SUMANDAL ako sa sandalan ng car seat. Ibinaling ko na lang ang tingin sa driver seat. Kakapasok lang din ng soldier hanggang sa nagmaneho na s’ya palayo ng mans’yon.
Mukhang hindi nauubusan ng pambato itong si Legis sa ‘kin. Lahat na lang, may sagot s’ya at palusot na may halong kalokohan.
“Malapit na kitang kalmutin, sa totoo lang,” I whispered. “Mga fifteen to thirty minutes lang ang itatagal ko sa paglilinis ng library mo. Hindi na kaya ng katawan ko. Loaded mas’yado ‘yong nagawa kong trabaho buong maghapon.”
“No. I will decide kung kailan ka uuwi,” pagmamatigas n’ya habang naka-titig lang ako sa front seat pero nakikita ko pa rin s’ya rito sa tabi ko.
“Mag-sabi ka na lang ng oras para ma-tansta ko.”
“Maybe… 1 am?” Binalingan ko s’ya ng nananalpok na tingin.
“You can’t be seri
