พวกเขาจะพลาดกันมั้ย

1160 Words

เสียงโทรศัพท์ของจูลดังขึ้นขณะที่เธอกำลังนั่งทานข้าวเย็นกับเพื่อนสนิท “ค่ะบอส” เธอรับสายด้วยท่าทีตระหนกและตื่นเต้น “จูล ผมถึงแล้วนะครับ คุณทำอะไรอยู่เอ่ย” ปลายสายถามอ่อนโยน ด้วยน้ำเสียงห่วงใย “ทานข้าวค่ะบอส บอสทานหรือยังคะ" เธอตอบปลายสายแล้วถามคำถามเดียวกันกลับไป “ยังเลยครับมาถึงก็โทรหาคุณเลย” หญิงสาวใจเต้นตึกตักกับคำพูดให้ความสำคัญของชายหนุ่ม “บอสต้องไปหาอะไรทานด้วยนะคะ” เธอส่งความห่วงใยให้เขาแล้วนั่งเขินตัวบิดอยู่ตรงนั้น “ครับผม คุณก็ดูแลตัวเองดีๆ นะจูล ผมจะรีบเคลียร์งานแล้วกลับไปกอดคุณ” ปลายสายพูดจาหวานละมุนชวนหลงใหล “ค่ะ บอสก็ดูแลตัวเองนะคะ” ท่าทีเคอะเขินของเธอแสดงออกมาได้ชัดจนเพื่อนสนิทแบบก้องภพกลอกตามองบน เมื่อกดวางสายก้องก็เอ่ยแซว “ลำไยพวกมีความรัก” เขาทำหน้าตากวนบาทาเพื่อน ก้องภพยังเป็นก้องภพคนเดิม “แหม สาวๆ ในสต๊อกมึงก็เยอะแยะ มาลำไยกูทำไม” เธอตอกกลับเพื่อนสนิท “เออ พูดถึงสาวๆ คืนนี้เราไปเที่ยวแก้เซ็งกันมั้ย ไหนๆ เขาคนนั้นของมึงก็ไม่อยู่ละ” ชายหนุ่มมีท่าทีกระตือรือร้นเมื่อพูดถึงการท่องราตรีที่ตัวเองแสนคุ้นเคย “ไม่เอาอ่ะ ขี้เกียจ กูจะกลับห้องไปทำงานของคุณยูมิ” หญิงสาวทำท่าเหนื่อยหน่ายเมื่อเพื่อนชวน “เออ ไอ้ห่า อย่าลืมสวดมนต์ก่อนนอนด้วยล่ะ” เขาแดกดันเธอเบาๆ “จ้าๆ กูมันเป็นแบบนี้แหละ แล้วมึงมาหลงรักกูทำไม” เธอปากไวพูดไม่คิดจนก้องภพหน้าแดง “โถ่ไอ้นี่ เอาจุดอ่อนกูมาพูดข่มเชียวนะ” เขาตำหนิเธอแต่หน้าตาที่แดงก่ำของเขาสวนทางกับคำพูดตำหนินั้น คิกๆ หญิงสาวพออกพอใจที่ได้เอาคืน ก้องภพไปส่งจูลที่หอและพวกเขาก็แยกย้ายกัน . . ทางด้านเดวิด เขามาพักอยู่บ้านพักที่เอาไว้สำหรับพนักงานระดับสูง และแน่นอนว่าคนละหลังกับคุณเก๋ แต่ไม่วายตอนเย็นคุณเก๋ก็มาชวนเขาออกไปทานข้าว ก๊อก ก๊อก ก๊อก “บอสคะ ไปนั่งทานข้าวริมหาดกันมั้ยคะ” เก๋จัดเต็มชุดกระโปรงบางสุดหวาบหวิว และใช่พวกเขามาทำงานที่ต่างจังหวัดที่ติดทะเลแห่งหนึ่ง การไปทานข้าวและพักผ่อนที่ริมหาดไม่ใช่เรื่องแปลก และการแต่งตัวของคุณเก๋ก็ไม่ได้เป็นเรื่องน่าประหลาด “คุณเก๋ คุณออกไปทานเลยครับ ผมว่าจะสั่งเข้ามาทานที่ห้อง” เขาบอกปัดไปเพราะเขาไม่อยากทำตัวสนิทสนมกับเธอมากเกินไป อีกใจกก็กลัวจูลไม่สบายใจด้วยถ้าเกิดว่าเธอรู้ “บอสจะให้เก๋ไปเดินริมหาดคนเดียวงั้นหรือคะ เก๋ไม่รู้จักใครเลย” เก๋เริ่มออดอ้อนและใช้ความอ่อนโยนของเดวิดให้เป็นประโยชน์ ฟู่ เดวิดพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ แล้วเปิดประตูให้เธอ ในใจคิดว่าแค่ทานข้าวคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง บรรยากาศแสนสบาย กลิ่นอายของทะเลกว้างที่ทอดยาวไปสุดลูกหูลูกตา ความรู้สึกตอนเหยียบหาดทรายเม็ดขาวๆ ช่วยเยียวยาคนที่ทำงานหนักในเมืองหลวงได้ดีจริงๆ ถ้าเขามากับจูลมันจะดีแค่ไหนนะ เขาคิดถึงผู้หญิงที่เขารัก และวางแผนไว้ว่าต้องพาเธอมาเที่ยวสักวัน บนหาดที่เรียงรายไปด้วยเตียงผ้าใบทางเดินทอดยาวไกลสุดลูกหูลูกตา แสงไปสลัวในร้านอาหารต่างๆ ให้บรรยากาศที่น่าดื่มด่ำ หันมองไปที่ทะเลก็เห็นแสงไปจากเรือตกหมึก “อื้มม สวยจริงๆ” เขาชื่นชมออกปากมาเบาๆ พลางทรุดลงนั่งที่ร้านอาหารริมทะเลที่หญิงสาวเลือกไว้ “ใช่มั้ยล่ะคะบอส ถ้าไม่มานี่เสียดายแย่เลยนะคะ” อุดอู้อยู่แต่ในห้อง คิกๆ หญิงสาวหยอกล้อ ท่ามกลางแสงไฟเธอเป็นผู้หญิงที่สวยมากจริงๆ นิสัยเป็นกันเองและไม่เรื่องมาก ดูเป็นผู้ใหญ่และพึ่งพาได้เสมอ ทำงานกับเขามานานจนรู้นิสัยของเขา เดวิดอาจจะได้ลงเอยกับเธอก็เป็นได้ถ้าไม่ติดว่าตอนนี้หัวใจของเขาเป็นของจูล เด็กสาวห้าวแสนเซอร์คนนั้น และใช่ ริมหาดกับค๊อกเทลมันเป็นของคู่กัน เดวิดปฏิเสธเก๋ไม่ได้เพราะเธอชวนดื่มเป็นเพื่อน และเขาก็คิดว่าแค่คอกเทลมันก็ไม่ได้ทำให้เมาได้ขนาดนั้นหรอก แก้วแล้วแก้วเล่า ถูกเสิร์ฟมายังโต๊ะของพวกเขา จนตอนนี้พวกเขาทั้งคู่เริ่มกรึ่มๆ เก่ไม่พลาดแอบแชะ 1 รูป ดดยไม่ให้เดวิดเห็นและ คลี๊ก 1 โพสต์ ลงไอจีส่วนตัว ภาพที่ออกมาค่อนข้างดูสนิทสนมกัน เก๋ลุกขึ้นมายืนข้างๆ เขาที่กำลังกรึ่มๆ เมา แล้วแอบแชะ แน่นอนว่าแคปชั่นชวนให้คิดเยอะก็ต้องตามมา เพราะเดวิดเป็นที่หมายปองของสาวๆ การที่เขาได้ไปอยู่ในโพสต์ของใครนั่นคือที่สุด มันคือการอวดขั้นสุดนั่นเอง หญิงสาวทำไปด้วยความไม่คิดเยอะ แต่หารู้ไม่ว่าคนที่กำลังเล่นไอจีเพลินๆ อยู่ที่หอ เลื่อนไปมาจนเจอภาพบาดตาริมทะเลกับชุดวาบหวิว และเจ้านายที่หน้าตากรึ่มๆ เหมือนคนเมา . . หัวใจดวงน้อยๆ เหมือนถูกควักและจับโยนลงไปในกองไฟ ลมหายใจสะดุดห้วง มือที่กำลังกำมือถือ สั่นไม่หยุด ยิ่งเลื่อนดูคอมเม้นแต่ละเม้นของพวกเพื่อนๆ เธอคือ มือสั่นคูณสิบไปเลย ⇒ โอ้โห กินของสูงระวังตกมาตายนะมึง ⇒ เหมาะสมกันมากๆเลยค่ะพี่เก๋ ⇒ ว้ายตาย เห็นคู่นี้มานานในที่สุดก็ลงเอยหรือยังไงนะ ⇒ ว้าววว ทะเล กับผู้ชาย อิจฉาอ่ะ มือน้อยๆ กำโทรศัพท์แน่นและรีบปิดไอจี ก่อนที่น้ำตาจะร่วงหล่น รูปที่ออกมาค่อนข้างดูเหมาสมกันจังเลย น้อยใจจัง หันมองตัวเองแล้วได้แต่ถอนหายใจ คนแบบเธอจะเอาอะไรไปสู้เขา ไอ้จูลเอ้ย เจียมตัวซะบ้างเถอะ เธอได้แต่ไลน์ไปหาเดวิดทิ้งไว้ว่า ⇒ ขอให้เป็นค่ำคืนที่แสนหวานนะคะ จูล (ประชด) เดวิดไว้แบบนั้นและเลื่อนมือถือโทรหาเพื่อนสนิท “มึง กูเปลี่ยนใจไปเที่ยวกับมึงละ เดี๋ยวกูนั่งแท็กซี่ตามไป ผับไหน ส่งโลเคชั่นมา” “ไอ้ห่า เมนส์มาหรือไงวะอารมณ์แปรปรวนชิบ” “เออ ไม่ต้องบ่น ส่งโลมา” “เออๆ ไม่ให้กูไปรับใช่มั้ย” “ไม่ต้อง เดี๋ยวกูไปเอง” . . ความน้อยใจ ความหึงหวง พวกเขาจะพลาดกันมั้ยค่ำคืนนี้

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more