? แน่นอนว่าไม่ใช่ฉัน สำหรับฉันในตอนนี้มันคือจุดอิ่มตัวของฉันแล้ว มันไม่ใช่เวลาที่จะมาควงสาวไปทั่วอีกแล้ว ฉันอยากหยุด อยากแต่งงาน อยากมีครอบครัวเป็นของตัวเอง การที่จะหาคนที่เขาเข้าใจ และรับได้ในสิ่งที่ฉันเป็นมันยากมากขนาดนั้นเลยเหรอ! แค่ชอบไปตกปลาแค่นี้มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ! ถ้าเบลล่ารู้ว่าฉันชอบปีนเขาด้วยเธอจะว่าไง!”
“เธอก็อาจจะด่าคุณเหมือนที่ฉันด่าค่ะ” เราเบ้ปากคว่ำทันทีที่ได้ยินคำว่าปีนเขา เรายังจำมันได้ดี ความทรงจำอันอื่นอาจจะเลือนราง แต่ความทรงจำเกี่ยวกับการปีนเขามันไม่เคยจางหาย “ฉันเกือบตกเขาตายก็เพราะคุณ!”
“เอ้า! แต่มันสนุกนะ!” ยังจะมาเถียงกันอีก!
เขาชอบไปตกปลา ชอบปีนเขา เวลาไปทะเล เขาก็ไม่ใช่พวกที่กลัวดำอะไร ไปถึงใส่ชุดว่ายน้ำเขาก็โดดลงทะเลเลย ส่วนสาวๆ อย่างเราก็จะไปถ่ายรูปกับชุดบิกินี่ก่อนแล้วค่อยลงไปเล่น หรือบางทีก็ไม่ได้เล่น
แต่คุณคลาสคือไปสุดมาก ไปตกปลาก็คือตกปลาจริงๆ ไปปีนเขาก็คือปีนเขาจริงๆ แถมยังต้องลากเราไปตกระกำลำบากด้วยอีก! ไปทะเลกับเขา จะขอยืมมือให้ช่วยถ่ายรูปให้บอกได้เลยว่าไม่ได้เรื่อง เขาไม่สนใจอะไรเลย
เพราะเขาจะเล่นน้ำค่ะ!
“สนุกคุณคนเดียวน่ะสิคะ ฉันเกือบตกเขาตายก็เพราะคุณ ฉันบอกคุณแล้วว่าเรื่องปีนเขาฉันไม่ถนัด คุณก็บังคับให้ฉันไปด้วยอยู่นั่นแหละ โชคดีนะคะที่ฉันรอดมาได้ ไม่อยากนั้นฉันไม่มีทางนั่งอยู่ตรงนี้หรอก”
“ก็…ขอโทษได้ไหมล่ะ!” สำนึกผิดมากจริงๆ สำนึกผิดแบบจริงจังสุดๆ เฮ้อ~ “ฉันเตรียมของไว้สำหรับสองคน กะว่าจะไปปีนเขาหาบรรยากาศสวีทกับเบลล่าสักหน่อย แต่สุดท้ายเบลล่าก็ไม่ไป ฉันเสียดายเงิน”
“ก็เลยมาบังคับฉันไปแทน ทำฉันเกือบตาย แต่พอฉันปฏิเสธว่าจะไม่ไป ก็ขู่บังคับฉัน จะไล่ฉันออกบ้างล่ะ น้อยใจฉันบ้างล่ะ แล้วฉันเลือกอะไรได้ไหม? ก็ไม่!”
“เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้วนะ ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจจะพาเธอไปตายสักหน่อย เอานี่ไป!” ยัดขวดไวน์ใส่มาที่มือของเรา “คิดเสียว่าเป็นคำขอโทษจากฉันก็แล้วกัน”
“ผ่านมาเป็นปีๆ เพิ่งจะมาขอโทษตอนนี้เนี่ยนะ ช่างเถอะ! ฉันไม่ได้อาฆาตแค้นอะไรมากหรอก” ก็แค่อยากถีบคุณคลาสลงบ่อจระเข้ก็เท่านั้นเองค่ะ ไม่ได้มากเท่าไหร่
“กินเข้าไปเถอะ ไม่ต้องพูดมา ฉันให้เธอมาปลอบฉันนะ ไม่ได้ให้มาด่าฉัน” พยายามดันมือเราให้ยกไวน์ขึ้นดื่ม “กินเข้าไปเร็วเข้า!”
“ค่ะๆ กินก็กิน!” เราส่ายหัวไปมาเล็กน้อย จากนั้นจึงเริ่มกระดกไวน์เข้าปาก ตอนแรกก็แค่จิบๆ พอหอมปากหอมคอ แต่พอถูกคุณคลาสบังคับ ใครมันจะไปกล้าขัด ก็กระดกหมดแก้วไปเลยสิคะงานนี้
“เออ! มันต้องแบบนี้!” ยกนิ้วโป้งให้ “แบบนี้น่ะถึงจะเรียกว่าดื่ม แต่ดื่มแค่นั้นไม่น่าจะพอ เธอคือคนที่อยู่ข้างฉันมาโดยตลอด แค่นั้นมันน้อยไป น้อยไปสำหรับความจงรักภักดีของเธอที่มีต่อฉัน” คราวนี้มาเป็นขวดเลยล่ะค่ะ
“เฮ้อ~ ฉันปวดหัวมากนะ”
“ปวดหัวเหรอ? ยิ่งต้องดื่มให้หมดขวดเลย! ไวน์เนี่ย…ยาชั้นดีเลยนะ” ไปเอาข้อมูลมาจากไหนก่อน! มั่วจริงๆ เลย! “จะมองหน้าฉันอีกนานไหม? รีบๆ กินเข้าไปสิ!”
“ค่ะๆ กินก็กิน” เอาแต่ใจ!
ก็นั่นแหละค่ะ
แต่ก็ไม่อยากว่าเขานะคะ
เพราะตอนเราอกหัก เราก็มีสภาพที่ไม่ต่างกันกับเขา
ศีลเสมอกันสุดๆ
555!
- Writer
