ฉันขึ้นมาทำความสะอาดห้องชั้นบน เป็นห้องที่อยู่ใกล้ๆ กับห้องของพี่ติณ ในขณะที่กำความสะอาดอยู่ใจฉันมันก็เหม่อลอยคิดฟุ้งซ่านไปเรื่อย
มันรู้สึกไม่ดีที่เห็นพี่ติณพาผู้หญิงเข้ามาในบ้าน ฉันรู้ตัวว่าไม่ควรไปหวงเขา แต่มันกลับอดหวงไม่ได้ ทั้งที่พี่ติณทำอะไรแย่ๆ กับฉันตั้งหลายอย่างทำไมฉันถึงไม่เลิกชอบเขาสักที
หรือฉันควรจะมีใครสักคนเผื่อจะทำให้ลืมความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับพี่ติณได้ แต่ถ้าฉันมีแฟนแล้วพี่ติณรู้คงจะเป็นเรื่องใหญ่
แกร็ก! ประตูห้องถูกเปิดเข้ามาทำให้ฉันที่กำลังคิดฟุ้งซ่านได้สติ รีบทำความสะอาดต่อโดยไม่หันมองว่าใครเข้ามาในห้อง แต่ถ้าไม่ใช่พี่ติณก็คงเป็นผู้หญิงคนนั้น
“เธออยู่ที่นี่นานหรือยัง” เสียงผู้หญิงถามฉันแล้วเดินมาหยุดตรงหน้า ใบหน้าหวานแต่มันแฝงไปด้วยความร้ายกาจ
“ไม่นานเท่าไหร่ค่ะ”
“เป็นคนใช้จริงๆ น่ะหรอ ท่าทางของเธอไม่ได้เหมือนคนใช้เลยสักนิด” เธอยกมือขึ้นกอดอกถามฉันด้วยน้ำเสีย
