รักเธอนะวันพระ

13.ผลักดัน

"สวัสดีค่ะคุณกรวรรธ นึกยังไงถึงมาทานข้าวที่แคนทีนคะ" แพรพลอยเอ่ยทักทายเล่นเอาคนถูกถามหงายเงิบไปเลย

"เออ พอดีได้ข่าวว่ามีปลาทูทอด น้ำพริกกับผักสดน่ะครับเลยอยากกินก็เลยมาขอนั่งด้วยคนนะครับ" กรวรรธว่ายิ้ม ๆ พร้อมกับนั่งลงข้าง ๆ คนที่คิดถึง ส่วนคนที่นังอยู่ก่อนแล้วได้แต่ปลายตามองเล็กน้อยแล้วก้มหน้าก้มตากินอาหารตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อยไม่ห่วงสวยเอาเสียเลย

"อร่อยมากเลยเหรอ เห็นกินเอ้า กินเอา" ผมเอ่ยปากถามยัยสามตาแต่ยัยนี่ได้แค่พยักหน้าแล้วกินต่อ แถมลุกไปตักผัดวุ้นเส้นมากินเปล่า ๆ เฉย

กรวรรธพาร์ท

ผู้หญิงอะไรกินไม่ห่วงสวย แต่กินเท่าไรก็ไม่เห็นท้องจะป่องเลยยัยคนนี้ ไม่รู้ไปเก็บไว้ที่ไหนหมด ผมได้แต่แอบยิ้มในหน้าอยู่แป๊บนึงแล้วกินข้าวต่ออย่างมีความสุข สักพักเห็นยัยสามตาทำตาประหลับประเหลือกผมจึงยื่นขวดน้ำที่ถือติดมือมาด้วยให้ ยัยนั่นรีบเปิดแล้วยกขึ้นดื่มทันที ดูท่าทางดีขึ้นคงจะติดคอละซิ ยัยเด็กตะกละเอ๊ย ชอบทำให้เป็นห่วงอยู่เรื่อย

ตัดมาที่เพ็ญสุดา หลังจากดื่มน้ำไปแล้วรู้สึกโล่งคอ นึกขอบคุณอิตาผู้ช่วยขี้เก๊กอยู่ในใจเหมือนกันจึงหันไปยิ้มไปให้

"แฮร่ ติดคอ ได้น้ำไปค่อยยังชั่ว ขอบคุณนะคะ"

"อืม..ทีหลังก็ค่อย ๆ กิน ไม่ต้องกลัวใครแย่งหรอก อะนี่ผลไม้จะได้ช่วยย่อย" กรวรรธบ่นเบา ๆ พร้อมกับดันจานผลไม้ไปให้คนที่เพิ่งถูกเขาบ่นไปแต่หน้าไม่ได้ดุเลยสักนิด

เทศกาลสิ้นปี

ทุก ๆ เทศกาลสิ้นปี ทางโรงแรมจะมีงานเลี้ยงสังสรรค์ส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่และให้พนักงานได้จับฉลากลุ้นของขวัญกัน ทางฝ่ายบริหารจึงมีการประชุมกันสักเล็กน้อยในส่วนของงบประมาณและขอบเขตการจัดงาน

@ห้องประชุมฝ่ายบริหาร

การประชุมเรื่องการวางแผนจัดงานส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ในส่วนของการบริการลูกค้าและแขกที่มาพักกันอย่างเข้มข้นและมีวาระสุดท้ายคือการจัดงานเลี้ยงส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่สำหรับพนักงาน

แดนไตร: ในส่วนของงบประมาณการจัดงานผมให้ 5% ของค่าปันผลปีนี้เลย ส่วนท่านประธานใหญ่และภรรยาฝากมาสวัสดีปีใหม่พนักงานงานทุกคนเป็นเงินขวัญถุงให้พนักงานทุกคน คนละ 10,000 บาท นะครับ ทั้งนี้ทั้งนั้นฝากแผนกบัญชีการเงินโอนเงินนี้เข้าบัญชีให้พนักงานทุกคนด้วยนะครับ …แปะ แปะ แปะ แปะ (เสียงหือฮา พร้อมกับปรบมือกันหนาหูจากผู้เข้าประชุมผู้บริหาร)

โดยส่วนตัวแดนไตรถือว่าเป็นการสร้างสัมพันธภาพที่ดีเพราะเขาเองก็เพิ่งมารับงานในการดูแลสาขาใหญ่อย่างเต็มตัวต่อจากบิดาเหมือนกัน) ด้านผู้บริหารคนอื่นก็พลอยผสมโรงไปด้วย

..ผมช่่วยลงขันด้วยหนึ่งแสนบาทครับ..

..ดิฉันด้วยค่ะหนึ่งแสนบาทค่ะ…zzz

และมีเสียงสนับสนุนตาม ๆ กันมาสำหรับเป็นงบประมาณสนับสนุนงานเลี้ยงส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ที่จะถึงนี้ รวมถึงกรวรรธด้วย

แดนไตร: ฝ่ายบริหารขอขอบคุณสำหรับกำลังทรัพย์และความร่วมมือสำหรับกำลังสนับสนุนในครั้งนี้ด้วย และที่สำคัญกิจกรรมปีใหม่ของเรายังคงเหมือนเดิม สนุกได้แต่ต้องไม่มีการทะเลาะวิทวาท รักษ์ธรรมชาติ รักษ์ทะเลกันนะครับ และขอให้ผู้บริหารแต่และฝ่ายของตัวเองไปกำชับพนักงานในปกครองของตัวเองอีกทีนะครับ ส่วนของผู้บริหารระดับสูงมีแค่นี้ ใครมีข้อเสนออะไรอีกมั๊ยครับ"

ไม่มีแล้วค่ะ/ครับ

แดนไตร: ในส่วนของผู้ที่ต้องการจะสนับสนุนกองทุนส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ยังไงขอรายชื่อที่คุณกรวรรธด้วยนะครับเพื่อติดบอร์ดประชาสัมพันธ์เชิดชูเกียรติครับ และถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอปิดการประชุมแต่เพียงเท่านี้ ขอบคุณและสวัสดีครับ

หลังจากนั้นแดนไตรก็เดินออกจากห้องมาก่อนใครเพื่อน โดยมีกรวรรธผู้ช่วยรุ่นพี่และรักเปรียบเสมือนพี่ชายเดินตามมาติด ๆ

@ห้องทำงานฝ่ายบริหาร

"เฮียเกม ผมขอคุยอะไรด้วยหน่อยซิ" แดนไตรเอ่ยขึ้นหลังจากนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่พร้อมกับวางแขนบนที่พักแขนและเหยียดขาอย่างผ่อนคลาย เขาตวัดสายตาเป็นการเชื้อเชิญให้คนพี่มานั่งคุยกันก่อน

"ครับ" กรวรรธนั่งลงที่โซฟาเดี่ยว ข้าง ๆ ผู้เป็นนายพร้อมกับวางโทรศัพท์มือถือไว้บนโต๊ะกลาง

"เฮียมองอนาคตของตัวเองว่ายังไงเหรอ เฮียอยากไปทำบริษัทของตัวเองอย่างเต็มตัวมั๊ย" แดนไตรหยั่งถาม

"ทำไมคุณดามถึงถามผมแบบนี้ละครับ หรือว่าคุณดามจะหาผู้ช่วยใหม่แล้วให้ผมเป็นบอดี้การ์ดให้คุณดามอย่างเดียว"

"ไม่เลยเฮียเกม ผมอยากให้เฮียทำอะไรที่เป็นของเฮียเองต่างหาก บริษัทของเฮียที่ป๊าดูแลให้อยู่ก็ยังรอผู้บริหารทายาทสายตรงก็คือเฮียอยู่นะครับ ถ้าเฮียจะไปแบบเต็มตัวเมื่อไรก็บอก ผมพร้อมสนับสนุนเฮียทุกเมื่อ" แดนไตรพูดจากใจจริง

"แต่ผมรู้สึกเหมือนทิ้งนายยังไงก็ไม่รู้นี่ครับ" กรวรรธพูดไปอย่างที่รู้สึก

"มันขึ้นอยู่ที่ว่าผมจะรู้สึกยังไงต่างหากเฮียเกม ผม เฮียแดน หรือแม้แต่ป๊าเข้าใจและเตรียมใจรับกันไว้รออยู่แล้ว รู้ว่าต้องมีวันนั้นสักวัน แล้วเฮียจะรีรออะไร ถ้าวันนึงใครคนนั้นที่เฮียคอยดูแลและห่วงอยู่ทุกลมหายใจเกิดคิดขึ้นมาว่าเนี่ยเหรอผู้ชายคนนี้เหรอที่จะดูแลฉั๊นยังเป็นบอดี้การ์ดต๊อกต๋อยเดินตามนายอยู่เลยแล้วจะมาดูแลฉั๊นได้ยังไงล่ะ เฮียจะว่ายังไง" แดนไตรพูดอย่างตรงไปตรงมา

"คุณดามครับ…..กรวรรธเว้นช่วงไว้ระยะหนึ่งแล้วจึงพูดต่อ ถ้าใครคนนั้นจะรังเกียจผมเพราะแค่ผมเป็นบอดี้การ์ดต๊อกต๋อยมันก็เป็นการสกรีนไม่ใช่เหรอครับ" กรวรรธพูดมันออกไป แต่อีกใจก็แอบคิดกังวลอย่างที่เจ้านายรุ่นน้องพูดอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน

"เอาไว้ให้ถึงเวลานั้นก่อนก็แล้วกันครับ แล้วเสียงในใจของเฮียจะบอกเฮียเองว่าเฮียต้องทำไงต่อ ผมพูดไปก็จะเป็นการผลักไสเฮียอยู่ดี แต่ความจริงแล้วไม่ใช่เลย ใครล่ะจะอยากเสียผู้ช่วยที่เพียงมองตาก็รู้ใจ และพี่ชายที่คอยปกป้องดูแลกันมาเป็นสิบ ๆ ปีล่ะครับ" แดนไตรพูดมันออกมาจากหัวใจ