นิรินดึงเสื้อยืดมาปิดอกตัวเอง เขาก็สอดศีรษะเข้ามาในตัวเสื้อเพื่อขบเม้มดูดรวบอกสวยเอาไว้ มือหนาเคล้นคลึงหนักหน่วงจนได้ยินเสียงครางจากปากอิ่มสวย
เขาแทรกกายเข้าตรงหว่างขา ท่วงท่าหวาดเสียวทำให้เธอส่ายหน้าดิก บางอย่างที่แข็งคึกเสียดสีอยู่ตรงสัดส่วนความเป็นสาว ฝ่ามือหนาของเขาล้วงเข้าไปในกางเกงในเนื้อนิ่ม เธอหนีบขาหนีแต่หนีบไม่เข้า เพราะเขาแทรกกายเข้ามาชิดใกล้ กลายเป็นร่องรักของเธอตอดรัดนิ้วกลางยาวเหยียดของเขาแทน
“ลุงราช อื้อ...” เธอครางเสียงหลงเมื่อเขาขยับซอยนิ้วเข้าออกในร่องความเป็นสาวจนหยาดน้ำหวานไหลซึมออกมาต้อนรับการรุกรานอย่างมิอาจห้าม นิรินพยายามผลักมือของเขาออก แต่เขากดมือเธอไปเหนือศีรษะ ใช้ฟันคมขาวคาบชายเสื้อของเธอขึ้นไปเหนืออกอีกครา
เขาจู่โจมเธอทั้งช่วงบนและช่วงล่าง นิรินกัดปากด้วยความเสียวซ่านที่ถูกโจมตีเข้าหารุนแรง
“ไหนบอกว่าไม่เอาไง แต่เยิ้มขนาดนี้ มีอารมณ์เหรอ” ประโยควาบหวามน่าอายเกิดขึ้น เขาดึงนิ้วออกมาจากร่องสวาท เธอหน้าแดงเมื่อเห็นเขาดูดเลียนิ้วนั้นเบาๆ ก่อนที่นิ้วแกร่งจะกดเข้าไปหาเนินอวบอูมเบื้องล่างที่ฉ่ำชื้นไปด้วยน้ำหวานที่ไหลซึมออกมาจนเปียกชุ่มกางเกงในอีกครั้ง
“ลุงราชพอใจแล้วก็ปล่อยเนยสิคะ” เธอพูดขึ้นเมื่อคิดว่าเขาคงแค่อยากจะแกล้งให้เธออายเท่านั้น
“ใครบอกว่าฉันพอใจแล้วกันล่ะ” เขาจับมือของเธอที่ถูกปล่อยให้เป็นอิสระมาลูบไล้เป้ากางเกงตุงๆ ของตัวเอง เธอตาโตดึงมือหนี แต่เขากลับกดเอาไว้แน่นกว่าเดิม
“ดูดให้หน่อยสิ กำลังอยาก”
เพียะ!!! ใบหน้าของเขาหันไปตามแรงตบ นรราชหันขวับมามองด้วยประกายตาดุดัน เธอถอยหนี แต่เขากระชากร่างอรชรมาอยู่ใต้ร่าง ใช้ลิ้นดุนดันตรงกระพุ้งแก้มเบาๆ
“รสมือของเมียนี่เจ็บแสบดีแท้ ชอบความรุนแรงก็ไม่บอก”
“ลุงราชป่าเถื่อน จะย่ำยีเนยไปถึงไหน”
“ย่ำยีไปถึงสวรรค์ยังไงล่ะ เวลาขึ้นสวรรค์กับเธอ ฉันสะใจเป็นบ้า”
“เนยไปทำอะไรให้” เธอพูดอย่างช้ำใจ น้ำตาจวนเจียนจะไหล แต่พยายามกลั้นเอาไว้อย่างเต็มที่
“เธอไม่ได้ทำอะไร แต่พ่อกับแม่ของเธอทำให้ฉันเจ็บใจ”
“คนใจร้าย เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว โอ๊ย!” เธอร้องด้วยความเจ็บเมื่อเขาบีบปลายคางสวยเอาไว้ขณะที่เธอยังพูดไม่ทันจบ
“ผ่านมานานแล้ว แต่คิดว่าฉันจะลืมอย่างนั้นเหรอ” เขาบีบปลายคางของเธอหนักขึ้นจนหญิงสาวนิ่วหน้า นิรินดิ้นเร่าๆ เมื่อโดนคร่อมทับมาบนเรือนร่าง นรราชสอดมือเข้าไปใต้สะโพกงอนงามของเธอเพื่อรั้งให้กางเกงในเนื้อนิ่มหลุดพ้นไปจากท่อนล่าง เขายังตามไปถอดเสื้อยืดของเธอให้หลุดไปทางศีรษะ
“ลุงราช!” เขาปาเสื้อของเธอออกไปนอกเตียง นิรินยกมือขึ้นปิดป้องอกอวบอิ่มด้วยความอาย
“มันปิดไม่มิดหรอก ใหญ่เท่าลูกแตงโม”
“ลุงราชปากร้าย พูดจาน่าเกลียดที่สุด” เธอรู้ว่าเขาแกล้งพูดให้เธออายหรือเจ็บใจเล่นเพราะไม่ชอบเธอ กับคุณย่าทวด เขาพูดจาน่ารักน่าเอ็นดู
“นมน่าเกลียด”
“น่าเกลียดก็อย่ามาซุกสิคะ อื้อ... อ๊ะ!” เธอหลุดเสียงครางออกมาเมื่อเขาก้มลงงับยอดถันของเธอ ดูดเม้มแรงๆ ความเสียวซ่านแล่นพล่านไปทั่วเรือนร่าง มือที่คอยผลักศีรษะของเขาถูกรวบและกดไปเหนือศีรษะอีกครั้ง
เขาใช้มืออีกข้างปลดกางเกงของตัวเองออก แต่ไม่ได้ถอดเสื้อ เธออาศัยจังหวะนั้นดิ้นรน ยกเข่าขึ้นเพื่อจะกระแทกเข้าตรงหว่างขาของเขา นรราชรู้ทัน เขาหลบก่อนจะเบียดเข้าหาหล่อนด้วยชั้นเชิงที่เหนือกว่า
นิรินตาโตเมื่อรับรู้ได้ถึงส่วนปลายของความแข็งแกร่งที่เสียดสีอยู่ตรงปากถ้ำสวาท เธอหนีไม่พ้นอีกแล้ว นิรินคิดอย่างสิ้นหวัง เขาแทรกกายเข้ามาหากุมศีรษะของเธอเอาไว้ ลูบท้ายทอยไปมาเบาๆ
“อื้อ...” เธอครางแล้วนิ่วหน้าด้วยความเสียวซ่าน คนใจร้ายยังทำอะไรให้เธออายมากกว่าที่เป็นอยู่ เขาจับศีรษะของเธอให้ผงกขึ้นมองขณะที่แก่นกายชายกำลังสอดแทรกเข้าไปในเรือนร่างสาวจนเชื่อมประสานเป็นเนื้อเดียวกัน
“รู้สึกดีชะมัด” เขายั่วแหย่ เธอกัดปากสั่นระริก นรราชก้มลงดุนดัน ริมฝีปากอวบอิ่ม ก่อนจะบดจูบอย่างดูดดื่ม เธอทุบไหล่ของเขา แต่สักครู่ก็กลายเป็นต้องจิกมือกับเสื้อของเขาแทนเมื่อเขาเริ่มขยับท่อนล่าง
ริมฝีปากแสนหวานเผยอออกเพื่อร้องครวญคราง ทำให้เขาบดเบียดเข้าหาเพื่อแทรกลิ้นเข้าไปพัวพันได้อย่างง่ายดาย นรราชครางเสียงสั่นเมื่อขยับสะโพกสอบบดเบียดเข้าไปในความเป็นสาวครั้งแล้วครั้งเล่า เขาช้อนสะโพกของเธอให้หยัดรับ
กล้ามเนื้อในร่องสาวบีบรัดความเป็นชายทุกทิศทาง เธอหลุดเสียงครางออกมาอย่างหักห้ามใจไม่ไหว ยามที่เขากระแทกสะโพกลงมาหา เสียงหอบหายใจฟืดฟาดของนรราชมาพร้อมกับจังหวะรักถี่รัวร้อนแรงยิ่งขึ้น
นิรินส่ายหน้าไปมาจนผมยุ่ง ร่างกายของเธอกับเขาเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อที่ไหลโซมกาย ใบหน้าของเขาเข้มข้นไปด้วยอารมณ์พิศวาส นรราชมองสบตาสวยใสหวาดหวั่นของเธอไม่วาง เขาทุ่มกายเข้าหาพร้อมเสียงครวญครางแหบพร่า ในขณะที่เธอจิกมือเข้ากับไหล่กว้างของเขาแน่น
“ใกล้หรือยัง” ประโยคของเขาทำให้เธอหน้าแดงลามไปถึงใบหู นิรินกัดปากกลั้นเสียงสะอื้นที่เต็มไปด้วยความวาบหวามเอาไว้ เธอผวากัดบ่าของเขาเพื่อปิดกลั้นเสียงร้องครางที่หลุดออกมาจากการถึงจุดสุดยอดอย่างรุนแรง
นรราชร้องเมื่อโดนกัด เขารัวจังหวะเข้าหา ก่อนจะตามติดเธอไปด้วย เสียงหอบหายใจของทั้งสองประสานกันลั่น เธอเริ่มดันหน้าท้องแกร่งของเขาออกห่าง
“อะไรกัน พอเสร็จสมอารมณ์หมายก็จะผลักไส เมื่อกี้ยังร้องคราง หงุงหงิงให้เบียดเข้าหาแรงๆ อยู่เลย”
“เนยไม่เคยทำแบบนั้นเสียหน่อย” เธอเถียงเขาปากคอสั่น นรราชไม่ถอยหนี แต่เขายังฝังกายอยู่ในร่องชุ่มฉ่ำ ขยับใบหน้าเข้าหา กอบกุมใบหน้าหวานหยดของเธอเอาไว้
“ขอบใจนะ หายอยากไปเยอะเลย คืนนี้ขอสักสิบยกได้ไหม”
“คนใจร้าย หยาบคายลามก เนยจะไม่ยอมอีกต่อไปแล้ว” ปากโต้ตอบกลับไปว่าไม่ยอม แต่มันสั่นจนเขานึกเอ็นดูไม่น้อย
“ก็เอาสิ”
“คนสกปรก” เธอเกลียดที่เขาเอาบางสิ่งบางอย่างมาต่อรอง
“อ้อ... คนสกปรกแบบฉันก็ผัวเธอ”
“ไม่ใช่” เธอเถียงเขาเสียงสั่นเครือ
“แสดงว่าเมื่อกี้ยังไม่พอ ต้องพิสูจน์อีกหลายๆ รอบว่าผัวเมียเขาทำอะไรกัน” นรราชหงุดหงิดใจไม่น้อยที่เธอปฏิเสธเขาปาวๆ
“เนยเกลียดลุงราชที่สุด” เธอผลักไสเขาออกห่าง เขาก็กดมือของเธอเอาไว้แน่น นิรินเบือนหน้าหนี เพราะร่างกายของเธอถูกตรึงเอาไว้ด้วยร่างกายของเขา
“พูดไปพูดมา ฉันก็ยังไม่อิ่มนะ” เขาก้มหน้าลงไปหาอีกครั้ง รอบนี้นิรินได้แต่ร้องครางจนแทบขาดใจอยู่ใต้ร่างของเขา
พอเขาพลิกร่างลงไปนอนเคียงข้าง เธอก็รีบตะเกียกตะกายคว้าเสื้อผ้ามาสวมใส่
“คืนนี้มาหาฉันที่ห้องด้วย”
“ไม่เด็ดขาด”
“แน่ใจใช่ไหมที่พูดแบบนั้น” นรราชลูบปลายคางสากไปมา สีหน้าเจ้าเล่ห์ร้ายกาจ
“ชะ... ใช่” เธอตอบออกไปปากคอสั่น ก่อนจะรีบหนีออกมาจากเรือนเล็ก หญิงสาววิ่งมาชนกับญาติคนอื่นๆ ซึ่งมีอายุไล่เลี่ยกับเธอ
“โอ๊ย! ยายเนยวิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือเลย จะรีบไปไหนของเธอกันฮะ!”
นัสรินทร์ ดมิสรา อรณีตำหนิญาติผู้น้องเมื่ออีกฝ่ายวิ่งมาชนเข้าเต็มแรง
“เนยขอโทษค่ะ” นิรินยกมือไหว้ก่อนเอ่ยขอโทษ รีบยันตัวลุกขึ้นมา ปัดเสื้อผ้าไปมา