Hunter's Moon

Chapter 52

Sina Crisiente’s Pov (Diamond Kingdom’s First Princess)

Agad na umalis si Alicia upang i-turnover ang quest na aming natapos habang sina Soren at Chien naman ay pumunta din sa Ruwan Rai guild office na nasa Rocky Village upang i-on hold naman ang kanilang quest.

Sila na din ang sasama kay Alicia upang kontakin ang palasyo at ipaalam ang sitwasyon dito dahil hindi din namin alam kung sino ba ang nasa likod ng mga pangyayaring ito.

At ako? Naiwan ako dito kasama ang mga minerong tahimik lang na nakaupo sa loob ng barrier.

Hindi sila nagsasalita at mukhang wala ding planong makipagkwentuhan sa akin. Siguro ay nag-iingat lang din sila na may mabanggit na kahit anong impormasyon na posibleng maglagay sa kanila sa panganib.

At naiintindihan ko naman iyon kaya tahimik lang din akong nakahiga sa damuhan habang nakatitig sa kalangitan.

Using my null magic, I created a program that will let me access all the information we have about the identity of all the people living in our kingdom. At ang program na ito ay parang isang game system kung saan nag-aappear ang isang hologram screen sa harap ko and I can navigate it using my mind.

And using this, sinimulan ko nang hanapin ang pamilya ng mga minerong ito nang sa gayon ay magkaroon kami ng lead kung saan posibleng hanapin ang kumokontrol sa mga gastly.

“You are getting better at living here.”

Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang pamilyar na mukha na bilang sumulpot sa harap ko. “You.”

Ngumiti siya at naupo sa harap ko. “You remember me?”

Tumango ako. “Anong ginagawa mo dito?”

“Wala naman.” aniya. “Naisipan lang kitang bisitahin.”

I only met this man once at hindi ako nabigyan ng pagkakataon na malaman ang pangalan niya dahil hindi din naman niya sinabi kahit pa tinanong ko na siya.

Maliban pa doon, alam niyang hindi ako ang tunay na Sina Crisiente pero wala naman daw siyang planong sabihin sa iba ang nalalaman niya.

“Anyway, do you know how to save these people's lives?” tanong niya tsaka itinuro ang mga minerong nasa loob ng barrier ko.

Umiling ako. “But they said that we only need to find the one who is controlling the gastly.”

“It is not that simple.”

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. “What do you mean?”

“Once you find that one person, he is no longer alive.” aniya. “Because the only reason why he controls the gastly is to put it inside these people’s bodies. And his goal is to let these monsters acquire their own consciousness by feeding themselves with the miner’s blood.”

“Is that even possible?”

Tumango siya. “Every nutrients that we have in our body are carried by our blood that’s why it is their main target.”

“Then, you are saying that the gastly will get out of their body on its own after it dry them off?”

Muli siyang tumango.

“s**t!” Finding the controller is not going to help them. I can save them with just that.

And I don’t think we have enough time to think.

Shit! s**t!

What should I do?

“Why don’t you just let them die.”

Isang masamang tingin ang ipinukol ko sa kanya kaya agad niyang itinaas ang kanyang mga kamay bilang pagsuko.

“No offense, okay?” aniya. “But that is your nature when you are still on Earth. You never care about human lives. Kaya bakit ka mag-aaksaya ng panahon na iligtas ang mga taong wala nang oras para mailigtas pa.”

“Hindi porket--”

“Hindi porket isa kang assassin ay wala ka nang pakialam sa buhay ng iba?” Malakas at mapang-insulto siyang tumawa. “Don’t say that kind of statement dahil pareho naman nating alam. You only care about Hyun. Kaya handa kang pumatay dahil alam mong iyon ang ikatutuwa ni Hyun.”

Nanlaki ang mga mata ko nang banggitin niya ang pangalan ni Hyun. Akma ko pang hahablutin ang kwelyo niya ngunit mabilis siyang nakalayo sa akin. “H-how did you know about Hyun?”

“Like what I said, I know everything about you.” aniya. “Kahit ang katotohanang pinahalagahan mo lang naman si Alice dahil naliliwanagan ka nang ginagamit ka lang ni Hyun para sa organisasyong kinabibilangan mo.”

“Hindi totoo iyan!” sigaw ko habang mahigpit na nakakuyom ang mga kamao. “I care all about Alice. Hindi lang siya isang replacement. I truly care for her.”

“Really?”

Muling nanlaki ang mga mata ko nang bigla siyang lumapit sa akin at hinawakan ang baba ko upang magtama ang tingin namin.

“Then, why did you let that man stab her?”

“W-what?”

“You have the capability to stop the man who stabbed her.” aniya. “But you didn’t do it. You are the reason why she died and yet, you have the audacity to wish that you will still be together in your next life?”

“I… I…” I don’t know what I am going to say.

Naguguluhan ako sa mga sinasabi niya.

Because I know in my heart that I really care for Alice. I love her and I am forever grateful to her for staying as my friend even if I don’t really deserve her.

But what if… what if he is telling the truth? That maybe, unconsciously, I only care about her because I am starting to see the truth behind Hyun’s kindness to me.

And maybe… I really--

“Hep!”

Natauhan ako nang bigla niyang tapikin ang noo ko. “E-eh?”

Binitiwan niya ako tsaka muling naupo sa tabi ko. “I am just messing you around.”

“What did you say?”

“You really care for your friend.” sabi niya. “Not because Hyun is losing interest in you or because you started to see the truth behind all his interest in you but because you really think that Alice is a great person.”

“Then--”

Tumango siya. “You didn’t let her die. You tried to save her but the man who stabbed the both of you is much stronger than you.”

Nakahinga ako ng maluwag matapos marinig ang mga iyon.

Ibig sabihin ay hindi ako nakagawa ng kahit anong pagkakamali kay Alice. I became a real friend like what she deserved.

But I don’t understand.

“Why are you messing my memories?”