บุณย์นราดีใจจนนอนไม่หลับ เธอออกมานั่งรอตั้งแต่ยังไม่สว่าง นึกกังวลไม่น้อยว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรอีกไหม
คนพวกนี้จะพาเธอกลับบ้านจริงหรือ แล้วหากได้กลับบ้านจริง จะทำอย่างไรต่อ คนแถวบ้านมีใครรู้เรื่องบ้างหรือไม่ พ่อ แม่ พี่ ๆ จะลำบากใจไหม แล้วเลยหยุดคิดแค่นั้น มองหาข้าวของที่เป็นของตนเอง ก็พบว่าไม่มีอะไรเป็นสมบัติที่ติดตัวมาเลยสักชิ้นเดียว ชุดที่ใส่อยู่นี่ก็เป็นเสื้อผ้าที่ขุนพลหามาให้
ค่อยนึกขึ้นได้ว่าชุดเจ้าสาวสีขาวที่สวมติดตัวมา เธอน่าจะนำมันกลับบ้านไปด้วย แม้ว่าจะถูกนักรบฉีกจนแทบไม่เหลือชิ้นดีเลยก็ตามไว้จะลองถามขุนพลเรื่องชุดดูอีกที ตอนเขาออกมาจากห้อง
แล้วก็นึกครึ้มใจก้าวขาเดินเข้าครัวไป จัดแจงเตรียมอาหารเพื่อไม่ให้ความคิดในหัวโลดแล่นไปไกลกว่านี้ ทำใจให้สบาย ๆ รู้สึกดีที่กำลังจะได้กลับบ้าน
ไม่ถึงเจ็ดโมงเช้า เธอได้ยินเสียงประตูเปิดปิดดังก้องขึ้นภายในบ้าน หันไปมองเห็นแค่เ
