İnsanın gözünden kayırdığı mutluluğu başkası paramparça edebilir, bizim en değerli şeyimiz olarak gördüğümüz şey onlara basit gelebilirdi. Benim mutluluğum ayaklar altındaydı. Her gelen basmış, ezmiş ve soldurmuştu mutlu yanımı. Ne artık orada çiçekler açıyordu ne de kuşlar cıvıldıyordu. Benim şimdi ki çiçeklerim kirli ellerim, kuşlarım ise sessiz iniltilerimdi.
İçten içe çok haykırmıştım.
Deli gibi bağırmış, deli gibi ağlamıştım.
Bazen şarkılar yazmış, şiirler okumuştum ancak ne içimi dökebildim ne de bundan yakınabildim.
Yazdığım şarkılar alevdi gönlümde. Söylediğim şiiriler şimdi birer çığlık.
Elime, eskiden sıkça kullandığım ve az da olsa beni rahatlatan defterimi aldım. Kitap yazardım önceden. Hayal gücümün çok geniş olduğunu ve her şeyi başarabileceğimi söylemişti bir öğretmenim
