“เตี้ย เตี้ย”
“อือ อะไร”
“ถึงแล้ว เธอจะกินไหม กินก็ลุก”
ฉันพยักหน้าก่อนจะพยายามลืมตาแล้วมองออกไปข้างนอก คือนายนี่มาโต้รุ่ง แล้วขับลงไปอีกหน่อยก็บ้านฉันแล้วนะ แต่ตอนนี้หิวมาก ฉันหยิบกระจกขึ้นมาส่องดูความเรียบร้อย เอากระปุกแป้งฝุ่นของแบรนด์หนึ่งขึ้นมาทา คุมมันแล้วก็ติดทนหนักมากนะแม่ เพราะตอนนี้เครื่องสำอางก็ยังติดทนมาก เจอน้ำ เจอฝุ่นก็ไม่มีสะเทือน พอเสร็จเรียบร้อยฉันก็หันมาหาคนตัวสูงที่มองฉันนิ่งๆ
“นายมองอะไรของนาย”
“ฮึ มองเธอแปลงร่างอะสิ เมื่อกี้ยังนอนน้ำลายไหลอยู่เลยปะ”
“ยังไม่ทันไหลเถอะ ไป ลงได้แล้ว โคตรจะหิว”
ผมกับยัยตัวแสบมาฝากรถไว้ตรงที่เค้ารับฝากรถ เป็นชาวบ้านแถวนี้ที่เขาให้บริการ จากนั้นก็พากันเดินขึ้นสะพานลอย แล้วดูอาการของยัยนี่
“เฮ้อ ปวดขา ทำไมสะพานลอยบ้านเราไม่เป็นบันไดเลื่อนวะ”
“อายุเท่านี้เธอถามหาบันไดเลื่อน”
“แล้วนายจะทำไม”
“เธอเคยได้ยินไหม ว่าการขึ้นลงบันไดมันเป็นก
