Kent Nathaniel

Chapter Four

Tunog ng cellphone ang gumising sa kanyang mahimbing na pagkakatulog. Inis niyang kinapa ang aparato upang sagutin iyon.

        "Kung sino ka mang istorbo ka, siguraduhin mong kapaki-pakinabang ang tawag mo! I hate it when someone's disturbing my sleep," 'bulong niya sa sarili habang hinahanap ang telepono niya. Sinagot niya ang tawag ng hindi man lang inaalam kung sino iyon.

        "Sino 'to?" tinatamad niyang tanong. Pilit niyang inaaninag kung sino ang tumatawag ngunit talagang antok na antok pa siya. She'd been like hell since yesterday. All she wanted to do right now was to rest. Better this caller have something good to say.

            "It's me." Hindi na kailangan magpakilala nito. She recognized the voice instantly.

           Morphin.

           "Napatawag ka?" tanong niya rito kahit pa obvious na naman kung ano ang itatanong nito.

Narinig niya ang pahinga nito ng malalim. "Are you alright? Nabalitaan ko ang nangyari kagabi?

            "Im fine. Kung hindi ka lang nakiusap na personal kong hawakan ang kasong ito, nungkang pumayag ako. Matigas ang ulo ng isang ito!"

Natawa si Morphin. "Yeah...I know just how hard headed this client can be. Pagpasensiyahan mo na."

        "Ano pa bang magagawa ko? Napasubo na ako, eh. Nandito na. May idea ka ba kung sino gumagawa nito?"

         "I'm already looking into it. I call you when we have a lead already. For now, do everything you can to protect the client. He badly needs us now, okay?"

Hindi na nito hinintay ang kanyang sagot bago man lang patayin ang tawag nito. What else do you expect from him? Gusto nito, nasa kanya palagi ang huling salita.

She decided to go back to sleep pero hindi pa man siya tuluyang nakakatulog ng sunod-sunod na text ang dumating sa kanya. Agad niyang tiningnan kung sino iyon.

Unknown number.

Binuksan niya ang unang mensahe at binasa iyon.

        "Good morning princess! Hope you sleep well last night."  K.N

        "I'm so sorry for what happened last night. It won't happen again.Hope you still come back to the bar, huh? Take care always."

 Mapakla siyang natawa. Siya pa talaga ang pinag-iingat nito gayong ang buhay nito ang  nasa panganib.

Mapait siyang napailing. Hindi pwede ang kalandian nito ngayong panahon.

A playful smirk was on her face when she remembered what happened earlier. Think they can fool her Never. She's one step ahead of her enemies at hindi niya hahayaang maunahan siya ng mga ito.

She started undressing as she walk through the bathroom. She need to cool down a bit. She needed to lose some nerves right now. Kailangan niyang umalis  sandali at maglabas ng stress.

Nasa express way na ang dalaga nang mapansin niyang may bumubuntot sa kanya. Noong una ay akala niya ay isa lang iyon ngunit ng lumaon ay pinagitnaan siya ng dalawang sasakyan. Isang pick up ang nasa kaliwa niya at SUV naman ang nasa kabila. She could sense danger at natitiyak niyang siya ang sadya ng mga ito.

They were stupid enough to think that they could take her down just like that. Mabilis niyang nakita ang paglabas ng kamay ng sakay ng dalawang sasakyan. Bawat isa ay may hawak na baril at nakaumang sa kanya pero bago naiputok ng mga ito ang hawak ng baril ay mabilis niyang nasipa ang isa pagkatalon niya mula sa bintana. Solidong pumatak ang kanyang mga paa sa aspaltadong kalsada. Segundo lang ang pagitan bago niya nakuha at nahugot ang kutsilyong nasa binti at inihagis iyon sa isa pa. It all just happen in a flash.

The man screamed with so much pain habang hawak ang dibdib kung saan nakabaon ang kutsilyo. Nahagip naman niya sa kanyang peripheral vision ang tangkang pagdampot ng isang lalaki sa tumilapong baril ngunit bago nito nagawa iyon ay isang sipa ang pinatama niya sa likod nito. Bumalandra ito ng padapa. Agad niya itong nilapitan at hinawakan sa magkabilang tenga bago pinilipit ang leeg nito.

Sinulyapan niya ang lalaking tinamaan niya ng kutsilyo kanina at nilapitan ito. The man groaned as she deepened the knife against his chest.

           "Magsilbi sana itong babala. That no one messes with me. Pasalamat ka, kailangan pa kita ng buhay. Sabihin mo diyan sa boss mo na kung may kailangan siya sa akin, siya mismo ang magpunta sa akin. Hindi kung sinu-sinong pipitsugin ang ipinadadala niya!"

            "Hayop ka! Baka hindi mo nakikilala kung sino ang binabangga mo!" hiyaw ng lalaki ng hugutin niya ang kutsilyong nakatarak sa dibdib nito. Hindi nito malaman kung paano pipigilin ang dugong umaagos sa dibdib nito

Sandaling naningkit ang mata ng dalaga bago kwinelyuhan ang lalaki. "Hindi mo rin kilala kung sino ang kinakalaban mo!"

Agad niyang inalis ang kamay dito  at  ibinalik ang kutsilyo sa ilalaim ng kanyang jeans. Inayos niya ang kanyang hood at mabilis na pumasok sa kanyang sasakyan at pinasibad iyon palayo. Kailangan niyang makalayo dahil anumang sandali ay darating ang mga pulis at ayaw niyang maabutan siya ng mga ito.

Ikinabit niya ang isang ear piece sa kanyang tainga at may tinawagan.

       "Turn? Express way. Clean up." Iyon lang ang sinabi niya sa kausap saka mabilis na pina-arangkada ang kanyang sasakyan papalayo.

        "Right away, Ma'am!" tugon ni Turn.

Napangiti siya dahil sa sinabi nito.Hindi pa man nangyayari, alam na agad nito ang gagawin.Turn can be your nightmare kapag naging kaaway mo but he'll give his life for you once you gain his trust.

Pinaharurot niya ang dalang sasakyan, hindi alintana kung lampas na siya sa required speed limit.

Alas dos na ng madaling araw but Kent  couldn't forget the woman he saw that morning. He admired the way the woman carried herself. She was deadly and certainly knew her martial arts. Each strike was lethal and could kill. Hindi ito basta-basta natuto lang sa isang ordinaryong martial arts instructor.

He frown then. She looks familiar. No, that can't be. Malayong-malayo ito sa babaeng kilalang-kilala niya.

 No! She can't be her. She can't be Jessica. And just  by remembering her, pakiramdam niya,sasabog anumang sandali ang dibdib niya dahil sa sobrang nararamdaman. Para siyang hindi mapaanak na pusa. Hindi niya maintindihan ang sarili. Maisip lang niya si Jessica, hindi na niya maintindihan ang sarili niya

Hindi siya mapakali kaya nagpunta siya sa kanyang paboritong lugar. Isang lugar kung saan controlled niya ang lahat. Nakikita niya ang lahat. Gusto niyang makita ang dalaga kahit sa monitor man lang.

        '"Tang ina! Bakit ba nababaliw ako sayo?" sigaw ng isang bahagi ng kanyang utak.

 Napapansin din niya lately ang pagiging tulala niya sa kaiisip sa dalaga.

        "My God! Thirty two na siya ngunit akala mo kinse anyos kung makaasta. Dinaig pa ang stalker eh!"

She was not your typical woman but God forbid pero walang siyang ibang gustong gawin ngayon kundi makasama ang dalaga. There must be somethong wrong with him dahil mula ng una niyang makita ang dalaga, hindi na ito naalis sa isip niya. Isinisigaw ng buong pagkatao niya ang kabuuan nito. At halos mawala siya sa sarili ng makita niya ito sa loob ng kanyang bar noong isang gabi. After all the years of searching, kusa itong dumating sa kanya. And oh! She was scourching hot! He can't just imagine how does it feel being inside her. How his manhood thrust in between her legs.

    The feeling was so intense. s**t! His having a boner right now.

Nagpasya siya magpunta na lang sa bar. Mababaliw siya sa kaiisip tungkol sa dalaga habang nandito sa bahay.

   Halos umusok naman sa galit ang ilong ng dalaga nang makitang lumabas ang sasakyan ni Kent pagkatapos ay  pinaharurot iyon. Nagmamadali niya itong sinundan ito.

   s**t! s**t! s**t!  Panay ang mura niya dahil sa bilis magpatakbo ng binata.

Panay ang mura ng dalaga habang pilit sinunsundan ang binata. Kaliwa't kanan ay pilit niyang inaananinag kung may sumusunod dito. Hindi siya mapakali. Kaya niyang protektahan  ang kanyang sarili ngunit pagdating sa lalaking ito, nasisisira ang kanyang diskarte. Nakahinga lang siya nang maluwag ng tunguhin nito ang bar nito sa Quezon City.

Pasimple niya itong sinundan sa loob. Umupo siya sa bahaging iyonng bar ng hindi gaanong pansinin ng tao. She need to see everything from afar. Ayaw niya ng distraction. And Kent is a distraction for her.

Napigil niya ang iniinom na alak ng lumabas ang binata sa opisina nito. Boredom was written all over his face. Nilibot ng tingin nito ang buong bar. At nang mapadako sa kinaroroonan niya ang paningin nito ay nagsalubong ang kanilang mga mata. Napasandal siya sa kinauupuan nang gumuhit ang ngiti sa mga labi nito. Agad siyang nag-iwas ng tingin ng maglakad ito papalapit sa kanya. Kita ang pananaglihi sa mukha ng mga kababaehan naroon ng hindi man lang umiwas ang tingin nito sa kanya. Halata ang  paghanga sa mga mata nito.

Hindi siya makatingin ng diretso sa mga mata ng binata. Animo nababato-balani siya sa mga titig nito. And for goodness sake, he did nothing but got every girls eyes on him but he remain his eyes on her. Pakiramdam niya n tila siya nasa loob ng isang kawali at inaapuyan. Hindi siya makapaniwalang naapektuhan siya sa uri ng pagtitig nito sa kanya. Walang mababanaag na kahit anong emosyon sa mukha kundi paghanga. His eyes were hot and wild, expressing with so much desire.

        "Prinsesa ko," he uttered as he sit across her. Pagkuwa'y dumukwang ito sa lamesa. His face almost near her. She could feel his breathing heavily.

Sinikap niyang kontrolin ang sarili at magpanggap na hindi apektado sa presensiya nito. Naningkit ang kanyang mga mata ng salubungin niya ang mga titig nito.

        "Prinsesa?" tanong niya. "Who gave you the permission to call me that?"

 Umangat ang kamay nito at hinaplos ang kanyang pisngi. Sparks of unexplainable feeling set through her.

How could this be possible? Walang sinuman ang nakagawa nito sa kanya? No one dares to touch her without her permission yet the man in front of her had the audicity to do that.

         "I love you, prinsesa ko!" he whispered harshly as he stared directly in to her eyes.

        Oh, Lord God! The man in front of her was beyond her expectation.