บทที่2.ไม่ใครก็ใครที่ต้องเจ็บ...
1580 Words
คลอลินเดินฝ่าเข้ามากลางวง ท่านทราบเรื่องการทำงานที่ล้มเหลวของบุตรชายคนโตแล้ว แม้จะผิดหวังบ้าง แต่ยังมีงานใหญ่ๆ อีกเยอะ ถือเสียว่าแบ่งกันทำมาหากิน แม้เดมเชียอินดัสเทรียสจะทำตัวเหมือนเป็นคู่แข่งที่จ้องจะปัดแข่งปัดขาบาร์วมาตลอด ความผิดเก่าๆ ทำให้คลอลินนึกปลงๆ เขายอมปล่อยให้บุตรชายของเดมเชียประกาศศักดาไป...เมื่อครั้งหนึ่งบาร์วเคยทำให้คนตระกูลนั้นสูญสิ้นทุกอย่าง
“แด๊ดคะ!!”
“เอาน่า...แบ่งๆ กันทำงาน เขามีฝีมือจริงๆ ลูกค้าของเราเลยชอบ...ครั้งหน้าค่อยสู้ใหม่”
ท่านโบกมือ แม้จะรู้ลึกๆ เรื่องนี้ต้องมีกลิ่นไม่ดี กลเกมธุรกิจที่เดมเชียใช้ มันต้องไม่สะอาดโปร่งใสแน่...
“แต่นี่หมอนั่นทำเหมือนจ้องจะจองล้างจองผลาญเรานะคะแด๊ด”
“อย่าคิดมากน่าเฮนน่า...ธุรกิจประเภทเดียวกัน ใครดีกว่าคนนั้นก็ได้ไป...มันเป็นสัจธรรม”
ท่านแย้ง ถึงจะรู้อยู่แก่ใจ แต่ไม่สามรถพูดได้เต็มปาก ท่านเองก็เคยผ่านจุดนั้นมา เพื่อความสำเร็จ...ต่อให้ทำเลว ท่านก็เคยทำ
“ไม่ค่ะแด๊ด...มันต้องมีอะไรแน่ๆ ถึงคลากส์จะเป็นคนเหลวไหล แต่เขาไม่เคยทิ้งงาน”
เธอติง เรื่องมันแหม่งๆ แบบมีพิรุธ เดมเชียเล่นสกปรกแน่ ไอ้หมอนั่นต้องทำอะไรบางอย่างกับคลากส์
“อย่าคิดมากสิลูก...เท่าที่แด๊ดเห็น ข้อเสนอของลูคัสไม่ได้ขี้เหร่เลย อาจจะดีกว่าเราด้วยซ้ำ”
ท่านยอมรับอยู่แก่ใจ ลูคัสเป็นผู้ชายที่น่ากลัว เขาฉลาดและเก่ง
“มันไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะแด๊ด หนูสงสัยว่า ข่าวของเรารั่ว!! หมอนั่นประมูลเฉียดฉิวกับเราแค่นิดเดียว มันน่าสงสัยเกินกว่าจะปล่อยผ่าน แล้วคลากส์ก็มาหายไปในช่วงเวลาสำคัญด้วย ถึงพี่จะเหลวไหล แต่พี่ก็ไม่เคยทิ้งงานนี่...เป็นจุดที่หนูว่ามันแปลก”
เธออธิบายบางอย่างในมุมที่เธอเห็นให้คลอลินฟัง
“มันอาจจะเป็นอย่างที่ลูกคิดก็ได้เฮนน่า...แต่แด๊ดคิดว่า...ทางที่ดีควรอยู่ให้ห่างลูคัส”
คลอลินเตือน...ความหลังเก่าๆ ที่คลอลินไม่มีวันลืม ความแค้นชิงชัง คงไม่มีทางลบเลือนไปจากหัวใจชายหนุ่มผู้นั้น มันจะเป็นการดีกว่าไหม? หากไม่เผชิญหน้ากับเขาตรงๆ แม้นลูคัสจะประกาศศึก!! เมื่อเขาหันมาจับธุรกิจตัวเดียวกับที่บาร์วทำ
“หากเขาคิดจะทำเหมือนครั้งที่เขาพูด หนูไม่มีทางยอมค่ะ”
ลูคัสเคยประกาศกร้าว!! ในวันที่เขาสูญเสียทุกอย่าง...เขาจะเอาคืนบาร์วทุกคน!! ทำให้บาร์วล่มจมเหมือนดั่งที่ดัสเชียเคยผ่านพบ
“อย่ายุ่งกับเขา...แด๊ดขอร้อง...”
มาดามคาเรียเป็นคนก่อเรื่อง ผลพวงอันนั้นกำลังย้อนคืนมาหาทุกคน คลอลินไม่รู้ว่าตัวเองควรทำอย่างไรดี เขาเป็นห่วงลูก โดยเฉพาะเอรินทร์ เฮนน่า คลากส์ วิคตอเรีย ทุกคนมีคนคุ้มกัน แต่เอรินทร์ไม่มีใครเลย ลูกสาวคนเล็กของเขาอยู่ภายนอกคนเดียว และหากลูคัสรู้... ผู้ชายคนนั้นคงไม่รอช้าที่จะเด็ดดวงใจเขา เมื่อชายหนุ่มพร้อมจะทำลายทุกคนที่เกี่ยวข้องกับบาร์ว คลอลินได้แต่ภาวนา ขอให้ลูคัสไม่รู้ เมื่อเขาไม่เคยเปิดตัวเอรินทร์ มีคนรู้เรื่องของเธอไม่กี่คน...
“หนูไม่รับปากนะคะแด๊ด หากเขาแหลมเข้ามายุ่งกับหนู...หนูก็ไม่ปล่อยผ่านค่ะ”
เฮนน่าพูดเสียงขึงขัง...หากลูคัสคิดจะทำร้ายคนในครอบครัวเธอ เฮนน่าไม่มีวันยอม
“เฮนน่า...ฝากเอมด้วยนะ ดูๆ น้องหน่อย รายนั้นยิ่งรั้นๆ อยู่ด้วย”
คลอลินเปรยถึงบุตรสาวคนเล็ก ใครว่าเอรินทร์หัวอ่อน ไม่จริงสักนิด... หญิงสาวเป็นคนดื้อเงียบ อะไรก็ตามที่คิดจะทำ เธอไม่เคยยอมรามือ ท่านฝากเอรินทร์กับทุกคนในครอบครัว หากลูคัสอาฆาตมาดร้ายจริงๆ คนที่อันตรายสุด คงไม่พ้นเอรินทร์ เมื่อบุตรสาวของท่านไม่ได้อยู่ใต้ปีกบาร์ว
“ค่ะแด๊ด...ยัยเอมนะดื้อ!! หนูชวนให้มาทำงานที่นี่ก็ไม่มา ไปตะลอนๆ อยู่ข้างนอกนั่น ทั้งน่ากลัว แล้วก็น่าเป็นห่วง ดีนะว่าเอมไม่ชอบแต่งตัว ไม่อย่างนั้ละก็...หนูเป็นห่วงแย่เลย”
เฮนน่าเปรยถึงน้องสาวคนเล็ก ถึงเธอจะไม่ได้เกิดจากมารดาเดียวกัน แต่เฮนน่าก็รักเอรินทร์ไม่ต่างจากพี่น้องสายเลือดเดียวกัน ความผูกพันทำให้เธอคอยเป็นห่วงเอรินทร์ตลอด ผิดกับวิคตอเลีย รายนั้นทุกอย่างของเธอต้องเป็นที่หนึ่ง ชอบเฮฮาปาร์ตี้!! แต่งตัวสวยๆ โฉบไป โฉบมา ไม่คิดจะเรียนรู้งาน บังคับก็ไม่ได้เมื่อวิคตอเลียมีมาดามคาเรียถือหาง
“เจอวิคมั้งมั้ยคะแด๊ด?”
คลอลินเดินทางบ่อย อเมริกาคือสำนักงานใหญ่ แต่ในอีกหลายๆ ประเทศเขาก็ต้องไปดูแล แม้จะมีคนที่วางใจได้คอยดูอยู่ คลอลินไม่อยากให้เกิดปัญหาแล้วคอยตามแก้ เขาจึงหมั่นตรวจเช็คเพื่อความชัวร์
“ไม่เลย...” ท่านทรุดนั่งบนโซฟารับรอง เอนหลังพิงพนักนุ่มๆ หลุบเปลือกตาลงด้วยความเหนื่อยอ่อน เขาแก่ลงไปเยอะ ไม่แข็งแรงเหมือนเมื่อก่อน บางครั้งนึกอยากวางมือ แต่คลากส์ยังไม่แกร่งพอ เฮนน่าคือคนต่อไปที่คลอลินเห็นว่าเหมาะ มีเพียงคนเดียวที่คอยค้าน...
“พ่อ-ลูก คุยอะไรกันหน้าเครียดเชียว”
มาดามคาเรียทักทายสามีกับบุตรสาวคนกลางด้วยน้ำเสียงร่าเริง นางชะงักนิดๆ เมื่อมองเห็นเค้าลางความไม่สบายใจบนใบหน้าของคนทั้งคู่ “มีอะไรที่มัมควรรู้ไหม...เฮนน่า?” นางถามบุตรสาว เพราะคลอลินคงไม่บอก หากเรื่องนั้นจะทำให้นางไม่สบายใจ เขารักนาง แต่ก็เผื่อแผ่ความรักของเขา...ให้กับหญิงอื่นด้วย มันเป็นอดีตที่คอยกัดกินเธอ จนจวบทุกวันนี้นางจึงยังคงระแวงไม่เลิก หากวันดี คืนดี...มีใครมาร้องแร่แห่กระเซิงว่าเป็นบุตรอีกคนของคลอลิน นางคงรับไม่ได้!!
“เรายังหาตัวคลากส์ไม่เจอค่ะ...มัม”
มาดามคาเรียขมวดคิ้ว “พี่ชายของลูกไม่ได้ไป ‘โรม’ เหรอไง?” นางย้อนถามเสียงเข้ม
“ค่ะ คลากส์ไป ‘โรม’ แต่เวลานี้เรายังไม่สามารถติดต่อคลากส์ได้เลยค่ะมัม...เขาหายเข้ากลีบเมฆไปตั้งแต่เมื่อคืน” เฮนน่าตอบแบบสุดเซ็ง การหายตัวไปของพี่ชาย มีผลกระทบใหญ่กับบริษัท และหากหุ้นส่วนรู้เขามันไม่ใช่ผลดีเลย เพราะมันอาจจะทำให้คะแนนนิยมของคลากส์ตก...หากเขาหวังตำแหน่งประธานกรรมการ
“แล้ว...” นางไม่กล้าคิด หากไม่มีบุตรชาย โปรเจ็กต์ใหญ่ที่ฝันไว้ก็คงพังไม่มีชิ้นดี คู่แข่งคงโฉบไปกินเช่นเคย...
“ค่ะ...มัม เดมเชียได้ไป”
เฮนน่าตอบ เธอเตรียมเกร็งตัวรับเสียงร้องกรี๊ดๆ ของมารดา เพราะรู้ดีว่ามาดามคาเรียหวังไว้เยอะ
“ไม่จริงใช่ไหมคะคุณ อีกแล้วเหรอ!!... อีกแล้วเหรอที่ไอ้หมาลูคัสฉกงานของเราไป!!” นางแผดเสียงก้อง ดวงตาเบิกกว้าง เนื้อตัวสั่นเทา โมโหจนอยากย้อนเวลาได้ หากวันนั้นนางไม่ลังเล วันนี้ลูคัสก็ไม่ใช่หอกข้างแคร่ที่คอยทิ่มตำให้นางเจ็บใจ
“ใจเย็นๆ น่ามาดาม มันไม่แปลกหรอกที่คู่แข่งจะได้งานไป... เหมือนที่เราเคยได้”
คลอลินปรือตามอง ท่านพูดเสียงเรียบ
“ต้องไม่ใช่มัน!! ต้องไม่ใช่ลูคัส”
มาดามคาเรียหันมามองสามี เธอตอบกลับเสียงเย็น จะเป็นใครก็ได้ในโลกก็ได้... แต่ต้องไม่ใช่ลูคัส เมื่อนางวางชายหนุ่มผู้นั้นเป็นศัตรู...ไม่ใช่มิตรที่เป็นคู่แข่งทางการค้า
“มาดาม...พอเถอะ ผมรู้นะมาดามคิดอะไรอยู่...ทุกวันนี้บาร์วยังไม่มั่นคงพออีกหรือ จะขวนขวายทำไมหนักหนาล่ะ ไม่รู้สึกเหนื่อยบ้างหรือไง?”
เสียงที่แฝงไปด้วยความเหนื่อยอ่อน เพราะต้องคอยระวัง ป้องกันศัตรูไม่ให้หันมาปองร้าย ไหนจะต้องพัฒนาระบบและการทำงานของตัวเอง ระวังการแทรกซึม เมื่อลูคัสประกาศชัดๆ หากเขามีโอกาส เขาไม่รอช้าที่จะลบบาร์วออกจากหน้าประวัติศาสตร์ คลอลินเหนื่อย...ปีนี้เขาแก่ขึ้นมาก และไม่มีทีท่าว่าจะได้พัก เมื่อยังหาคนที่วางใจไม่ได้
“แด๊ดคะ!! ในส่วนนี้หนูเห็นด้วยกับมัม หาก ‘เขา’ ต้องการทำลายเรา เราควรชิงลงมือก่อน เพราะการตามแก้มันไม่สนุก”
เฮนน่าแย้ง...หากเป็นเรื่องลูคัส เธอเห็นด้วยกับความคิดของมารดา...เมื่อผู้ชายคนนั้นไม่หวังดี ก็ควรกำจัดเขาเสียก่อน ก่อนที่เขาจะทำอย่างที่ตัวเองต้องการได้สำเร็จ
“เฮนน่า...มันจะไปกันใหญ่นะสิ เชื่อแด๊ดเถอะ อย่ายุ่งกับเขาเลย ลูคัสอันตรายเกินกว่าที่ลูกจะต่อกรกับเขาได้ แม้แต่คลากส์ก็เถอะ!! แด๊ดคิดว่าไม่ใช่คู่ปรับเขาเลยด้วยซ้ำ”
- Writer
