Meshell
Nagising ako ng hatinggabi ng lumakas ang kulog galing sa labas. Sh*t mukhang magdamag pa ‘ata patuloy na uulan. Nahaplos ko ang dibdib ko ng dumaan ang pag-aalala para sa binata. Yes nag-aalala ako kay kurimaw dahil nasa labas pa ito. Kumusta kaya ‘yon? Sana okay lang talaga ito sa bahay ng tauhan niya.
Alam ko kasi hindi ito nakauwi ayun kila Mama Tamara. Tumawag kasi sa kanila kanina si Vladimir upang hindi mag-alala.
Mariin kong pinikit ang mata ko. Bakit ganito ang nararamdaman ko. Hindi ito maari, imposible. Wala pang isang buwan na kasama ko si, Vladimir, ganito na ako kung mag-aalala sa binata.
Buti sana kung hindi alam ng parents ni kurimaw, na asawa ako ng Kuya niya. Kailangan kong gawin ang tama. Umpisahan ko ng iwasan siya.
Dammit ayaw ko ng ganitong pakiramdam, p
