Episode 13:

1238 Words
THE MISSING PIECE "Can you meet me?" Tanong agad sa kausap. Ngunit bigla itong nawala linya at ganoon na lamang ang inis nang mapagtantong pinagloloko lang siya ng kausap dahil ng tawagan muli ang numero ay our of reach na ito. "Buwisit!" Aniya at binato ang nahawakang papeles. He lost four months for those cases pero ni isa ay wala siyang makuhang resulta. He knows na iisa ang may gawa ng lahat ng p*****n. He heard na umalis na ng bansa ang nag-iisang pinaghihinalaan niyang may gawa ng lahat. 'How could a fifty-eight year old woman will do such brutal scene.' Paulit-ulit sa isipan. 'Then there is a pawn and that pawn is...' hiyaw naman ng kabilang isip niya. Sabay halungkay muli sa larawan ng babae. "This girl is the missing puzzle to solve the crime. I need to find her.." aniya sa isipan. Ngunit dumaan na ang dalawa...tatlo...apat at halos mag-iisang taon na siya. Wala pa ring malinaw na lead sa kasong hawak. He just know there is a serial killer. Halos malibot na niya ang buong Metro Manila pero wala pa ring makapagsabi kung sino at nasaan ang babaeng nasa larawan. Even sa social media ay nag-seek na rin sila ng help. Even give a hundred thousand peso as a reward whoever give any information to the woman on the picture. Nakitang natawag ang kaniyang fiancee. Ayaw sana niyang sagutin ito dahil tiyak na inuungot na naman nito ang pagbabalik niya ng Amerika.  "Hey babe...how you doin?" Masiglang sagot rito. "Its been a year. So, tell me. Do I'm waiting for nothing...all our friends are wondering if we still going to make our wedding. Where are you. I begging you Klinton. Come back!" Hingal na saad nito dahil sa galit nito. "Babe, promise you. Give me five days then if nothing gonna happen at that days then I will coming back." Pangako rito. "I gave you the whole year...then now you're asking for five days. God Klint can you just come back." Batid sa tinig nito ang frustration. "Yes babe, I will come..." "Make sure coz I'm feed up with this. If your not here in five days. We're done.." banta nito saka sabay patay sa tawag nito. Muli ay sinubsob ang mukha sa palad habang hindi nagkalat sa lamesa niya ang lahat ng nakalap niya. Hanggang sa may mag-pop up sa kaniyang chat box. Agad na tinignan iyon. Isang larawan ng babaeng maiksi ang buhok pero kita ang resemblance nito sa babaeng hinahanap niya. Nasa Ilocos daw ito.  Mabilis niyang sinagot ang nagbigay sa kaniya ng larawan.  Saan ko siya makikita. Meet me at sasabihin ko kung nasaan siya. Sagot nito bahagya siyang napatuwid ng upo. Batid niyang naniniguro ang nagbigay sa kaniya ng mensahe na makuha nito ang isang daang libo. Okay. Saan tayo kita. Tanong rito. Sinabi nito ang lugar at kinailangan niya pang bumiyahe para makausap ito. Mukhang ito ang hinihintay niyang break para makuha ang missing piece sa hinaharap na kaso. Matapos ng halos walong oras na biyahe ay narating ang bayang tinukoy ng komuntak sa kaniya. Agad niya nitong nakilala pagpasok sa sinabi nitong fast food. May ilan pang kuha ng babae na hinahanap niya at mukhang kahawig nga nito ang babaeng hinahanap niya. "Attorney Miyalyn Fariñas.." ani ng lalaking kausap. Nabigla siya sa sinabi nito. "Attorney?" Aniya. "Opo sir...abogada po siya.." anito na may punto pa ang pananagalog nito. "Bakit niyo po ba siya hinahanap?" Inosenteng tanong pa nito. Ngumiti na lamang siya at binigay ang inihandang cheque para rito. Isang daang libong peso. Sinabi na rin nito kung saan niya makikita ang babae at handa na siya.  Ilang araw na siyang nag-oobserba at tukoy na niya ang babae. Palabas na ito sa opisina nito at nakangiting nagpaalam pa ito sa mga katrabaho nito. Mukhang mahinhin at mabait ito. "s**t!" Gilalas niya ng maisip na mukhang naisahan siya ng nagbigay ng impormasyon. Mabilis na dinayal ang numero nito pero can not be reach na. "Puta!" Banas na turan at tumingin sa minamanmanang babae. Masaya itong nakikipag-harutan pa sa mga aling tindira ng kung ano-anong pagkain sa labasan. Nakita pa nga niyang bumili ng supot ng puto sa isang matandang payat. Hindi na rin nito kinuha ang sukli nito. Sa pag-oobserba rito ay hindi niya namalayang nahuhumaling na siya sa kapapanood rito. ONE STEP CLOSER Katok sa pintuhan ang gumambala sa umagang iyon kay Miya. Agad siyang napakunot noo dahil wala naman siyang ini-expect na bisita lalo na at linggo. Ngunit sa isiping baka ang ina iyon ay agad na tinungo ang pintuhan. Ngunit bigo siya dahil hindi ang ina iyon kundi isang lalaki. "Oh hi..." ani ng lalaki. Napakunot siya at tinignan ito mula ulo hanggang paa. Mukha naman itong walang gagawin na masama. "Yes?" Tanong rito. "Sorry kung naabala kita. Bago lang ako rito, diyan lang ako sa katabing pinto mo.." turan nito. Doon niya lang naalala na ito ang bagong tenant sa bakanteng bahay na iniwan ng dating kapitbahay na si manang Lorna. "O—okay.." aniya. Hindi niya alam kung gusto lang ba nitong makipagkilala kaya ito kumatok. Napansin naman agad ni Klint na tila naghihinala na ang babaeng kaharap sa kaniyang pakay rito. "By the way. I cook some seafood paella.." aniya sabay abot ang pyrex dito. Doon ay napansin naman agad ni Miya ang inaabot ng lalaki. Bahagya lamang siyang nagulat dahil may lalaking ngayon niya lang nakilala at binibigyan pa siya ng pagkain. "Thanks...Miya.." alanganing turan rito. Ngumiti ang lalaki at doon ay napansin niya ang guwapo pala nito. "Klint..." saad naman nito. Nahihiyang inabot ang inaabot nito at sinabing hintayin na lamang nito at ililipat niya. "Its okay. Ibalik mo na lang kapag tapos mo na. You know, just few step away.." anito sabay turo ang pintuhan nito. Napangiti na lamang siya. Nang mawala ang lalaki ay doon lamang siya natauhan. Sa magdadalawang taon na niyang pagbabalik sa probensiya nila ay ngayon niya lang naranasang muling may lalaking papasukin sa buhay niya.  Paglapag ng binigay ni Klint sa kaniya ay nakaramdam siya ng gutom. Naaalala niyang hindi pa siya nakain. Alas onse na pero kagigising niya lamang dahil tinatamad siyang gumising. Agad na kumuha ng plato at sinubukan ang pagkaing niluto ng lalaki. Habang nginunguya ang sinubo ay napapangiti siya. He knows how to cook. Iyon ang pumasok sa isipan. Matapos kumain ay bumalik sa kaniyang silid at tinignan ang ilang kasong hawak niya. Mostly lang naman ay tungkol sa usaping lupa at isang annullment. Muli siyang hinila ng pagod at antok kaya minabuting bumalik sa pagtulog hanggang sa magising siya sa ilang kumusyon sa labas. Rinig ang boses ng ilang kapitbahay nila at mukhang nagkakatuwaan naman. Doon ay bumangon na siya at nag-imis. Naligo na dahil plano niyang pupunta sa mall para mamili ng kaniyang supply.  Nang lumabas sa bahay ay doon niya lang nakita ang umpukan at nakita ang bago nilang kapitbahay na kasama ng mga ito. "Oh....attorney, halika rito at may ipapakilala kami sa'yo..." ani mang Abner na asawa ni aling Ising na siyang isa sa kapitbahay nila. "Naku, Klinton..ito si attorney Miya, single pa iyan. Baka ikaw na ang magpapabago sa estado niya.." ngiti nito na tila ba mina-match sila ni Klint. "Naku mang Abner talaga puro kayo biro. Kilala ko na po siya kaninang umanga.." aniya rito. Pagbaling ng tingin kay Klint at bigla siyang napalunok. Hindi niya alam kung bakit. 'No! Hindi maaari....' tutol ng isipan. She felt the urge. Ilang ulit pa siyang napalunok at pilit pinigilan ang sarili.  "Aalis na po muna ako.." agad na paalam bago pa kung ano magawa. Tila kasi naririnig pa rin ang mga sinasabi sa kaniya ni miss Delaila. 'No! Hindi maaari...Nooooo...' hiyaw ng isipan.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD