8 ไม่เปลี่ยนใจ

1726 Words
8 ไม่เปลี่ยนใจ ทางด้านชายหนุ่มห้องติดกันยังมึนงงกับคำพูดของเธอที่บอกว่าอยากมีลูก เผลอเก็บเรื่องนั้นมาคิดอยู่หลายวัน... ยอมรับว่าถูกใจแม่สาวสวยอยู่แต่เขาไม่ใช่ผู้ชายแนวแฟมิลี่แมน ไม่เคยมีความคิดมีหลานสักคนให้แม่อุ้ม และที่สำคัญคือเขาไม่เคยเปลี่ยนใจเรื่องไม่กินเด็กแม่! ความทรงจำเลวร้ายอันยากจะลืมของเตชิน สองปีก่อนเดินทางไปอังกฤษก็เพราะแม่! พาเขาไปเที่ยวบ้านหลังเก่าของคุณยายที่เขาใหญ่ จนได้เจอกับน้องอริสา ถึงขั้นว่าเป็นเรื่องแซวกลางวงเหล้าว่าเตชิน สิงหวัฒน์ ไร้น้ำยาไปซะแล้ว ตัวเขาที่มีเพื่อนฝูงเยอะแยะคงได้เสียหน้าอยู่พอสมควร เข้าขั้นเข็ดขยาด หลวมตัวไปเหลาจมูกที่เกาหลีพอได้ยินแม่คุณชมหมอหมาเบ้าหน้าอ้ปป้าว่าโรอุนรวมร่าง! ให้ตายสิน่า... อย่าได้พลาดท่าหลงกลแม่เด็ดขาด! ความคิดฟุ้งซ่านยังอยู่ตลอดหลังรับประทานอาหารเช้าที่มีพนักงานบริการส่งถึงห้อง ร่างสูงในเสื้อยืดสีขาวกางเกงขาสั้นเดินไปมา นั่งไม่ติดเก้าอี้ ก่อนที่เขาจะตัดสินใจไลน์ไปถาม กินอะไร? กับข้าวอร่อยไหมคนสวย? สั่งเพิ่มได้นะครับ มีอะไรให้พี่ช่วยเหลือบอกพี่ละกัน พี่เตใจป๋าเหมือนคุณแม่ เข้าข้างตัวเองว่าเป็นมารยาทของเจ้าบ้านที่ดีตามรับปากกับทางผู้ใหญ่ว่าจะดูแลน้องให้ แม้ว่ามันเป็นหน้าที่ของทางโรงแรมระดับห้าดาว ซึ่งนำเสนอการกักตัวที่หรูหราที่สุด ไม่นานนัก เขาได้รับคำตอบพร้อมรูปอาหาร บรรยายรสชาติสมเป็นสาวการตลาดโฆษณา! แทบจะไม่ต้องถามเลย จากงานเสิร์ฟอาหารอร่อย เลือกได้ไม่จํากัด 3 มื้อจากฝีมือเชฟที่ได้รับรางวัลการันตี มันต้องอร่อยอยู่แล้ว ตัวเขาเองก็ยังชอบเมนูสเต๊กของเมื่อวานเย็นด้วยซ้ำ ติดแค่ว่าต้องทานคนเดียวทุกวัน น้องพิมพ์เป็นคนยังไงกันแน่นะ... หรือว่าจะเป็นสายกิน? นาน ๆ ครั้งคนอย่างเตชินจะมีคำถามเรื่องนิสัยใจคอ ที่แล้วมานั้นเขาคงไม่สนใจเพราะมันไม่สำคัญเท่าลีลาดุเด็ดเผ็ดแซ่บบนเตียง คิดอยู่ได้ไม่นาน เขาก็ทิ้งความฟุ้งซ่านเพื่อกลับไปทำงานหน้าจอสี่เหลี่ยมของตัวเองต่อ ในห้องสูทพื้นที่กว้างขวางด้วยราคาสองแสนกว่าบาทสำหรับกักตัว 15 คืน คุณแม่ช่างเอาใจจองมา มีห้องทำงานแยกต่างหากจากห้องนอนตกแต่งอย่างหรูหรา พอได้เข้าสู่โลกของอินเทอร์เน็ต เขาจึงได้ใช้เวลาทั้งหมดในช่วงเย็นกับการเขียนแบบแปลน แผนผังงานทำพอร์ตแนะนำตัวสั้น ๆ หากว่าเขาเกิดต้องรับงานในเมืองไทย อะไรก็เกิดขึ้นได้... ชายหนุ่มตัดสินใจทำไฟล์เสนอผลงานตัวเองเผื่อไว้หากว่าต้องอยู่กับแม่จริง ๆ เพราะแม่ของเขาอายุมากแล้ว ขณะนั้นเอง ข้อความดังเตือนจากโทรศัพท์พาใบหน้าเข้มเครียด ก้มลงมองแสงวูบวาบจากจอสี่เหลี่ยมบนโต๊ะทำงาน ที่หวังว่าจะเป็นว่าที่ลูกสะใภ้ของคุณแม่กลับเป็นหญิงสาวอีกคนหนึ่ง [พายฝากการ์ดเชิญไปทางป้าขวัญ อย่าลืมมางานแต่งพายกับ ‘คุณเมธพนธ์’ ด้วยนะคะ อีกสองเดือนแต่งน้าา...] สาวสวยคนนี้หากเล่าว่ารู้จักกันได้ยังไงคงเป็นเรื่องยาว ชายหนุ่มทำเพิกเฉยข้อความนั้นไปเสียเพราะรู้ว่าอริสาต้องไปงานมงคลของหล่อนแน่ และเขาไม่อยากเจอ! แต่พอนึกถึงน้องพิมพ์ ด้วยความที่สาว ๆ รู้จักกัน ถึงไม่ทราบลำดับความสัมพันธ์แน่ชัดว่าซี้แค่ไหน เหมือนตัวเขาเองที่มีเพื่อนหลายกลุ่ม สนิทมากสนิทน้อยสนิทพอประมาณ น้องพาย... สนิทกับพิมพ์ไหม? มือลั่นถามเร็วไป! เขาเผลอทำหน้าตกใจ หลังสลับหน้าจอทำงาน เคาะปลายนิ้วผ่านโปรแกรมแช็ตด้วยความอยากรู้อยากเห็น ดันอยากตีมือตัวเองทีหลัง [ซี้สุด ๆ รู้ทุกอย่างทุกเรื่อง ไม่มีอะไรที่ไม่รู้...] ตอบมาขนาดนั้นเป็นก็ต้องอยากถามต่อ เตชินจำได้ว่าน้องพายเป็นคนอัธยาศัยดี พูดเป็นต่อยหอย นับได้เป็นชั่วโมง หมดเวลาไปกับงานแช็ตมากกว่าทำงาน ได้รู้เรื่องราวหลายอย่างว่าเพื่อนสาวเป็นคนดี ตรงไปตรงมา มั่นใจในความคิดของตัวเอง กตัญญูรู้คุณคนรักพ่อแม่เป็นที่หนึ่ง ข้อเสียคือไม่สนใจหนุ่ม ๆ เพราะความบ้างาน มุ่งมั่นอยู่กับพระเอกนิยาย มันทำให้เขาเริ่มสับสนแล้วว่าแม่ชักแม่สื่อมีแผนการหาลูกสะใภ้แบบไหน ขณะทิ้งแผ่นหลังกว้างลงบนเบาะเก้าอี้โซฟามีพนักพิงอย่างย่ามใจ น้องพิมพ์... เป็นพวกบ้านิยายงั้นเรอะ!? พวกช่างฝันน่ะสิ... “มิน่า... ไลน์ไปเงียบตลอด กำลังจินตนาการว่าพี่เป็นพระเอกนิยายหรือเปล่ากัน?” ด้วยนิสัยความหลงตัวเองที่มีมานานแล้ว เจ้าของร่างสูงหยัดกายลุกขึ้น หยิบโทรศัพท์มือถือเดินไป ไม่รู้ว่าแม่สาวตาใสที่ส่งกระแสความร้อนแรงผ่านแววตามาให้เมื่อวันก่อนคิดอะไร เขาควรต้องรู้ทันทางหนีทีไล่ ไม่ตกเป็นเหยื่อการคลุมถุงชนของผู้ใหญ่ ระเบียงกว้างมีโต๊ะเก้าอี้สำหรับนั่งรับประทานอาหาร และโซฟานอนเล่น ลมพัดผ่านระบายอากาศดี วงหน้าหล่อเหลาทำกระหยิ่มยิ้มย่อง ยืดเส้นยืดสายเหมือนหลาย ๆ วันที่ผ่านมา มองผ่านรั้วเป็นซี่ มีต้นไม้ปกคลุมให้ความเป็นส่วนตัวในแต่ละห้อง เขาเห็นว่าพิมพ์ลภัสเป็นคนอารมณ์ดี ชอบมานั่งเล่นตรงระเบียง ชมนกชมท้องฟ้าด้วยท่าทางสดชื่นแจ่มใส บางวันก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับโทรศัพท์มือถืออย่างวันนี้ ร่างบางในชุดคลุมอาบน้ำนั่งไขว้ขาตามองจอ บนโต๊ะกระจกสีดำสนิทมีถ้วยกาแฟ และขนมเค้ก เส้นผมสีน้ำตาลสวยเปียกหมาดบอกว่าเจ้าตัวคงเพิ่งอาบน้ำ พอถูกเมินจากหญิงสาวที่ไม่มองเขาแม้หางตา คนแอบมองคงอดไม่ไหวต้องตะโกนเรียก “น้องพิมพ์... อ่านไลน์หน่อย” หญิงสาวได้ยินอยู่จึงยกหูโทรหาเขา “ว่าไงคะ? พี่เต... กับข้าวอร่อยค่ะ” “ทำอะไรครับ? อ่านอะไรอยู่ล่ะวันนี้” “อ่านนิยาย... เพื่อนสาวเปย์มาให้เยอะ ยัยพายล่ำซำ สามีรวย ใจดีซะด้วย” พอได้เอ่ยปากชมคนแปลกหน้า ชายหนุ่มเคยอยู่เขาใหญ่มาก่อนถึงกับหัวเราะเรื่องนายเมธพนธ์ ที่คนเขาเรียกกันว่า ‘ไอ้!’ “มันอาจจะแค่ภาพลักษณ์ภายนอก พี่ว่าน้องไม่ได้ไปรู้จักเขาเป็นการส่วนตัว บอกว่าใจดี แหม...” เสียงสูง ๆ ของเขาผ่านหูคนที่ทำยิ้ม ๆ มองเห็นแต่ไกล “ถ้าเขาไม่ดี เพื่อนพิมพ์คงไม่แต่งงานด้วยหรอกจริงไหม?” “อยากได้ผัวรวยแบบเพื่อนบ้างงั้นเหรอ? อ้อ... สายจินตนาการ พี่ว่าแล้วล่ะ น้องพายคงจิ้นว่าตัวเองเป็นนางเอกนิยาย” ตัวเขาแค่อยากมาหยอกน้องเล่นก็เท่านั้นประสาคนขี้แกล้ง พิมพ์ลภัสกลับเข้าใจไปอีกอย่างถึงเจตนาในคำถามของเขา บอกด้วยน้ำเสียงขึงขังจริงจัง “พี่เตจะดูถูกพิมพ์เรื่องนิยายเหรอคะ? นิยายส่วนใหญ่มันมีพล็อตมาจากเรื่องจริงนะ แต่ละคนมีความชอบไม่เหมือนกัน ขอความกรุณาไม่เหยียดนักอ่านเนอะ” ทั้งน้ำเสียงและหน้าตาบึ้งตึงไกล ๆ เธอคงได้แบ่งพรรคพวกเขาเพราะความไม่พอใจ นับว่าเขาประสบความสำเร็จกับการทำให้หญิงสาวเลิกสนใจนิยาย เธอเงยหน้ามองมาทางเขาด้วยสายตาอาฆาต ทั้งที่เคยบอกว่าทำอะไรก็ไม่โกรธ... “พี่เปล่าเหยียดซะหน่อย แค่อยากรู้ว่าน้องอ่านอะไรอยู่?” “นิยายวาย 4P ค่ะ อ่านไปเพลิน ๆ ตอนนี้เบิ้ลไป 5P 6P 7P เพลินมากกก! แค่นี้ก่อนนะคะ ถ้าอยากมองหน้าสวย ๆ ของพิมพ์ชัด ๆ ต้องซื้อกล้องส่องทางไกลมาส่องเอานะ” ปลายสายตัดไปดื้อ ๆ พาคำถามเต็มวงหน้า เขาก็ทำชะโงกคอมองหาเธอที่ไม่สนใจกันอีก ก้มหน้าก้มตายิ้มกับแท็บเล็ตในมือ หัวเราะคิกคักอีกต่างหาก “นิยายวาย? หืม... อะไรพี ๆ” คนไม่อ่านนิยายได้แต่ทำหน้างง ก่อนกลับเข้าห้องไปพร้อมความสงสัย ให้ตายเถอะ! เขาจะต้องรู้ให้ได้ว่าแม่ตัวดีของคุณแม่มีแผนอะไร แล้วนิยายที่ว่า... พระเอกเป็นหนุ่มเกียร์พล็อตเดียวกับตัวเขาหรือเปล่า “นิยายวาย... อืม... 3P 4P” บ่นพึมพำกับตัวเอง ร่างสูงก้าวกลับเข้าห้องไปเปิดหาข้อมูลอย่างตั้งอกตั้งใจ เหมือนตอนทำวิทยานิพนธ์ส่งโปรเจคขอจบโท เตชินไม่ใช่คนที่จะมาเสียเวลาอะไรกับเรื่องพวกนี้ โดยเฉพาะการอ่านหนังสือที่ไม่ใช่หนังสือหุ้น การเงิน หนังสือเรียนหรือหนังสือการสร้างบ้านสร้างตึกตามแบบฉบับวิศวกร มันเหมือนกับว่าเขาหลุดเข้าไปในโลกอีกใบหนึ่งที่มีผู้ชาย... ผู้ชาย และผู้ชายเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อย ๆ ว่าไปว่ากี่ 2 3 4 P จนถึงฉาก X@#FDx.dA8&C “อุแม่เจ้า!” แม่เจ้าโว๊ย! เสียงอุทานดังในห้องกว้างลำพัง ดวงตาคู่คมเบิกกว้างตะลึง เมื่ออารมณ์ประหลาดเข้าจู่โจม ชายหนุ่มถึงกับต้องก้มลงมองแขนล่ำ ๆ ของตัวเอง ไรขนสแตนอัพทั่วทั้งแขน! ที่แน่ ๆ คือเจ้าหนอนน้อยของเขามันไม่ได้สแตนอัพตาม แต่ห่อเหี่ยวขดหัวสิ้นใจ ตัวเขายังรู้สึกเหมือนจะอาเจียน... ชายหนุ่มสะบัดศีรษะอย่างหัวเสีย ไม่รู้ตัวว่าโดนปั่นหัวอยู่หรือเปล่าหรือว่ายังไง จนได้ยินเสียงข้อความดังผ่านมือถืออีกครั้ง เขาจึงก้มหน้าเครียดอ่าน ถ้าจะให้จิ้นแบบสายวาย พี่เตลองจินตนาการว่าเป็นนายเอกดูแล้วกันนะคะ ถ้ายังไม่อิน... แนะนำให้ลองอ่านพวก Comics Manga Yaoi ไปก่อน ชาตินี้ผู้ชายอกสามศอก แมนเต็มร้อยอย่างเตชินคงไม่มีทางอินไปกับน้อง! ยังเกิดความรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งว่าไม่ควรเหยียดนักอ่านสาววายเลยจริง ๆ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD