งอนในเข้าใจ
1164 Words
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้น หลังจากที่พวกเขาทั้ง 2 คนจัดแจงเสื้อผ้ากันใกล้เสร็จ
“บอสคะ เก๋เตรียมตัวเสร็จแล้วนะคะ บอสเสร็จหรือยังคะ”
ภายในใจชายหนุ่มอยากจะตะโกนออกไปดังๆ ว่าเสร็จไปหลายรอบแล้วแต่ก็ได้เพียงยิ้มกรุ้มกริ่มให้หญิงสาวที่เขินตัวบิดอยู่ตรงนั้น
“ครับคุณเก๋ เอ่อ…” เขาเปิดประตูให้หญิงสาว เดวิดทำท่าอึกอักลำบากใจ แล้วมองสีหน้าเจ็บปวดของจูล
พูดถึงคุณเก๋ก็เธอเป็นสาวสวย โสด หุ่นดีเรียกได้ว่าเพอร์เฟ็ก เธอจบวิศวะและสามารถเซนต์แบบได้ นั่นคือเหตุผลที่เดวิดต้องพาเธอเข้าไปที่สาขาต่างจังหวัด เพราะดูเหมือน คุณอลิซแม่ของเขาจะสั่งมาแบบนั้นและเธอก็ค่อนข้างไว้ใจเก๋คนนี้มาก
“อ้าวน้องจูล มาอยู่ทำไมที่ห้องของบอสคะ นักศึกษาฝึกงานไม่ต้องคุยกับบอสโดยตรงก็ได้นะคะ แค่คุยผ่านพวกรุ่นพี่และทำตามคำสังก็พอค่ะ”
คุณเก๋กำลังวางอำนาจและบอกขอบเขตของการทำงานให้นักศึกษาฝึกงานแบบเธอฟัง หัวใจของจูลเริ่มปวดหน่วง และพึ่งคิดได้ว่า ถึงแม้พวกเขาจะใจตรงกันแต่ตอนนี้ปัญหาเรื่องตำแหน่ง สถานะ และอื่นๆ ก็ยังมีมาให้พวกเขาคิดมากอยู่ดี
“คุณเก๋ก็พูดเกินไปครับ จูลเขาทำงานดีกว่ารุ่นพี่บางคนอีกนะครับ” เดวิดเริ่มร้องป้องคนที่เขารัก
“ไม่ได้นะคะบอส ถ้าบอสให้อภิสิทธิ์มากไปจะเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีและการทำงานจะไม่มีแบบแผนค่ะ ระบบจะรวนนะคะ คุณอลิซคงไม่ปลื้ม” เธอไม่ยอมแพ้และยกคุณแม่ของเดวิดขึ้นมาอ้าง เพราะอลิซเอ็นดูเธอ
“คุณไม่ต้องเอาคุณแม่ของผม…” เดวิดเริ่มโมโหใส่คุณเก๋ เพราะเขาก็แคร์จูลมาก
“ไม่เป็นไรค่ะบอส จูลผิดเองค่ะ ขอโทษนะคะ ต่อไปจูลจะบรีฟงานผ่านรุ่นพี่นะคะ ขออภัยที่มารบกวนค่ะบอส”
หัวใจดวงน้อยเริ่มเจ็บแปลบ สมองเริ่มกลับมาทบทวนอะไรหลายๆ อย่าง จูลเดินออกมาจากสถานการณ์ชวนอึดอัดนั่นแล้วนั่งลงบนโต๊ะทำงานของตัวเอง เมื่อพวกเขาเดินออกมาพร้อมกัน จูลเบือนหน้าหนีโดยหันหน้าเข้าไปหาโต๊ะเขียนแบบข้างๆ ไม่อยากมองให้ใจมันรวดร้าว
.
เฮ้อออ เขาจะไปด้วยกันตั้งอาทิตย์หนึ่งแน่ะ คิดมากจังแฮะ จูลเริ่มคร่ำครวญในใจ สักพักเสียงมือถือก็ดังขึ้น หน้าจอเมมว่า ก้องภพ
“ก้อง” น้ำเสียงสั่นเครือเล็กน้อย เพราะพึ่งเห็นฉากบาดตาไป
“จูล เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมเสียงเป็นงั้น” ถึงแม้น้ำเสียงจะเปลี่ยนไปแค่เล็กน้อย แต่คนที่คบกันมานานขนาดนั้นก็จับสังเกตได้ไม่ยาก
“มารับกูดิ เดี๋ยวเล่าให้ฟัง” เธออยากคุยกับใครสักคนเวลานี้ และดูเหมือนว่าก้องภพจะเป็นคนเดียวที่เธอจะพอปรึกษาได้
“เออ ไม่เกินครึ่งชั่วโมง” เขารับปากเธอแล้วทิ้งทุกอย่างตรงหน้า ยัดตัวเองเข้าไปในรถเพื่อขับไปหาเพื่อนสนิท
เมื่อเธอกดวางสายก็มีอีกสายโทรเข้ามา
“ค่ะบอส”
“จูล ผมจะเดินทางไปต่างจังหวัดนะครับ แต่ผมไม่ได้ไปคันเดียวกับคุณเก๋นะครับแยกกันไป ผมขับไปคนเดียว ไม่อยากให้คุณคิดมากเลยให้คุณเก๋ขับรถตัวเองไป” เขาพูดเสียงอ่อนโยนเพื่อให้เธอสบายใจแต่มันก็ไม่ได้ช่วยมากนัก
“แต่บอสก็ต้องไปที่เดียวกันอยู่ดีไม่ใช่หรือคะ” เธอถามปนความงอนนิดหน่อย ถ้าเดวิดมาเห็นหน้าเธอตอนนี้ต้องอดจุ๊บเหม่งไม่ได้แน่เพราะหน้ามู่ทู่กับแก้มป่องๆ นั่นน่ารักยิ่งกว่าอะไร
“ครับ แต่พักคนละที่นะครับ” เขาอยากให้เธอสบายใจแต่จูลก็ยังคิดมากเพราะคุณเก๋เป็นคนสวยและดูเธอก็เหมือนจะเล็งเดวิดอยู่ แถมไม่พอคุณนายอลิซก็ยังปลื้มเธออีก จูลแทบสู้ไม่ได้ เลยคิดมาก
“พักคนละที่แต่ก็มาหากันได้อยู่ดีค่ะ” จูลพูดออกไปแนวค่อนขอดนิดหน่อยแสดงความไม่พอใจน้อยๆ
“โอ๋ๆๆ ไม่คิดมากนะครับจูล ผมจะรีบเคลียร์งานแล้วรีบกลับครับ ไม่ได้ไกลด้วย ขับ 2 ชม.ก็ถึงแล้ว”
“ค่ะ” จูลไม่อยากทำให้เขาไม่สบายใจเพราะยังไงเดฟก็ต้องทำงาน แล้วคนอย่างเขาก็เห็นงงานสำคัญที่สุด
“ครับ จูล เดี๋ยวผมถึงแล้วผมโทรหาคุณอีกทีนะครับ”
“ค่ะ บอส” เธอรับฟังและกดวางสาย ในใจก็งอนอยู่หน่อยๆ แต่ก็งอนในเข้าใจแหละ
ทำไงได้อะเนาะ
.
.
เลิกงานก็มีรถคันเดิมและเพื่อนคนเดิมมาจอดรับเธอ
“ไงไอ่ห้าว ทำหน้าซังกะตายขนาดนั้น” เขาถามขณะนั่งอยู่บนรถที่มีจูลนั่งอยู่เบาะหลัง
จูลถอนหายใจแล้วเล่า
“กูว่าไม่รอด ไปด้วยกันขนาดนั้น”
“ปากหรือนั่นมึงอ่ะ กูคิดมากนะ”
“ฮ่าๆ มันก็แล้วแต่คนมั้ยจูล มันอยู่ที่ว่ามึงมั่นใจในตัวเขามากขนาดไหน ความไว้ใจก็สำคัญ”
“เขาก็ไม่ใช่คนเจ้าชู้ไก่แจ้หรอก นิสัยค่อนข้างต่างกับแฝดคนน้องอย่างสิ้นเชิง แต่มึงผู้ชายอ่ะ ถึงไม่เจ้าชู้ขนาดไหนถ้าโดนอ่อยเข้ามากๆ ก็ตะบะแตกได้มั้ยล่ะ กูก็คิดมากอยู่”
“แล้วคุณเก๋อะไรนั่นดูแล้วอยากได้บอสมึงเป็นผัวขนาดนั้นเลยหรอ”
จูลไม่ตอบเพียงแต่พยักหน้าน้อยๆ ให้เขา
“ไอ๋หยา แล้วพวกมึงตกลงคบกันแล้วรึไง” ทันทีที่สิ้นคำถามของก้องภพ จูลก็ได้รู้ตัวว่าทำพลาดไปแล้ว เธอเบิกตาโพลงใส่ผู้เป็นเพื่อนสนิทและประมาณผลข้อมูลในสมอง พระเจ้าเธอกับเขาเมามันในการเมคเลิฟจนลืมคุยเรื่องคบกัน
เพื่อนสนิทพอเดาออกจากสีหน้าของจูล แล้วทำหน้าเอือมระอา
“ถ้าสมองมึงมันเก่งเหมือนปากมึงได้ก็ดีไอ้จูล” ก้องภพแสดงสีหน้าเอือมระอาและน้ำเสียงตำหนิเพื่อน
จูลใช้มือปิดที่ใบหน้าตัวเองแล้วลูบขึ้นลงไปมาบ่งบอกว่าเครียดมากๆ
“เฮ้อออ ค่อยๆ คิดละกันมึง ก่อนอื่นไปหาอะไรแดกกันก่อน หิวชิบ”
“โอเค” เธอตอบเนือยๆ แล้วหดไหล่ท้อแท้อยู่ภายในรถ BMW Z4 ของเพื่อน
.
.
จะมีอะไรเกิดขึ้นกับเรื่องราวของพวกเขาในการไปต่างจังหวัดครั้งนี้มั้ยนะ
คนตัวเล็กร่างบางได้แต่คิดในใจ
- Writer
