“เจ้าอยู่ในนั้นใช่ไหม นางแมวใจร่าน!” หวังเหว่ยเอ่ยจบจึงพังประตูเข้าไป เขาเห็นสาวงามยืนตกตะลึงอยู่ นางงามจนหวังเหว่ยต้องกลืนน้ำลายลงท้อง นอกจากใบหน้าขาวใสนวลผุดผาด ตอนนี้หน้าอกหน้าใจเปลือยเปล่าของนางก็อวดสายตาเขา
“เป็นเจ้าใช่หรือไม่!”
“อุ๊ย ว้าย...” เหม่ยเหมยร้องโวยวาย นางรีบคว้าผ้ามาปกปิดถันสวยทรงหยดน้ำของตัวเอง
“ทะ ท่านเป็นใคร เข้ามาที่นี่ได้เยี่ยงไร” เสียงนางตื่นกลัว สีหน้ามิต่างกัน
“อย่าทำไขสือ ข้ารู้ว่าเจ้าคือนางแมวสองหางปลอมตัวมาเป็นมนุษย์!” เขาโยนข้อหาร้ายแรงให้หญิงงาม อีกทั้งยังแค้นจัดที่นางแปลงร่างเป็นเขา และเข้าไปข่มเหงน้ำใจเจ้าสาวหุ่นอวบถึงเตียงนอน
“ไม่...อย่ากล่าวหาข้า” นางว่าจบจึงขยับถอยห่าง แสร้งทำท่าตื่นกลัวจนน่าสงสาร
“น่าขายหน้า เจ้ายังกล้าสมสู่กับมนุษย์ นี่คงสูบพลังของเขาไปจนหมดสิ้นแล้วสินะ”
“ปละ เปล่า ผู้น้อยไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น” นางยกมือปิดใบหน้าตน ก่อนปล
