เธอไม่ได้พบหน้านายของขุนพลอีกเลย ตั้งแต่วันที่เขาพาลูกน้องเข้ามาจับเธอขึงพืดบนเตียงในวันนั้น นึกแล้วก็ทั้งโกรธ ทั้งเกลียด และทั้งหวาดกลัว แม้ขุนพลจะบอกในวันถัดมาแล้วว่าเธอแค่ถูกนายของเขาขู่เล่นเพียงเท่านั้น ไม่มีใครทำอะไรเธออย่างที่เธอเข้าใจ นั่นก็เพราะว่าเธอสลบไปก่อน ถ้าไม่สลบพวกเขาจะไม่หยุดอย่างนั้นหรือ ถึงอย่างไร เธอก็รังเกียจนายของขุนพลอยู่ดี
นั่งมองภาพในจอเคลื่อนไหวไปมา
เป็นข่าวที่กำลังรายงานว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจตะลุยบ่อนพนันดังกลางเมืองที่มีซ่องซุกซ่อนข้างในนั้น ภาพของผู้หญิงที่นั่งรอความช่วยเหลือ ทำบุณย์นราคิดหนัก ผู้หญิงเหล่านั้นบางคนก็ถูกฉุดมา บางคนติดยาแล้วก็ถูกล่อลวงไปอยู่ในนั้น
จบข่าวสลดหดหู่นั่นแล้ว ก็อดนึกถึงกลุ่มคนเหล่านี้ไม่ได้
พวกเขาทำงานอะไร ทำไมถึงมีปืน ทำไมต้องเฝ้าแน่นหนารอบบ้านแบบนี้
ต้องเป็นพวกมาเฟียแน
