CHAPTER 29
“Sige ho. Tuloy na ho ako at sorry uli, tita.”
“Kashmine, pumasok ka na!” hindi umaalis si Nanang. Hinihintay niyang makaalis si Bryan at makaakyat ako. Bantay sarado kaya wala kaming ibang gawin kundi sumunod kay Nanang.
Tanging sulyap at titigan ang naging paalamanan namin ni Bryan.
Nauna akong pumasok sa aming kubo. Naalala ko ang mga naiwan kong mga bigay ni Bryan. Ngunit hindi ako makababa para kunin pa iyon. Ilang saglit lang ay narinig ko na ang andar ng sasakyan ni Bryan. Paalis na siya na di man lang kami nakapagpaalam sa isa’t isa ng maayos.
“Anong nangyari kagabi, nalasing ka ba?”
“Nahilo ho pero hindi nalasing, Nang.”
“Magaling. Hindi ka man lang ba nagpilit na i
