หนีผัวไปเลี้ยงวัวที่บ้านนอก

Episode 01 Talk ลียา สวัสดีค่ะ ลียา ปราณปรียา เปรมปรียาค่ะ อายุยี่สิบแปดปี จบการศึกษามาจากมหาวิทแห่งหนึ่งในกรุงเทพ แต่ไม่ได้เป็นคนกรุงเทพหรอกนะคะ เป็นสาวอีสานค่ะ เกิดและโตที่จังหวัดนครราชสีมา หรือที่รู้จักกันในนามของโคราชเมืองย่าโม! ทั้งบ้านนับรวมตัวเราแล้ว เรามีพี่น้องทั้งหมดเก้าคน ฟังไม่ผิดหรอกค่ะ! เรามีพี่น้องทั้งหมดเก้าคนจริงๆ เราเป็นลูกคนที่ห้านะคะ เป็นลูกเพียงคนเดียวในบ้านที่ได้รับปริญญาตรี พอเรียนจบมัธยมปลายที่โคราชเราก็นั่งรถเข้ามาเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพทันที ส่วนพี่ๆ และน้องๆ คนอื่นก็จบมอสามบ้าง มอหกบ้าง เรียนต่อสายอาชีพบ้างก็มี ออกเอาผัวบ้าง ออกไปแต่งเมียบ้างก็เยอะแยะ 555 และมากกว่านั้นก็ยังเป็นลูกคนเดียวที่ยังไม่ได้แต่งงาน สภาพ! หดหู่ที่สุด ก็ได้แต่ปลอบตัวเองว่าอย่าไปแคร์ ยังไม่ได้แต่งงานไม่เป็นไร เพราะเรามีใบปริญญาค่ะ ให้กำลังใจตัวเองสุดๆ แต่เราไม่โสดหรอกนะคะ เรามีแฟนอยู่คนนึง คบกันมาก็ห้าปีได้แล้วค่ะ พี่เขาเป็นคนดีนะคะ หล่อ ตี๋ หน้าตาดี ฐานะทางบ้านของพี่เขาก็ไม่ได้ถึงกับรวยมาก ฐานะปานกลางน่ะค่ะ ซึ่งก็ไม่ใช่อุปสรรคเลย เราไม่ซีเรียสเลย ขอแค่เรารักกัน เข้าใจกัน พร้อมปรับปรุงตัวเข้าหากัน ไม่นอกใจ แค่นี้ก็เพียงพอ ไม่ว่าจะจนหรือรวยเราก็ไม่ซีเรียสค่ะ แต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะมาขอนะคะ รอสวมแหวนอยู่นะเนี่ย อยากแต่งเหมือนกัน แต่ก็ไม่อยากเร่งเขาค่ะ “พรุ่งนี้ว่างไหม?” และผู้ชาย ที่เดินเข้ามาถามเรานี่ก็คือท่านประธานที่เราทำงานอยู่ด้วยนั่นเองค่ะ เขาชื่อว่าคลาส เป็นลูกครึ่งไทย-ฝรั่งเศส ตำแหน่งงานของเราก็คือเลขาของท่านประธาน ทำมาตั้งแต่ตอนอายุยี่สิบเอ็ดแล้ว บริษัทของเราเป็นบริษัทเกี่ยวกับชุดว่ายน้ำ และชุดชั้นในชายหญิงทั้งหมดค่ะ เราทำงานกับคุณคลาสมาตั้งแต่สมัยที่ยังเป็นบริษัทเล็กๆ ล้มลุกคลุกคลานกันมาหลายตลบ เกือบเจ๊ง เกือบล้มละลายมาแล้วก็มี แต่ด้วยความพยายาม ความรักในงานที่ทำ ความไม่ย่อท้อต่อความยากลำบาก ลูกเสือบ่นิ! มันก็เลยทำให้พวกเราก้าวผ่านเรื่องร้ายๆ กันมาได้ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ รวมระยะเวลาแปดปีแล้ว ในที่สุดพวกเราก็ประสบความสำเร็จในสิ่งที่ตัวเองรัก และพิสูจน์ให้ทุกๆ คนเห็นได้ ช่วงแรกที่ทำแทบไม่เหลืออะไรเลย แม่เราก็จิกหัวให้กลับบ้านตลอดเพราะกลัวลูกอดตาย แต่เรารักในงานนี้ แล้วเราก็เชื่อมั่นในตัวคุณคลาส ท่านประธานของเรา เราเชื่อว่าเขาทำได้ เราจึงปฏิเสธแม่ เลือกที่จะไม่กลับบ้าน อยู่กับคุณคลาสมาจนถึงทุกวันนี้ และระยะเวลาก็พิสูจน์แล้วว่าพวกเราสามารถทำได้จริงๆ “พรุ่งนี้…” หันไปดูปฏิทิน “วันเสาร์?” “อืม เธอว่างไหม” เขากล่าว “ฉันว่าจะชวนเธอไปตกปลาด้วยกันน่ะ” “ตกปลา? คิดยังไงถึงมาชวนฉันกันคะ” “ชวนเบลล่าไปแล้ว แต่เขาไม่อยากไปน่ะ เขาบอกว่าเขาร้อน แล้วเขาก็ไม่ชอบกินปลาพวกนั้นด้วย” เขาตอบ และเบลล่าที่เขาพูดถึงก็คือแฟนสาวของเขานั่นเองค่ะ คุณคลาสกับคุณเบลล่ารู้จักกันไล่ๆ กันกับเราและแฟน แต่ว่าพวกเขาตกลงคบกันก็หลังจากที่เรากับแฟนเราคบกันได้สองปี สรุปง่ายๆ เขาคบกันมาสามปีค่ะ อ่อ! แฟนเราชื่อโจ้นะคะ อายุสามสิบปีค่ะ ส่วนคุณคลาส…ไม่รู้ว่าจะพูดได้ไหมนะ? แต่ถ้าเราพูด เขาก็คงไม่รู้หรอกค่ะว่าเราพูด เพราะเขาน่ะ อายุสามสิบสี่ปีแล้วค่ะ แต่ยังหล่ออยู่เลยนะ! เป็นหนุ่มวัยสามสิบ+++ ที่หล่อมาก! ตาสีฟ้า เท่สุดๆ ถ้ามีลูก ลูกต้องตาสีฟ้าเหมือนพ่อแน่ๆ พวกเราร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาหลายปี เรียกได้ว่าถ้าเรามีปัญญาซื้อหุ้นบริษัท เราก็เปรียบเสมือนประธานคนหนึ่งเลยด้วยซ้ำ ความสัมพันธ์ของพวกเราเป็นความสัมพันธ์ที่ดีมาโดยตลอด อยู่ข้างกันมาตลอด วันหนึ่งล้ม จนก็จนด้วยกัน วันหนึ่งประสบความสำเร็จ พวกเราก็รวยด้วยกัน เป็นมากกว่าเจ้านายและเลขาเสียอีก มิตรภาพของพวกเรามันเกินคำว่าเจ้านายกับเลขาไปมากๆ เลยค่ะ ทั้งพี่โจ้แฟนเรา แล้วก็คุณเบลล่าต่างก็รู้ดี ถึงเรื่องราวของเรากับคุณคลาส ดังนั้นไม่มีอารมณ์หึงหวงต่อกันแน่นอน แล้วเราทั้งคู่ก็รักแฟนของตัวเองมากๆ หวานกันสุดๆ เวลาที่เราไปไหนกับคุณคลาสนอกเหนือจากเรื่องงาน เราก็ชวนพี่โจ้ไปตลอดนะคะ คุณคลาสเองก็ไม่ได้ว่าอะไร เราอยากจะชวนแฟน หรือชวนเพื่อนไปอีกกี่คนก็ได้ หรือต่อให้พี่โจ้ไม่ว่าง พี่โจ้ก็ไม่ว่าถ้าเราจะไปกับคุณคลาสสองคน เป็นความสัมพันธ์ที่ทุกคนเข้าใจกันและไว้ใจกันค่ะ “ไปด้วยกันไหม?” “ก็น่าสนุกเหมือนกันนะคะ กี่โมงดีล่ะ?” “สักสิบโมงก็ได้” “โอเคค่ะ ถ้างั้นสิบโมงเจอกันที่หน้าบริษัท” “อืม” เขาพยักหน้าเข้าใจ และเดินกลับไปทำงานของตัวเองต่อ พวกเราอยู่ด้วยกันมานานมาก! ตั้งเจ็ดปีเลยนะคะ อยู่ด้วยกันจนรู้ไส้รู้พุงกันหมดแล้ว ก่อนหน้านี้ที่เราจะคบกันพี่โจ้ และก่อนหน้าที่คุณคลาสจะคบกับคุณเบลล่า เราทั้งสองก็เคยอกหักมาเหมือนกัน แล้วในตอนที่เราอกหัก เราก็ไปกินเหล้าด้วยกัน เมาเหมือนหมากันทั้งคู่ 555 ภาพพจน์ท่านประธานและเลขาสุดสวยคือหายไปกับตา แต่ปัจจุบันนี้ไม่ค่อยได้เมาเท่าไหร่ เพราะเรากำลังมีช่วงเวลาดีๆ กับคนรักที่ดี แล้วก็งานที่ดีค่ะ ดังนั้นการเมาหัวราน้ำ ตีนจุ่มชักโครก ณ ตอนนี้ยังไม่เกิดขึ้นค่ะ คิกๆ