“Abla?”
Ece’nin bakışları hemen arkamda duran adamdayken dudakları şaşkınlıkla aralanmıştı. Benimse kaşlarım Gökay’ı görmemle çatılmıştı. Madem o buradaydı, neden benim gelip onları eve götürmem gerekiyordu? Musa Müdürden izin alırken bile zorlanmıştım. İzin almak istediğimde asla geri çevirmezdi. Beni işe aldığı için ona borçlu hissediyor ve izin dahi almak istemiyordum.
“Merhaba.”
Yekta Bey yanıma gelip elimi tuttuğunda hepimiz şaşkınlıkla ona bakıp kalmıştık. Bir an ne yapacağımı bilemeyerek herkesten uzun kalmıştı gözlerim üzerinde. Bana döndüğündeyse göz göze gelmiştik. Yüzünde tatlı bir tebessüm oluştuğunda kendime gelip önüme döndüm.
“Yekta Esman?”
Gökay elleri pantolonun ceplerinde üstten bakışlarıyla ona seslendiğinde Yekta Beyin gülümsemesi kibirle boyandı ve başını ağır ağ
