บทที่ ๔ ทาบทามสู่ขอ
ที่ตลาดจินเปย์
ร่างอวบอิ่มงดงามของเกอผู้เป็นบุตรของท่านเสนาบดีเสวี่ยน เดินอยู่ในตลาดพร้อมกับบ่าวคนสนิทชายหญิงสองคน ทั้งสามได้หมั่นโถวมาสามลูกแล้วก็แบ่งกันกิน สามนายบ่าวเดินไปเรื่อย ๆ อย่างเพลิดเพลิน มองดูสิ่งของตามสองข้างทางด้วยความสุขใจ
แล้วทั้งสามก็มาเจอโรงเตี๊ยมชื่อดังของเมืองหลวง ในขณะนายกับบ่าวกำลังจะเดินผ่านพ้นไป อู๋เจ๋อผู้เป็นบุตรชายของคหบดีอู๋เป๋อ และเป็นเจ้าของโรงเตี๊ยมแห่งนี้ได้มาเจอเข้าเข้าพอดี
“เจ้า หยุดก่อน” เสียงที่ส่งมาช่างเข้มเสียจริง จนโอมชะงัก แล้วหันไปด้านหลังอย่างรวดเร็ว
“ท่าน เรียกข้าเหรอขอรับ” ถามกลับไป
อู๋เจ๋อมองอึ้ง ๆ ไม่นึกว่าเกอผู้นี้จะมีใบหน้าที่อิ่มสวยงดงามได้ถึงเพียงนี้ เห็นเพียงด้านหลังก็ว่างามสะโอดสะองแล้วแต่ด้านหน้ายิ่งงามจับจิตจับใจยิ่งกว่า
“เจ้า....” อึ้ง แล้วก็เอ่ยอันใดไม่ออก
“.... ท่านเป็นอะไรขอรับ” เกอคนงามถาม
“เจ้าเป็น
