พี่เขย...ที่รักของข้า

ก่อนเข้าเรื่อง   ประเทศไทย ปี 2022  กรุงเทพฯ ที่คอนโดหรูแห่งหนึ่ง มือของเอกธวัชกดศีรษะของโอภาสให้จมกับหว่างขาของเขา เพราะความเสียวซ่านที่ใกล้จะแตกอยู่แล้ว เขาจึงคิดอะไรไม่ออก ในสมองมีแต่คำว่าเสียววนเวียนเต็มไปหมด เมื่อเขาทนต่อไปไม่ไหว จึงเสียงสั่น ๆ ออกมา "อาส์ ซี้ดด โอมครับ พอก่อนนะ เอกอยากเอาแล้ว แตกหนึ่งรอบ โอมค่อยดูดใหม่นะครับ ดุ้นเอกนะครับเป็นของโอมคนเดียว ค่อยกินรอบหน้า" เอกธวัขร้องขอเสียงแหบแห้ง เขาอยากเอาแล้ว โอภาสมองตาของแฟนหนุ่มแล้วอมยิ้ม ดวงตามีเลศนัย แล้วก้มหน้าลงดูดท่อนลำของคนรักอย่างยั่วยวน "อ๊าาส์ ซี้ดดด โอมครับ เอกเสียว อู้ววว" เด้งสะโพกอัดท่อนเนื้อของตนเข้าปากคนรักรัว ๆ "ซี้ดดด ดูดดุ้นเอกดีจริง ๆ เอกเสียวมาก อู้วว" พล่อก ! ชายหนุ่มนอนลงบนเตียง จากนั้น มือนุ่ม แหวกรูจีบยับย่น าส์ โอม อู้ววว" เสียวสุดหัวใจ  เอกธวัชคร่อมตัวของโอภาสทันที จากนั้นจ่อความอหังการเข้าที่ร่องหลืบของแฟนหนุ่ม แล้วกดร่องลงไป "อ๊าาาาส์ ซี้ดดดด" โอภาสเสียวหัวบานอย่างหนักจึงยกบั้นท้ายเด้งสวน ผลปรากฏว่าดุ้นยักษ์มุดเข้ารูจีบทีเดียวมิดลำ ! "อ๊าาาาส์ ซี้ดดดด" โอภาสถึงกับครางยาว ๆ "อ๊าาส์ เสียวหัวฉิบ" เสียงทุ้มของเอกธวัชร้องลั่นเมื่อความอ่อนนุ่มบีบรัดเขาอย่างรุนแรง "อ๊าาาส์ เสียว" "อื้อออ ซี้ดด รูโอมเอามันจริง ๆ แน่นมาก" เอกธวัชเด้าท่อนยักษ์สวนเข้าใส่อย่างเมามัน โพรงรักบีบรัดท่อนลำจนเขาแทบลืมหายใจ เอกธวัชถึงกับหลงในความคับแน่นอย่างหัวปักหัวปำในรูรัก ชีวิตของเขาในวันนี้ จึงมีแต่โอภาสเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ได้ครอบครอง ตับ ! ตับ ! ตับ ! "อื้อออ ซี้ดดดด เสียวจัง อ๊าาาส์" โอภาสครางเสียงสะท้าน ขาสั่นพับ ๆ เพราะใกล้เสร็จ เอกธวัชจึงรีบพลิกตัวแฟนหนุ่มให้อยู่ในท่าโก้งโค้ง แล้วกระหน่ำแทงรูจีบด้วยความเร็วสูง ปึก ! ปึก ! ปึก ! เสียงหนอกกระทบกับก้นขาว ๆ ดังตั่บ ตั่บ รัวเร็วลั่นห้อง โอมร่อนสะโพกสู้ พร้อมทั้งหมุนวนเป็นเข็มนาฬิกา เพื่อให้หัวบานคล้ำนั้นครูดกับผนังอ่อนนุ่มด้านใจ จนขายหนุ่มนั้นเสียววาบ "อ๊าาาาส์ มัน อูยยย" เอกธวัชบดคลึงท่อนลำยักษ์อย่างหนักหน่วง โอภาสครางลั่นแล้วร่อนบั้นท้ายสู้ เหมือนคนตายอดตายอยาก ก็มันเสียวมาก จะให้ทำไง แต่ในจังหวะที่เอกธวัชกดส่ายท่อนลำเข้าสู่เหวลึก สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อแท่งเนื้ออวบใหญ่ได้หลุดออกมา พร้อมกับข่าวร้าย เมื่อแท่งทองเหี่ยวเฉาเป็นมะเขือถูกไฟเผา ทั้งที่เมื่อไม่กี่นาทีเขายังมีความสุขอยู่เลย พล่อก “อะ ซี้ดดด อื้ม กำลังจะแตก เอกรีบยัดเข้ามาเลย โอมเสียวมาก” โอภาสคราง มือนุ่มของเขารูดแก่นกายของตัวเองและชักขึ้นลง อย่างรอคอยความเสียวซ่านอีกครั้ง           แต่ทว่า เอกธวัชกลับนิ่งเงียบไป เพราะว่าเขานั้นทั้งรูดและชักแต่กลับไม่มีปฏิกิริยาอะไรได้อีกต่อไป ทุกอย่างมันนิ่งสงบเหมือนไร้อากาศหายใจ           เอกธวัชหน้าซีด แทบอยากร้องไห้ ทำไมนะ ทำไม พระเจ้าถึงโหดร้ายกับเขาแบบนี้ “เอก คุณทำอะไรอยู่ ทำไมไม่เอาดุ้นเข้ามาสักที โอมจะทนไม่ไหวแล้วนะ มันเ****นมาก เอกรู้ปะนี่ กว่าได้เอากัน มันนานมาก” โอมพูดกับเอกธวัชผู้เป็นแฟนเมื่อเขารอนานแล้ว ไหนจะชักของตัวเองจนจะแตกอยู่แล้ว ทำไมไม่รีบมุดเข้ามาสักที “…..” เอกธวัช เพราะเห็นว่าแฟนหนุ่มทำยักแย่ยักยันอยู่ตั้งนานแต่ไม่ยอมนำเอ็นใหญ่มุดเข้าสู่ช่องทางที่สีหวานของตนสักที โอภาสหยัดกลากายกลับมานอนหงาย แล้วหน้าหงุดหงิดขึ้นมาแล้ว ความหิวโหยมันอัดแน่นแทบจะล้นออกมา เขารอเวลาแบบนี้มาเป็นเดือนแล้ว วันนี้เขาอุตส่าห์ว่างงานสักทีจะได้เอากันให้อิ่มแปล้ แต่ทำไมแฟนหนุ่มถึงชักช้าไม่เห็นใจเขาแบบนี้นะ “… คือว่า โอม เอ่อ คือดุ้นเอกมันไม่แข็ง เอกขอโทษนะโอม” เอกธวัชพูดอย่างรู้สึกผิด เขารู้ดีว่าโอมนั้นรอเวลานี้มานานแค่ไหน แต่เขากลับทำให้ไม่ได้ “… ห๊ะ … ว่าอะไรนะเอก” โอมถามซ้ำ “… คือเอกจะบอกว่า ดุ้นของเอกมันไม่แข็งครับ เอกขอโทษนะครับ ที่ไม่สามารถทำให้โอมมีความสุขได้แล้ว” เอกธวัชพูดขึ้นอย่างรู้สึกผิดมากจริง ๆ ชายหนุ่มมองคนรักด้วยสายตาเศร้าสร้อย หน้าตาซีดเผือดของโอมมันบีบหัวใจของเขา จนแทบอยากจะกระโดดคอนโดตายให้รู้แล้วรู้รอด “ดุ้น-ของ - เอก - มัน - ไม่ - แข็ง” โอมพูดด้วยเสียงละเมอ ย้ำช้า ๆ ดวงตาบอกว่ามันไม่จริงใช่ไหม “ใช่แล้วโอม ดุ้นเอกมันไม่แข็งจริง ๆ โอมดูสิ” เอกธวัชลุกขึ้นเพื่อให้แฟนหนุ่มดูแก่นกายของตน ความยิ่งใหญ่ที่เคยภาคภูมิใจมาตอนนี้มันกลับอ่อนลง เหมือนไก่เป็นโรค จนไม่อาจจะแข็งได้อีกต่อไป “จะเป็นไปได้ไง นี่โอมเพิ่งดูดจนมันแข็งไปเมื่อกี้นี่เองนะแต่นี่มัน….” โอมช็อก เขาไม่อยากจะเชื่อ ชายหนุ่มรีบถลาเข้ามาหามังกรยักษ์ของคนรัก ที่ตอนนี้แปลงร่างกลายเป็นกิ้งกือตากแห้งไปซะแล้ว มือเรียวสวยเพราะบำรุงอยู่ทุกวันคืนจับอาวุธนำวิถีเมื่อครั้งออกศึกถอกรัว ๆ พลางตวัดลิ้นดูดเลียหัวหยักแดงก่ำ แต่ ทำไม ทำไมมันถึงไม่แข็ง !  ‘ไม่นะ เขาไม่เชื่อ’ “ม่ายยยยยยยยยยยย นะ!” “โอม โอมครับ โอม” เอกธวัชหัวใจแทบจะหยุดเต้น ก็เพราะว่าแฟนหนุ่มของตน เกิดอาการช็อกตาค้างและแน่นิ่งไปแล้ว  “ไม่นะโอม โอมอย่าทำแบบนี้ เอกกลัวนะครับ” เอกธวัชสีหน้าไม่ดี เขานั้นเกิดความกลัวเป็นอย่างมาก นะจึงรีบโทรหาหน่วยกู้ภัยอย่างรวดเร็ว แล้วรีบสวมเสื้อผ้าของตนและของโอม ก่อนเจ้าหน้าที่จะมาถึง หัวใจของชายหนุ่มก็สั่นรัวเร็วอย่างกังวลและหวาดกลัว โอมนั้นเป็นโรคหัวใจ เขากลัวเหลือเกิน ว่าคนรักนั้นจะจากเขาไปในที่ไกลแสนไกล ขออย่าได้เป็นแบบนั้นเลยนะ “โอมครับ โอมอย่าเป็นอะไรนะครับ”   ที่โรงพยาบาล เอกธวัชมองดูร่างของคนรัก ที่นอนแน่นิ่งไม่ไหวติงด้วยสายตาแห่งความเสียใจ ดวงตาของชายหนุ่มแดงก่ำ เขาทนต่อความเสียใจไม่ไหวโผเข้ากอดร่างแข็งทื่อนั้นแล้วก็ร้องไห้ออกมา “ฮึก โอม เอกขอโทษ ขอโทษที่มันต้องเป็นแบบนี้ เอกขอโทษ ฮึก” เอกธวัชร้องไห้ด้วยความเสียใจ เพราะเขาแท้ ๆ เป็นเหตุให้แฟนหนุ่มต้องเสียใจจนเกิดช็อกหัวใจวาย และเสียชีวิตไปในที่สุด เสียงร้องไห้ของเอกธวัช ทำให้ร่างโปร่งใสเป็นสีเงินแวววาว กำลังลอยอยู่ในอากาศหันมามองด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ก่อนจะลอยเข้าไปใกล้ แล้วจูบริมฝีปากสวยของคนรักพลางกล่าวคำล่ำลา “โอมเข้าใจ โอมอย่าว่าให้ตัวเองเลยนะ โอมไม่ว่าเอกหรอก โอมรักเอกนะ ลาก่อน” วิญญาณของโอมลอยออกจากโรงพยาบาล ลอยผ่านชั้นบรรยากาศ ทะลุผ่านมิติเวลาที่เหลื่อมล้ำทับซ้อนกันอย่างมากมาย จนกระทั่ง ดวงจิตสีเงินได้พุ่งลงมาจากฟากฟ้าตรงดิ่งไปที่จวนใหญ่ ของมิติแห่งนี้ !