Buong gabing hindi nakatulog si Ruthanya kakaisip kay Luther. Hindi maalis sa gunita niya ang anyo nito habang pabalik-balik na tumatakbo ng football field sa ilalim ng malakas na ulan. Kada ipipikit niya ang mga mata ay nakikita niya pa rin ang mga mata nitong puno ng lambong, ang pag-iigtingin ng mga panga nito, at ang pamumula ng mga pisngi dala ng walang-tigil nitong pagtakbo.
The rain and his sweat did nothing to conceal the hurt in his eyes. Kung siya nga parang malulunod na sa sakit, paano pa kaya ito?
Lampas hatinggabi na ng tuluyang dalawin ng antok ang dalaga, gayunman ay maaga pa rin siyang bumangon. Wala pang alas kuwatro ng umaga. Mahapdi pa nang kaunti ang mga mata niya, subalit hindi na niya mapilit ang sariling matulog ulit. Pagkatapos maligo at magbihis ay nagtungo na la
