Meshell
“Manang Perlita, lamig!” napatili ako dahil lumakas ang hangin nilipad ang payong na hawak nito. Umakbay ako kay Manang Perlita, dahil nabasa na ang kabilang balikat ko.
Nangaligkig ako sa ginaw ng muling humangin ng malakas. Dagdagan pang basa na ang pantalon ko sa binti. "Eh..." natawa si Manang Perlita, ng nangangatal na ang labi ko at sabay yakap sa braso niya.
“Naku! Lamigin ka pala, Meshell? Sa susunod pa naman na buwan, baka maging tag-ulan kapag gano'n maginaw sobra dito para kang nasa Baguio," aniya.
“Opo, Manang Perlita, mabilis po akong ginawin, siyang pasalamat namin ng Tatay ko, dahil wala kaming bentilador sa bahay,”
“Hindi pala nagagamit ang aircon sa k'warto n'yo ni, Troy, hija?"
“Opo,” maiksi kong sagot dahil napatigil akong magsalita ng mapansin kong parang
