แค่แฟนเก่า 4 จบกันตรงนี้(2)

786 Words

ร้องไห้จนเผลอหลับ หลับไปหลายชั่วโมงเลยล่ะ ตื่นมาอีกทีก็ตอนฟ้ามืด คนอกหักอย่างฉันจะนอนซมนอนช้ำอยู่บนเตียงแบบนี้ไม่ได้ ก่อนที่จะทิ้งศักดิ์อันน้อยนิดที่เพิ่งขุดเจอฉันควรเมา ความเมาจะทำให้ฉันไม่คิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาระหว่างฉันกับออยล์ ความเมาจะตอกย้ำว่าฉันเคยโง่มากแค่ไหน ว่าแล้วก็เดินมาหยิบขวดเหล้าที่แอบไว้ในตู้เสื้อผ้า ต่อให้แม่ไม่ค่อยมีเวลา แต่ว่าแม่ฉันก็ไม่อนุญาตให้กินเหล้าโจ่งแจ้ง พร่ำเพรื่อ แม่ชอบบอกว่าการที่มีเหล้าติดบ้านแปลว่าเป็นคนติดเหล้า ต่อให้ไม่กินขอแค่เห็นก็มีความสุข แม่บอกว่าจะเห็นหรือกินก็คือติด ฉะนั้นฉันก็เลยชอบแอบเอาไว้ในห้อง ซ่อนไว้ในส่วนลึกของตู้เสื้อผ้า ฉันคิดว่ามีเหล้าอยู่ที่บ้านมันดีกว่าไม่มี อย่างเช่นเวลานี้ที่ร่างกายของฉันยับเยินจนไม่สามารถออกไปเจอผู้คน เมาอยู่บ้านมันเป็นเรื่องดีเลยล่ะ หลังจากที่หยุดไปหลายวัน วันนี้ฉันก็โผล่หน้ามาเรียนด้วยสภาพที่ค่อนข้างพร้อม ค่อนข้างเนียนกับการเป็นเพื่อนที่แปลว่าเพื่อนกับออยล์ “วันหยุดยาวเราไปเที่ยวต่างจังหวัดกันดีไหมพวกมึง” หว่าหวาที่ชอบเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจเอ่ยชวนเพื่อน ๆ อาทิตย์หน้าเป็นวันหยุดของเทศกาลสำคัญ หยุดยาว 9 วัน “ก็ดีนะ” ฟินฟินเห็นด้วย แต่ฉันคิดว่าเทศกาลสำคัญแบบนี้ต้องอยู่กับคนในครอบครัวหรือเปล่า ส่งท้ายปีทั้งทีนะ ว่าไปแล้วปีนี้แม่ฉันก็ไม่อยู่อีกตามเคย โดยปกติแล้วทุกปีใหม่ฉันจะไปฉลองที่บ้านออยล์ ปีนี้ไม่เหมือนเดิม ไปไม่ได้แล้ว “ไปก็ดีนะ แต่กวานัดกับออยล์ไว้ว่าจะไปบ้านออยล์ พ่อแม่ออยล์อยากเจอแฟนออยล์ ออยล์ก็เลยจะพาไปเปิดตัว” แตงกวาพูดด้วยน้ำเสียงเขินอาย พูดขนาดนี้ไม่จำเป็นต้องอายแล้วไหม ฉันเพียงแค่ฟัง ไม่ได้มองหน้าคนพูดหรือแฟนคนพูด รู้สึกเจ็บไหมก็มีนิด ๆ แต่ก็ไม่ได้ฟูมฟาย หลายวันที่ผ่านมาทำใจแล้ว ฉันต้องเดินไปข้างหน้า จะไม่เดินเป็นวงกลมอีกแล้ว “นี่จบแล้วแต่งเลยไหม หรือแต่งเร็ว ๆ นี้” ทูพูดแซว หรือไม่ก็อาจจะเป็นเรื่องจริง ได้ยินก็เจ็บจี๊ดที่ใจนะ แต่ว่าทำใจเพ้นท์ อย่าใส่ใจ ทุกอย่างมันจบแล้ว “ทูก็พูดไปเรื่อย” อายอีกแล้วแม่คุณ ทำตัวเขินอายแล้วดูน่ารักก็เลยขยันทำบ่อยมั้ง “พูดไปเรื่อยอะไร จากเพื่อนพอเลื่อนขั้นก็ต้องเลื่อนยาว ยินดีล่วงหน้านะครับเพื่อนทั้งสอง” ทรีแฝดของทูเอ่ยด้วยรอยยิ้มยียวน “ยินดีอะไร เพิ่งอยู่ปี2 กูยังไม่รีบ” คำพูดของออยล์ทำให้แฟนของเขาที่ก่อนหน้านี้เขินจนตัวบิดต้องหน้าเจื่อนในทันที “สรุปยังไง ไปกันหรือเปล่าวะ กูจะได้เฟิร์มเรื่องห้อง ไม่งั้นแม่กูปล่อยหมดนะ” หว่าหวากลับมาพูดเรื่องเดิม “กวากับออยล์น่าจะไม่ได้ไป เพราะไปหาครอบครัวออยล์แล้วก็จะไปหาครอบครัวกวาเหมือนกัน พ่อของกวาอยากเจอออยล์” แตงกวาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเขินอายอีกครั้ง “แล้วพวกมึงอะ” หว่าหวากวาดตามองเพื่อนที่เหลือ รวมถึงฉันด้วย “ได้หมด” ฟินฟินตอบ “กูก็ได้ พ่อแม่กูไม่ว่างอยู่แล้ว” ทรีให้คำตอบ “ไอ้ทรีไปกูก็ไป” ทูพี่ชายฝาแฝดของทรีเอ่ย ไอ้คู่นี้เขาไม่ค่อยแยกจากกัน “ไม่ไป ขี้เกียจเดินทาง” เฟย์เป็นมนุษย์ที่ขี้เกียจจริง ๆ นั่นแหละ เขามาเรียนก็เพราะแม่อยากให้เรียนเพื่ออนาคตที่ดี เขาชอบพูดว่า ถ้าเลือกได้กูจะนอนโง่ ๆ อยู่บ้าน “แล้วมึง?” สายตาของหว่าหวาเลื่อนมาหยุดที่ฉัน “กู...” “น้องเพ้นท์ว่างไหม” ยังไม่ทันได้พูด เสียงผู้ชายที่ยืนอยู่ด้านหลังหว่าหวาก็ดังขึ้น เขากำลังมองมาที่ฉัน เขาใส่เสื้อชอปวิศวะ ฉันเหมือนจะเคยเห็นเขาอยู่นะ แต่ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร “ก็ว่างค่ะ” ฉันกินข้าวเสร็จพอดี ก็ถือว่าว่าง “พี่ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม” “อ่า ค่ะ” ส่งยิ้มแล้วหันมาพูดกับเพื่อนก่อนจะเดินออกจากโรงอาหาร “กูไปคุยกับพี่เขาแป๊บนะ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more