B*TCH 4
1148 Words
VIC’S ON
บ้าที่สุด! ฉันได้แต่นั่งเซ็งอยู่บนรถของไอ้ผู้ชายแสนชั่วที่ชื่อว่ากระทิงถ้าไม่เป็นเพราะรถของฉันที่มันสตาร์ทไม่ติดแถมยังโทรหาคนขับรถไม่ได้เพราะไม่มีสัญญาณอีก
God!!! นี่ยังมีพื้นที่ที่ไม่มีสัญญาณอยู่บนโลกอีกด้วยเหรอ
“เราไปกินอะไรกันดี ถือว่าเริ่มต้นกันใหม่ไง
โอเคป่ะ?” ฉันกรอกตามองบนรอบที่ร้อยได้แล้วมั้ง
ฉันไม่อยากจะคุยไม่อยากจะพูดอะไรทั้งนั้น อารมณ์ตอนนี้ฉันยังไม่คงที่เท่าไหร่
“...”
“อืม อาหารญี่ปุ่นหรืออาหารอิตาลีดี
เธอว่าไง?” ฉันหันหน้าออกนอกหน้าต่างแล้วหยิบหูฟังขึ้นมาใส่ทันที
รำคาญจะฟัง
พรึ่บ!
“เอ๊ะ!! นี่นายทำบ้าอะไรรู้จักคำว่ามารยาทมั้ย”
ฉันหันไปตวาดเขาลั่นรถ อยู่ดีๆก็มากระชากหูฟังออกจากหูฉันแถมยังเอาโทรศัพท์ฉันไปวางฝั่งประตูตัวเองอีก
“อืม ว่าไงนะ
อยากกินอาหารอิตาลีเหรอแต่ผมเบื่อแล้วนี่นา ไปกินอาหารญี่ปุ่นกันเถอะ ?” พระเจ้า!!
ยังมีคนที่หน้าด้านแบบนี้หลงเหลืออยู่ในโลกอีกเหรอเนี่ย
“เผื่อนายจะโง่จนแยกไม่ออก ฉันจะบอกให้เอาบุญแล้วกัน
...ฉัน ไม่
กิน!!” แทนที่เขาจะทำหน้าเจื่อนๆอย่างที่มันควรจะเป็นกลับหันมายิ้มกวนประสาทแล้วพูดเรื่องไร้สาระนั่นต่ออีก
“งั้นเราเจอกันครึ่งทางแล้วกัน ...ไปกินร้านของที่บ้านผมดีกว่า” ฉันอยากจะกรี๊ดให้ดังลั่นรถกับความหน้าด้านหน้าทนของผู้ชายคนนี้จริงๆ
“หน้าตาอย่างนายไม่น่าเชื่อว่าจะจนปัญญาถึงขนาดต้องลักพาตัวคนอื่นเพื่อไปนั่งกินข้าวด้วย
เหอะ! แต่ถือว่าฉันทำบุญแล้วกัน”
ฉันแอบเห็นหมอนั่นยิ้มแสยะออกมาอย่างกับตัวเองเป็นผู้ชนะ
หึ! น่าสมเพสที่จะเอาชนะฉันด้วยเรื่องกระจอกๆแบบนี้
“ฉันเพื่อนเล่นนายเหรอไง? ถ้าคิดจะทำอะไรทุเรศๆแบบเมื่อคืนก่อนอีกฉันไม่เอานายไว้แน่”
รถสปอร์ตคันหรูเลี้ยวเข้าไปในโรงแรมระดับห้าดาวแต่นั่นไม่ได้ทำให้ฉันตกใจเท่ากับที่เขาจอดรถแล้วเดินมาเปิดประตูให้ตามเขาลงไป
“ไม่ต้องห่วงไม่ได้พามาปล้ำหรอก ...ชอบแบบตื่นเต้นเร้าใจมากกว่าพาเข้าโรงแรมซะอีก
อย่างข้างทางเมื่อกี้หรือบนรถก็เร้าใจนะ” ยิ้มร้ายกับสายตาที่มองปราดไปทั่วทั้งตัวอย่างน่าขยะแขยง
“คำพูดไม่ต่างจากหน้าตา” ฉันพูดใส่เขาแล้วเดินนำเข้าไปด้านในและแน่นอนว่าฉันที่เป็นดาราเดินเข้าโรงแรมมากับผู้ชายมันคงไม่มีเรื่องดีๆเกิดขึ้นแน่
“นั่นใช่ดาราที่เป็นนางร้ายป่ะวะ”
“ฉันว่าใช่นะ แหมเห็นด่าพวกคนที่มายุ่งกับแฟนตัวเองอยู่แปปๆก็มาหาผู้อื่นจ้า”
“จริงเหรอวะ เล่ามาๆอยากเผือกละ”
ฉันถอนหายใจครั้งนึงก่อนจะเดินไปที่ผู้หญิงสองคนนั้นที่นั่งป้องปากนินทาฉันแบบให้จงใจได้ยิน
“เล่าสิ อยากฟังเหมือนกัน?
...เงียบทำไมอ่ะไม่เห็นเก่งเหมือนเมื่อกี้เลย” สองคนนั้นนั่งก้มหน้างุดไม่กล้าเงยหน้ามามองหน้าฉัน
ไอ้ปากดีๆที่นั่งนินทาแลว้คิดว่าฉันไม่กล้าเดินไปด่าเนี่ย
ตกม้าตายมานักต่อนักแล้ว
“Don't be such a nosy Parker(อย่าจุ้นเรื่องของคนอื่น)”
ฉันตบโต๊ะเสียงดังก่อนจะพูดใส่ทั้งสองคนให้ชัดๆ
แต่ก็คงไม่เข้าใจหรอกมั้งเห็นทำหน้างงๆกันแบบนั้น
หึ! ด่าคนอื่นแต่ชีวิตตัวเองไม่ได้มีดีเนี่ย น่าสมเพส
VIC’S OFF
“เฮ้ เธอเป็นดาราต้องรักษาภาพพจน์หรือเปล่าวะ แล้วไปด่าเขาแบบนั้นไม่เป็นไรเหรอ” กระทิงเองยังว่าแรงที่วิคพูดกับคนพวกนั้นแต่เหมือนว่าสองคนนั้นคงไม่เข้าใจเพราะยังนั่งทำหน้างงกับประโยคที่ยัยนี่พูดอยู่เลย
...เจ็บกว่าโดนด่าว่าเสือกคือโดนด่าแล้วไม่รู้ว่าโดนนะครับ
“Shut up!! ฉันจะกลับบ้าน”
วิคเดินย้อนกลับไปที่หน้าประตูเธอรู้สึกว่าตอนนี้เริ่มจะคุมอารมณ์ของตัวเองไม่อยู่อีกครั้งแต่ก็โดนมือใหญ่จับแล้วลากเข้าไปในด้านในสวนของโรงแรมแม้ว่าเธอจะขัดขืนแค่ไหนก็ไม่เป็นผล
“นั่งลงแล้วใจเย็น” เธอปัดมือเขาออกจากไหล่นวลของตัวเองอย่างรำคาญใจ
ไอ้บ้านี่เป็นใครทำไมเข้ามายุ่มย่ามในชีวิตของเธอถี่ขนาดนี้เนี่ย!!
“เลิกวุ่นวาย เลิกยุ่งกับฉันซะทีได้มั้ย
ขาดความอบอุ่นเหรอไง หะ!!!”
ใบหน้าสวยเกรี้ยวกราดอย่างเห็นได้ชัด สิ่งที่เธอเกลียดที่สุดคือการมีคนมาบงการชีวิต
พ่อกับมัมยังสั่งเธอไม่ได้แล้วเขาเป็นใครถึงกล้ามาวางท่าใส่เธอ
“ใส่อารมณ์จนพอใจหรือยัง? ...ฉันจะได้เริ่มคุยบ้าง”
กระทิงเปลี่ยนสรรพนามที่ใช้เรียกตัวเองเพราะเขาเห็นแล้วว่าต่อให้ยั่วโมโหคนตรงหน้าก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร
สู้เข้าเรื่องที่เขาต้องการเลยจะดีกว่า
“อยากจะพล่ามอะไรก็พล่ามมา” ไหนๆเธอก็มานั่งอยู่ตรงนี้แล้วเสียเวลาอีกไม่กี่นาทีถือว่าทำบุญ
“ฉันอยากให้เธอมาเป็นของฉันสองเดือน แลกกับการที่ฉันจะไม่โพสรูปนี่ลงโซเชี่ยล” วิคแค่นหัวเราะออกมาอย่างเวทนาผู้ชายตรงหน้า คิดว่าเธอจะแคร์กับไอ้รูปแบบนี้งั้นเหรอ?
รู้จักเธอน้อยไปซะแล้ว
“อยากจะได้ฉันงั้นเหรอ ...รู้แค่นี้ฉันไม่กลัวหรอกนะ”
เธอยื่นหน้าไปใกล้ๆเขาก่อนจะจูบอย่างดูดดื่มจนกระทิงเองถึงกับเคลิ้มตามร่างบางไปชั่วขณะ
คลิก
“นี่เธอ?” วิคถ่ายรูปตอนที่เขาสองคนจูบกันอย่างดูดดื่มก่อนจะกดโพสลงบนอินสตาแกรมของตัวเอง
INSTAGRAM
PICTURE
Victoria Vic. Are you done yet? (พูดจบหรือยัง)
5694 Likes
239 Comments
Aila hottttttt
Fck baby burn!!!
“เห็นมั้ยว่าฉันไม่ได้แคร์อะไรกับมันเลยเพราะงั้นเลิกคิดว่าข้อเสนอโง่ๆมันจะทำให้ฉันกลัวจนหัวหดและเล่นตามเกมส์ทุเรศๆของนาย
...ไปล่ะ บาย”
วิคเดินออกจากสวนนั้นอย่างผู้ชนะผิดกับกระทิงที่นั่งสงบอารมณ์ตัวเองเพราะโดนร่างบางเล่นงานอย่างหนักหน่วง
ยกนี้ต้องยอมแพ้จริงๆว่ะ
...แต่จูบเมื่อกี้โคตรจะหวานเลย
ชักอยากจะชิมอีกแล้วดิ
“ชักจะสนุกแล้วสิ หึๆ
?”
- Writer
