Pinukol ni Ruthie ng masamang tingin si Luther pagkapasok na pagkapasok nito sa loob ng sasakyan. “You can’t treat me like that, Luther!” sikmat niya rito. “Na tila tagasunod lang sa lahat ng gusto mong palabasin sa mga tao.” Napabuga siya ng hangin at pinayapa ang nag-aalburutong emosyon. “Ikakasal na ako, Luther, baka lang nakakalimutan mo. Ayokong bigyan na naman ng maling akala ang mga tao rito.”
Humigpit ang pagkakakuyom ng binata sa manibela at pumulso ang linya ng panga nito. “Yes, of course, you are getting married. Pero sa akin, Ruthie. Sa akin ka ikakasal.” Nagtatagisan ang mga bagang nito sa mariing pagkakasambit ng bawat katagang namutawi sa mga labi ng binata.
Nagulat siya sa diklap ng kapootan na dumaan sa balintataw nito. Napaigtad pa siya nang biglang tumunog ang kanyang
