Chapter 47

1350 Words
Sina Crisiente’s Pov (Diamond Kingdom’s First Princess)   Ilang oras na mula nang matapos ang party pero hanggang ngayon ay natatawa pa din ako sa ginawa ni Alicia sa party nang pagtripan niya ang mga kapatid ko.   Nakakatawa kasi talaga at iyong inaasahan naming makakasira sa party na inihanda ng inang reyna ay sila pang naging sentro upang lalong sumaya.   Hindi ko alam kung paano niya nagawa iyon pero bigla nalang pumunta ang mga kapatid ko sa stage kung saan tumutugtog ang isang orchestra.   Kinuha nila ang mga instrument sa mga iyon at nagpatugtog ng mas nakakaaliw na sayaw pero bakas sa mukha nila na napipilitan lang sila sa ginagawa.   Mga nakasimangot kasi at umiiyak pa nga si Klarin because performing in front of the people they don’t know., especially a people like adventurers that maybe have a lower status than them.   “Hey.” Bumaling ako sa bukas na pinto ng balcony ko kung saan dahan-dahang pumasok si Kronen. “You are still awake.”   Bumangon ako at tinaasan siya ng kilay. “And you are entering the room of Diamond Kingdom’s heiress. Hindi mo ba naisip na baka may makakita sayo?”   “I have stealth skills so no one will notice my presence here.” Lumapit siya sa akin at naupo sa tabi ko. “So, you don’t have to worry about that. Anyway, you seem to enjoy the party that your grandmother prepared for your guild.”   “To be honest, it is kind of boring at the beginning but it became more lively when Alicia put my sister into a great situation that they didn’t want.” sabi ko. “What about you? Where did you go when you get out of the guild building?”   “I am just around,” he said.   “Hindi ka umuuwi sa kaharian mo?” tanong ko na inilingan niya.   “I am staying here until the next full moon. After our meeting, tsaka palang ako uuwi sa’min. Pero babalik din ako dito because I still have something that I need to do before finally start my training as the heir of our kingdom.   Tumangu-tango ako.   Then, mukhang sandaling panahon ko lang din pala siyang makakasama.   “Can I sleep here?” bigla aniyang tanong na ikinalaki ng mga mata ko. “Don’t worry, I won’t do anything unnecessary to you.”   Hindi naman ganoon kahigpit ang kalakaran sa mundong ito. It is okay for a man and a woman who sleeps together in one bed as long as there is nothing happening aside from sleeping.   And of course, as long as it will remain private.   “Can I?”   Tumango ako at bahagyang umusog para makahiga siya ng maayos sa tabi ko.   Bakas kasi ang matinding pagod at antok sa mga mata niya. Para bang ilang araw na siyang hindi natutulog at ngayon lang siya magkakaroon ng pagkakataon na makapagpahinga.   Nahiga na kami at inayos ko ang kumot niya. “Ano bang pinagkakaabalahan mo sa labas at mukhang pagod na pagod ka?”   “You are still not safe.” sabi niya tsaka humarap sa akin. “Marami na ang naipadala sa kahariang ito upang patayin ka and it is my job to make sure that they will never lay their hand on you.”   I really wanted to know everything about this man. And his relationship with Sina because I can really see in his eyes that everything he is doing right now is just for the sake of Sina.   I just hope that Sina’s memory of him will come back to me.   “You don’t need to remember me.” aniya na ikinakunot ng noo ko. “Well, halata naman kasi na hinihiling mong bumalik sa iyo ang alaala mo tungkol sa akin.”   “Are you a mind reader?”   Bahagya siyang natawa sa naging tanong ko at pero agad din siyang umiling. “I don’t have that kind of power. Masyado ka lang talaga transparent ngayon sa kung ano ang iniisip at nararamdaman ko unlike before.”   “Lagi ba akong naka-poker face noon?” Kung pagbabasehan ko kasi ang mga naunang alaala na bumalik sa akin, ni minsan nga ay hindi na ngumiti si Sina mula nang mamatay ang kapatid niya.   Tumango siya. “At malamig ang pakikitungo mo sa lahat.”   “Except you?”   “No,” he said. “Hindi naman ako nakaligtas sa cold treatment mo. Sadyang naging matyaga lang ako kaya unti-unti mong binuksan ang sarili mo sa akin. But like what I said before, you don’t need to remember all those memories that are still not coming back to you.”   “Why?”   “Because what you have right now is your second life.” sabi niya. “So what you did in the past is not important anymore. You can make your own memories with the people around you now or even before.”   “But there are still things that I need to know that happened in the past.” I said. “Tulad ng mga bagay na ginawa niya bago mapasok ang tower kung nasaan siya. I am not sure but I think she knows something because it looks like she expects everything to happen.”   Hindi siya sumagot. Nakatitig lang sa akin ang pagod niyang mga mata ngunit ilang sandali pa ay bumuntong hininga siya at hinaplos ang aking pisngi. “Hindi ka talaga makapaghintay sa full moon meeting natin noh?”   Umiling ako. “I can’t wait that long. I need some answers right now.”   “Fine.” Tumayo siya kaya napilitan din akong tumayo at humarap sa kanya. “With the help of your null magic, future view, you know all the things that might happen to you ahead of time and you did everything to change all of that.”   Kumunot ang noo ko. “I have that kind of power?”   Tumango siya. “I don’t really know the details but your brother has the same skills and he once saw that the Thamani will face a great war between all of the kingdoms that is why he established the full moon meeting to avoid that. And you continue it because you once saw that without it, war will immediately spark throughout our world.”   “Then--”   Muli siyang tumango. “Yes, inaasahan mo din ang tangkang pagkamatay mo at muling pagkabuhay.”   What the hell?!   Ibig bang sabihin ay inaasahan din ng tunay na Sina na ibang kaluluwa na ang nasa loob ng katawan niya sa muling paggising ng katawan niya? Inaasahan ba niyang may ibang nilalang ang mabubuhay gamit ang katawan niya?   Shit talaga!   “And as far as I know, you erase your own memories to hide what she saw in the future.” dagdag pa ni Kronen.   “Then, I need to get back the memories that I erase.” sabi ko. “Gusto kong malinawan sa lahat at ayokong mangapa sa dilim dahil sa mga nagawa niyang plano ahead of time.”   “All you have to do is wait.” aniya.   “You know that I can’t waste any time.” Bumuntong hininga ako.   Now, hindi ko na alam kung ano ba ang dapat kong gawin. I have two lives that I have to live and now, waiting will just worsen my situation.   “I need to get my memories back.”   Muli siyang bumuntong hininga. “I can help you with that but you know that it has consequence.”   “I will do everything I can.” Ayoko sa plano ni Sina and if she really know what her future then, alam naman niya siguro na hindi ako iyong tipo ng taong magiging sunud-sunuran lang sa plano ng iba.   I will live this life that I get from her the way I want it. And I will deal her problems that becomes my own problem.  
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD