Chapter 16

1267 Words
Sina Crisiente’s Pov (Diamond Kingdom’s First Princess)   Alicia immediately told me that her parents are already approved her being an adventurer kaya naman agad kaming nagpunta sa mga shops para makapamili ng mga equipments at gears na aming kakailanganin kapag nagsimula na kaming tumanggap ng mga quest.   Pero pareho kaming walang ideya kung ano ang dapat bilhin para sa status na mayroon kami.   “Wala ka bang kilala na pwedeng makatulong sa atin?” tanong ko kay Alicia. Pareho na kaming nakaupo sa gilid ng kalsada dahil wala kaming ideya kung paano makakabili ng kailangan namin. “Walang mangyayari sa atin dito eh.”   “Wala akong kilalang adventurer,” sabi niya. “Ang mga naging kaibigan ko lang noon ay mga galing din sa noble family.”   Napakamot ako ng ulo at tumitig sa adventurer’s card ko. “Ano ba ang accurate equipment for this kind of status.”   “What job do you want to get?   Nanlaki ang mga mata ko at agad na tumayo nang marinig ang boses na iyon mula sa likuran ko at nakita ko ang isang lalaki na nakatayo doon.   “Sino ka?”   Ngumiti siya at bahagyang yumuko. “I am Chein Nomi, an adventurer.”   “Eh?”   Inilabas niya ang kanyang card. “This is my license.”   Tiningnan ko iyon at tama nga ang kanyang pakilala. Isa din siyang adventurer at kabilang sa Ruwan Rai Guild.   “Lisensiya pala ang tawag dito.” sabi ko. “Akala ko ay simpleng identification card lang.”   Bahgyang natawa si Chein. “Alam ng lahat ng tawag sa card na ibinibigay ng mga guild sa bagong member nila. Saang bundok ka ba galing?”   “Hindi ako sa bundok naglagi. Sa isang tore.” Ibinalik ko sa kanya ang lisensiya niya. “Anyway, if you are an adventurer, pwede mo ba kaming tulungan?”   Tumango siya. “Walang problema.”   Lumiwanag ang mukha ni Alicia at agad na tumayo. “Ako nga pala si Alici--I mean, Alice.”   “And I am Luna.”   “Let’s go somewhere first kung saan makakapag-usap tayo ng maayos.”   __________   Nagpunta kami sa isang restaurant para makakain na din at habang kumakain kami ay sinisimulan na ni Chein na ipaliwanag sa amin ang lahat ng kailangan naming gawin bago kumuha ng quest.   “First, you need to know what kind of job you are going to get after you reach the required level.” aniya.   “Level?”   Tumango siya. “Nabanggit nila sa inyo ang tungkol sa rewards points na makukuha nyo kapag nakakatapos kayo ng isang quest, hindi ba?”   Tumango kami.   “Sa tuwing nari-reach nyo ang certain amount of points, unti-unti kayong magle-level up. And once you reach level 10, that’s when you can start getting the job that you want because as of now, you are just a novice.” paliwanag niya.   Novice. I remember that in one of the games that Alice played. Beginners.   “Anu-anong jobs ba ang pwede naming pagpilian?” tanong ko. “And asides from our level, ano pa ang requirements para sa bawat jobs?”   “Fighter, ito iyong mga expert on short range combat. Most of them are using swords or daggers. Sniper, ito naman ang mga pang-long range combat. They are using bow and arrows.” paliwanag niya.   Sa pagkakaalam ko ay walang mga baril dito kaya traditional long range weapon lang ang gamit nila dito tulad ng mga pana.   “Supports, they are the one who stays in the back and support the combat jobs. Most of them are experts on magic like healing, barriers and traps.” dagdag pa niya. “And you will be able to know what type of jobs are fit for you based on your status.”   “Saila said that I can be a support.” ani Alicia. “I have a light barrier and piercing light.”   Bumaling naman sa akin si Chein. “What about you? Did she recommend any particular jobs for you?”   “She said that I can do all kinds of jobs because of the status that I have.” I said. “But I only have healing, fly and taming.”   “You can be a support based on your powers but if Saila said that, maybe you are an all rounder.” he said. “You can be in all of those job roles depending on what situation you might face.”   “If that will be the case, can you recommend some good equipment that we can use in our current situation?”   “For now, you can just buy a couple of armor that can protect you dahil karamihan sa mga beginner’s quest ay panghuhuli ng mga maliliit na monsters.” aniya. “And for your weapon--” itinuro niya ako. “--just use a sword or dagger. Kung saan ka mas komportable. While you--” itinuro niya si Alicia. “--use a cheap staff that will help you cast your spell quickly. Then, once you finally get your job, doon na kayo mag-abalang bumili ng mga high level equipments.”   “Bakit hindi pa ngayon?” tanong ko.   “It’ll only break on you dahil hindi ito compatible sa level nyo.” aniya.   Tumangu-tango ako.   “You can also order your personalize equipments and gears.” dagdag niya na ikinalaki ng mata ko.   “Seryoso?”   Natawa siya at tumango. “You just have to give them the exact details of what you wanted.”   “Do you know how long it will take?” tanong ni Alicia. “Can we order something like that and get it once we finally reach the required level to get our job title?”   “Pwede naman.” aniya. “And I have someone to recommend. He is a really great craftsman in this kingdom.”   “Then, puntahan agad natin siya para maibigay na agad ang lahat ng detalyeng kakailanganin niya para sa mga equipment at gears namin.”   “You can find him here.” Inilapag niya sa harap ko ang isang card kung saan may nakasulat na pangalan ng isang shop. “Hanapin nyo lang si Yuzu at sabihin nyo na ako ang nagrekomenda sa kanya.”   Kinuha ko iyon at tinitigan.   Para itong business card. Ang kaibahan nga lang ay may mahika ito dahil may liwanag ito na hugis arrown na tingin ko ay siyang magtuturo kung saang direksyon matatagpuan ang shop na ito.   Bumaling ako kay Chein at ngumiti. “Maraming salamat sa lahat.”   Namula ang kanyang mukha at napaiwas ng tingin sa akin. “D-don’t mention it. Simpleng bagay lang naman iyon.”   Umiling ako. “Malaking bagay iyon para sa amin gayong wala kaming kaalam-alam sa pinasok namin.”   “Oo nga,” sang-ayon ni Alicia. “Kung hindi mo kami nilapitan kanina ay siguradong uuwi kami nang walang nagagawa sa araw na ito.”   Napakamot siya ng ulo ngunit hindi pa din makatingin sa amin at namumula pa din ang kanyang mukha. “I-I just saw you having trouble and I heard that you are just a beginner kaya lumapit ako sa inyo at nagbabakasakaling makatulong.”   “And you did.” sabi ko at hinawakan ang kamay niya. “You really did.”   Dahan-dahan siyang tumingin sa akin kaya mas nginitian ko pa siya.   Ito lang naman ang maibibigay ko sa kanya kapalit ng tulong na naibigay niya sa amin. Gusto kong malaman niya na sobrang na-appreciate namin iyon.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD