CHAPTER FOUR

1462 Words
"Hide yourselves now. Let's meet at the river later on," aniya sa halos hindi marinig na boses. "Pero baka mas mapahamak tayo, Ace," "Nandoon na tayo, Muru. Pero mas mapapahamak---" Pero hindi na natapos ni Ace ang pananalita dahil nag-ingay na ang kani-kanilang kabayo lalo na si Ashton na halatang nakaramdam sa panganib. Ang mahal niyang kabayo na nakakausap. Kapag wala siya sa piling ng mga tauhan ay ang yaya at si Ashton ang kausap. "Get up now!" mariin na lamang niyang utos sa dalawa. At sa isang iglap ay nakasampa na siya sa kabayo at pinatakbo ng mabilis. Mas umigting ang panga niya dahil sa kaalamang siya na naman ang pinagbibintangang may gawain sa bagong kaso nang panghahalay. Wala siyang dapat ikatakot dahil kailanman ay wala pa silang napatunayan sa lahat ng mga ibinibintang sa kaniya. Kahit hindi niya nakikita ang mga taong humahabol sa kanila ay sigurado siyang tauhan ng mga half-brothers niya. At higit sa lahat ay ang kaniyang step-mother. "Go, Ashton. Take me to a safe place now," bulong niya sa kabayo. Napaisip siya, bakit nga ba siya tumatakbo samantalang wala siyang kasalanan. Nagkataong nagpapatrolya siya sakop ng pinaghirapan. Kaso... Pinaulanan na sila ng bala, sugurado siyang sila ang pakay ng mga ito kaya't hindi rin sila tinatantanan sa paghahabol. Kaya naman bahagya niyang ikinubli ang sarili para makuha mula sa bulsa ang batil dahil ang shutgun niya ay nasa likuran niya. "Humarap ka sa kanila Ashton kailangang maitumba natin sila para makalayo tayo," aniyang muli. Kung ang dalawa niyang kasama ay nagmadaling nagkubli, iba siya. Dahil habang kausap niya ang kabayo ay inasinta niya ang hawak-hawak na baril. Bullseye! Tinamaan ang ilan sa mga ito, nahulog at nagpagulong-gulong sa kakahuyan. "Sh*t!" Napamura siya nang kamuntikan siyang matamaan pero nakailag siya kaya't muli siyang gumanti. Kumbaga sa tunay na giyera, matira ang matibay. Kitang-kita niya ang pagsunod ng maraming kasama ng mga naitumba niya. Kaya't dali-dali niyang ibinulsa ang baril at kinapa ang iba pang bulsa ng jacket niya. May ilang piraso ng granada, agad niyang kinuha ang isa at mabilisang tinanggal ang pin saka ibinato. Hindi pa siya nakuntento, muli siyang dumukot sa bulsa ng granada at tinanggalan ng pin. "Tingnan natin kung sino ngayon ang pahamak sa atin! Huwag ako ang hamunin ninyo kay Ashton dahil mas mapapahamak kayo!" Ngitngit niya saka ibinato. Pagkatapon niya ng huling hawak na granada ay ang shut gun na nakasabit sa likuran niya ang pinagtuunan ng pansin. "Ilapit mo ako sa kanila," utos niyang muli. Then... "Laban ba ang hanap n'yo? Sige! Pagbibigyan ko kayo mga hay*p!" sigaw niya. "You are a shame of our country, Ace! Since you were born in this country, the whole nation always falls into chaos! You mother fucker!" ganting-sigaw ng isa sa mga ito. In broad day light, early in the morning. Nagkaroon ng engkuwentro sa pagitan ni Ace at ang mga tauhan ng step-brothers niya at siguradong ang ina ng mga ito ang mastermind. "Damn that woman! I'll kill you all once I get back !" ngitngit niyang muli bago gumanti nang sigaw. "Disgrace pala ha! Sige total kayo na rin mismo ang sumisira sa katauhan ko ay ako naman ang magbibigay ng gamot sa sakit ninyong lahat. All of you are stupid jerks!" aniya. Subalit wala nang sumagot sa kaniya iyon pala ay nasa likuran na rin niya ang mga ito. "So ano ngayon ang napala mo, Ace? Wanna die barely in my hands fuckin' dier?" nakangising nitong saad saka ikinasa ang hawak-hawak na shutgun. "Dapat ay ginagawa hindi sinasabi! Nagaya na ba kayong lahat sa inyong amo? Tsk! Tsk! Aba'y teretoryo niya ang lugar na iyon kaya't imposibleng wala siyang magagawa. Kailangan niyang makausap ang kaniyang ama. Maaring wala itong kaalam-alam sa ginagawa ng mag-iina. "You're a mother fucker disgrace---" Bubuhayin sana niya ito dahil bukod sa tauhan lamang ito at sumusunod sa utos ngunit nagaya naman sa mga amo nitong demonyo. Kaya't imbes na kaawaan niya ito ay hindi bagkus ay pinagbabaril na lamang. "Mga hay*p! Kung hindi n'yo lang sana ako sinundan dito ay buhay pa sana kayo!" Kuyom na kuyom ang kamao niya. "Wala na tayong magagawa sa bagay na iyan, Ace. Kung ako sa iyo ay umuwi na tayo sa siyudad at kausapin ang ama mo." "Tama si Muro, Ace. Maaring walang kaalam-alam ang ama mo pero may magagawa siya upang pigilan ang mga sira-ulo mong kapatid." Sang-ayon ni Mizzam. "Tama kayo, Muru, Mizzam. Kapamilya nila ako pero wala aking balak magpaalipin sa kanila. They are all demon!" Ngitngit niya makaraan ng ilang sandali. So it be! They continued their journey in the middle of mountains in South Africa. Because they need to be back in the city to make up everything. Hindi habang-buhay na mabubuhay siyang may takot. "BOSS! Boss!" Hingal at habol ang hiningang tawag ng isa sa mga tauhan mag-iinang Tritts. "Hey what's on that voice!" Salubong ni Fudail dito. Nakakairita pa naman ang ganoong boses. Pero dahil hinihingal ito ay hindi agad nakasagot. Hinuli muna ang hiningang lumayas bago nagsalita. "Sinalakay ng mga taong bundok ang Paarl. Nasunog ang ilang winery doon at ang masaklap ay wala kahit isang nakaligtas. Ganoon din sa Oudtshoon, boss. Wala ng buhay ang ilang kamelyo roon. Hindi lang iyon, boss. Kahit ang tulay na dadaanan ninyo bukas papuntang Bloemfontein ay sumabog na rin at hindi maaring daanan ng kahit ano'ng sasakyan." Sa wakas ay nasabi din nito ang pakay. "What a f*ck! Aba'y wala pa nga akong balita sa mga sumunod sa hayop na iyon at bad news pa ang dala-dala mo!" Napamura na nga siya ay hindi pa niya napigilan ang sariling napasuntok sa hangin. "What's on that early curse, brother?" maang na tanong ni Ashram. Pero hindi pa siya nakasagot ay dumating ang pinuno ng private armies nila. Ito chief of securities ng mga Tritts pero ang magkapatid na Ashram at Fudail ang nakatuka. "Ano naman ang balita mo?" Agad niyang baling dito. Mainit ang ulo niya "Galing ako sa helipad ninyo, Sir. Upang ipahanda sana personally ang gagamitin ninyo bukas kaso sumalong naman ang nakakagimbal na balita. Pinasabog pala ang lahat ng choppers, private planes na nandoon. According to the management it's just a few minutes passed before I arrived when those explosions happened. I'm sorry boss for this," paliwanag nito. "Kung ganoon ay tawagan ninyo ang Bloemfontein. Ipaalam ninyo sa kanilang mahuhuli tayo nang pagdating. Don't tell them about the real situations here. Baka tanggihan pa nila ang paanyaya natin. Maliwanag ba?!" nanggigil na saad ni Ashram. Kaso wala pang nakapagsalita sa kanilang lahat ay may bigla ring sumulpot. "No officer! Just cancell our visit there. May mas mahalaga pa tayong gagawin dito kaysa riyan!" sabad ng ilaw ng tahanan kaya't napalingon silang lahat dito. Subalit dahil wala pa silang naisagot ay muli itong nagsalita. "Just do what I'm telling you, officer. Gather all our troops and have a meeting. Hindi natin maaring ipagsawalang bahala ang chaos dito sa Pretoria. Sabihan mo silang magsipaghanda dahil susuyurin natin ang buong South Africa para lang mapagbayad ang pangahas na may kagagawan sa lahat ng ito!" anito. "Pangahas ba, Mommy o ang anak ng p*tang!nang iyon? Nakabukod na siya ng tirahan kaya't malaya siyang kumikilos. Kaya't sigurado akong siya ang nasa likod nito," saad ni Fudail. "Kasali na siya roon, anak. Walang ibang pupuntahan ang hay*p na iyon kundi sa teretoryo---" Kaso ang pananalita ng Ginang ay hindi natapos dahil sumabad ang chief of security. "How about the civilians, Madam? We all know that when it comes to civil wars all the civilians will be affected," anito. "Tell them that if they know nothing they don't need to worry. Ang mananahimik ligtas pero ang papalag ligwak!" sigaw nito. Kapag ganoon ang reaksyon ng lady boss nila ay wala nang nangangahas na sumagot. Kaya't tahimik silang kumilos upang sundin ang ipinapagawa nito. "PATAYIN siya! Patayin ang salot na iyan dito!" "Kunin ninyo ang babae para may palahian tayo!" "Huwag po maawa po kayo sa amin." "Move quickly! Bago pa makatunog ang mga police!" "Lahat ng mga babae ilagay sa likuran ng sasakyan nakatalukbong man o hindi basta maaring palahian sa disyerto!" Mga ilan lamang sa binitiwang salita ng mga abductors. Saka bumaling sa unipormadong doktora. "Don't touch me!" Palag nito na banaag ang takot sa mukha. "Hoy, babae ka! Huwag kang mag-inarte dahil sa ayaw at sa gusto ninyo ay bibiyahe tayo sa langit baka magmakaawa ka pa sa akin na ulit-ulitin ko ang pagdala ko sa iyo sa langit." Ang mala-demonyong lalaki ay walang-awa nitong sinampal ang doktora. Kaso agad ding sinita ng kasama. "Mamaya na kasi iyon, Tory! Hindi ka rin mag-eenjoy kung sa harapan ng lahat mo iyon gagawin. Huwag kang atat." Nakangisi nitong pinaglipat-lipat ang paningin sa ginagawa at sa pakikipag-usap sa kasama.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD