Finding Redemption

Chapter(4)~Hestia's Mercy

   ************************************************

                      ATHERIAS DEL LAVIELLE

paano nangyare ito?bakit kailangang mangyare ito?

all I did was to love him.

"sabi ko na eh!my masamang balak ang commander!"kita ko ang pagsigaw ng mga taong minsang naniwala sakin.

"tignan mo nga naman pinanalo ata ang gyera upang makuha yung trono para sa kanya at sinubukan pang patayin ang prinsipe." mali kayo, di ko siya sinubukang labanan.

hindi ko kaya,hindi ko kayang saktan siya.

"greedy!!"

"selfish!!"

sigaw ng mga tao habang nasa harap ako na nakaluhod.

Because this is my execution day."Atherias Del Lavielle,1st commander is sentenced to death for committing a treason on attempting to assassinate the known crown Prince." mamamatay sa kasalanang alam kong di ko naman ginawa.

di katanggap tanggap."dapat mamatay yan!" kita sa mga tao ang galit sakin.

tsk,mga taong sinubukan kong protektahan ay tila ba nawala lahat ng ginawa kong sakripisyo para sa kanila.Wala ng lumalabas na luha sa mga mata ko na tila natuyuan na ata sa kakaiyak ko kagabi.

wala naring kwenta ang umiyak na mas lalong mag mukhang nakakaawa sa harap ng maraming tao at ng prince.

umangat ang tingin ko sa kanilang dalawa habang naka upo sa trono niya si Prince Linden suot ang korona ng emperor.So tama nga lahat ng sinabi ng dating emperor tungkol kay Prince Linden.I was so blinded in lies and love na di ko siya pinaniwalaan

that I would regret doing this.

ramdam ko ang paghila ng executioner sa buhok ko papunta sa harap ng pag pupugutan ng ulo ko.

I felt so empty. Kung may iisang tao man akong kinakaawaan ngayon ay yun ay ang sarili ko.I pity myself too much not even receiving any love I wanted.

hindi ko inaasahang sa ganitong paraan lang pala ako mamamatay. Bearing all my pain and hatred I stood silent.

my eyes was blank hinihintay na mamatay na lang.

tila ba nawalan na lahat ng lakas ng loob upang mamuhay pa,gusto ko nalang maging payapa at wag ng manatili sa mundong ito .Na baka sakali mawala lahat ng poot at sakit na aking nararamdaman .

"kill her!"sigaw ng mga tao habang naka pwesto na ang executioner upang pugutan ako ng ulo.Napalunok muna ako at mariing kinagat ang aking labi.

Siguro parte nadin ito ng parusa ko sa mga pinaslang kong mga tao sa gyera.

I need to be punished and tormented.

as I was ready to accept my death ,wala na kong ibang inisip pa habang kay bigat ng mga mata kong pinagmamasdan si Jean at Linden.

all I did was to earn your love but you were never mine and i can never have you.

I know very well, that I was ABANDONED.

I pity myself too much. All I did was to love and devote my whole being to someone I love.Pero sa kabila ng lahat tila ba wala akong karapatang sumaya sa lahat ng aking mga sakripisyo.

alam ko, I don't deserve to end up like this. I deserve to be happy like everyone else!pero kahit kailan di ko yun makakamtan.

In my next life I swear, I will never love you again, Hindi na ko lalaban pa.

for my only ending was to be an Abandoned female knight, a sacrifice.

pinikit ko na ang mga mata ko habang hinihintay na pugutan nalang ako ng ulo.

"hey,bakit di ka umiiyak?"isang bosses na bakas ang pag kaawa sakin.Patay na ba ako?anghel ba ang nakikita ko ngayon?at bakit niya ko tinatanong ng gannun?

dapat ba akong umiyak ng paulit ulit na dahilan?

"a woman?"tama nga isang babaeng may mahabang kumikislap ang buhok na lumulutang sa ere.

"I am Hestia the daughter of Chronos god of time and space."what?totoo ba talaga ito?kita ko ang pag ngiti niya.

what does she mean? does god's exist?

"do you wanna go back in time?"ano sinasabi niya?kahit man patay na ko this is too much of a fraud,siguro nasa purgatoryo na ako at kasama siyang namatay na din.

"para saan pa?upang mauwi lang ulit sa ka awa awang tadhana at mamatay sa kamay ng pinakamamahal mo?wag na."walang alinlangan kong sabi.

"change your destiny.Hahayaan mo nalang bang mauwi uli sa gannun kapalaran mo?I feel so sorry for you habang pinapanood ka." so gannun na ba ako ka awaawa na pati mga anak ng gods naawa na sakin?

this is ridiculous.Kahit ilang besses man ako bumalik sa nakaraan."i am tired at wala na kong ibang rason upang mabuhay pa, hayaan mo nalang akong mamatay."dahil nawala na lahat ng aking pinanghahawakan.

I am so broken and shattered na di ko na maibabalik ang lahat kahit man maibalik ako sa oras.Mas lalo lang akong maghihirap habang pasan ko padin ang mga sakit na nakamtam ko na.

"I know my child,you don't deserve this."gamit ang kamay niya ay hinimas niya ang aking pisnge habang patuloy siyang umiiyak.

bakit ba tila nararamdaman niya din mga sakit na nararamdaman ko ngayon?"kong talagang naawa ka sakin,bakit mo hinayaang mangyare lahat ng ito?!"kita ko ang paglabo ng aking mga mata dulot ng namumuong luha at panginginig ng aking labi.

"I am sorry Atherias.It was destined wala akong ibang magagawa kundi kahit papano manlang maibalik ka sa oras o maibsan man kahit kaunti ang sakit na nararamdaman mo."

akala ko nag iisa nalang talaga ako.Pero sa huli meron palang nag iisang tunay na may pakealam sakin.

"the damage has been done.Kahit maibalik mo man ako sa oras mananatili na kong sugatan sa mga nangyare.hik*salamat nalang pero wala na kong rason upang mabuhay pa so pls,let me d-die."my voice cracked sa huling mga salitang sinabi ko.

humahagulgul ako habang patuloy akong nakalupasay habang patuloy na umiiyak ng malakas.

"ayoko na!gusto ko nalang mamatay!bakit ba pinipigilan mo pa ako?!"mahigpit ko siyang hinawakan habang deretsong nakatingin sa mga mata niya.

"Atherias.LIVE.In this vast world,makakahanap ka ng mga taong tatawagin mong tunay na kaibigan na proprotektahan ka sa huli.You can find hope again!"her voice cracked at bigla niya akong niyakap ng mahigpit.

find hope again?"tama na.Di mangyayare yun."sinubukan ko siyang itulak pero mas lalo lang humigpit ang yakap niya.

"naniniwala akong makakaya mo.Surpass all this pains!and be stronger!!"punung punu ng pagmamahal ang mga salitang binibitawan niya habang unti unti kaming nilalamon ng kumikislap niyang buhok.

surpass all this pains?hindi bat sobra na ang natamo ko?hindi bat ang kailangan ko lang ngayon ay magpahinga ng payapa?

bakit mas pinapahirapan mo pa ko by bringing me back in time?The more I live the more it hurts dahil alam ko na ang mga mangyayare sakin.

I am only a wounded soldier on the battlefield trying to fight my unfortunate fate but in the end, my hopes are all gone and I can't find a reason to keep fighting this merciless fate.

                ***************************************************

"commander.Atherias."

dahan dahan kong binukas ang mga mata ko at kita si Dave sa harap ko.Ano ito?!matagal ng namatay si Dave!

di ko ito maintindihan.

"oh bakit gulat kang parang nakakita ng multo?hahahha"tawa naman niya habang mahinang pinapalo ang mesa.

Inabot niya sakin mga papers at nakita ang ang date sa newspaper.March 15,403?!

bumalik ba talaga ako sa oras?di ako makapaniwala!o di kaya panaginip lang lahat ng nangyareng iyon?

ang victory at execution ko?pero it feels so real.

"o bat di ka na nagsasalita?akala ko papagalitan mo uli ako eh."ani Dave

umiling naman ako.Hindi ako pwedeng magkamali.Nangyare lahat ng yun at mukhang mangayayre ulit sa ngayon.hindi lang yun simpleng nightmare sapagkat totoong lahat ng yun ay nangyare sapagkat ramdam ko ang bigat at sakit na naranasan ko na dati.

kung panaginip lang yun bakit ang bigat ng pakiramdam ko at tila ba andaming nakasaksak sa puso ko?kung panaginip lang sana yun di dapat ako sobrang nasasaktan ngayon.

kong year 403 ako ngayon ay namatay ako ng 407.I have 4 years before my death.Kung 403 ngayon that means 3 years na kong nasa battlefield.

nabalik nga ako sa gitna ng gyera pa.Ramdam ko ang panginginig ng katawan ko habang iniisip na andito uli ako.

the bloody war.

"c-commander?!my masakit po ba sa inyo?!"kita ko ang pagkagulat ni Dave.Napahawak ako sa pisnge ko ng ramdam kong nahuhulog ang mga luha ko.Umiiyak uli ako?hindi bat para lang akong nawawasak sa parehong paraan?

nothing changed!

I am still in deep pain kahit nabalik na ko sa oras,hinding hindi mawawala ang sakit na aking nadarama.

Hestia?!sabi ko sayo gusto ko nalang mamatay.Wala narin akong lakas upang lumaban pa!I lose all my hopes!.

"commander?!tawagin ko ba healer?"yugyug niya sakin.

tinanggap ko na kamatayan ko!so bakit ganito?!

"haaaaa!!!"sigaw ko at napahawak ng mahigpit sa ulo ko habang tila nababaliw na sa kakasigaw.

"hindiii!!!!!"gamit lahat ng lakas ko ay sumigaw ako ng malakas habang iniisip ang mga nangyare sa past life ko.

kong andito uli ako ibig sabihin mauulit nanaman mga nangyare dati at mauuwi uli akong ka awa awa.Mas nanginig ako sa takot iniisip ang aking sariling execution.

I am gonna die like that again, so freakin pathetic.

"bakit?!doctor!magicians!bilis!"sigaw niya sa labas.Pero tila di ko na ma kontrol ang nararamdaman ko.

"NO WAY!!!"pls ayoko na manatili dito!mas lalo lang akong nasasaktan habang nabubuhay!I chose to die but this cruel fate !hindi man lang ako hayaang maging payapa!

I just want to rest in peace.

"ahhhhhh!!!!!!!!!"I was so messed up hindi ko alam ang aking gagawin habang patuloy na pinipiga ang ulo ko habang patuloy na nagpapakita ang mga flashbacks sa utak ko.

pls, someone tell me this is only a dream. I don't have any strength and reason to continue to live in this cruel world.

                ********************************************************                                                                           

                    DAVE POV

bakas sa mukha niya ang pag katakot na kailan man di ko nakita.Anong nangyayare sa kanya?!di ako makapaniwala sa nasasaksihan.

tila ba may gusto siyang takasan at naghihingalo habang patuloy na humahagulgul at umiiyak.Parang tila wala na siya sa sarili niya.

pumasok ang dalawang doctor at isang magician healer.

"pakisuri agad."nag panic na ko at sinubukang lapitan si Commander.

"ahhhhhhhhhh!!!!"kita ko ang mga mata niyang punu ng hinanakit at walang katapusang takot.Pagkatapos noon ay nawalan siya ng malay habang tumutulo parin mga luha niya.Ano kaya yung bagay na nagdulot nito sa kanya na parang nawawala na siya sa tamang isip niya?

"wala namang sugat or injuries."ani ng doctor habang ine examine siya.Tumingin ako sa magician.

"ano sa tingin mo?my spell ba?"tanong ko naman at pinagmasdn si Commander na nakahiga.

"she's perfectly healthy at wala namang bahid ng mana or spell sa katawan niya."so ano nga ang nangyayare?

"meron siyang severe psychological trauma."ani ng isang doctor.

what?!psychological trauma?diba parang nababaliw nadin siya dahil lang sa trauma niya?paanong nangyare ito?"malalaman ba namin ang dahilan?"tanong ko naman.

napaisip naman sila at umiling."hindi  namin alam, ang commander lang ang nakaka alam ng sariling trauma niya.Kung hindi man ito pangyayare ay baka mga naranasan na niya dati."ano naman kaya yung naranasan niya upang maging ganito ang kalagayan niya?

alam ko marami akong hindi alam sa commander sapagkat di naman siya yung tipong nagpapakita ng tunay niyang nararamdaman kaya di ko masuri kong ano ba yung bagay na sa sobrang takot niya ay naging ganito siya.

Commander Atherias,kung nasasaktan ka di mo na dapat itago pa yun at mas lalo kalang masasaktan .

"anong nangyare sa commander?!"pasok ng vice commander sa loob ng tent."sabi ng doctor."tumigil naman ako sa pagsasalita.

"na ano?"titig niya sakin.

"severe psychological trauma."ng marinig niya yun ay nanlaki mga mata niya at di rin makapaniwala.

kilala kasi si Commander bilang isang malakas na babae na parang di nasasaktan pero tao padin siya at nakakaranas din siya ng ganito.Tumingin siya kay Commander na ngayon ay mahimbing na natutulog.

"magiging ayos na siya pag gising."ani ng doctor.

"nilagyan ko siya ng calming spell upang pag gising niya ay di na siya mag panic uli."buti nalang my good mage kami sa camp upang gawin ang mga ganito.

sapagkat kaunti lang ang mga magicians at sorcerers sa kingdom at kailangan sila kasama ang mga doctor since nauubusan sila agad ng mana.

"di ko ito inaasahan."sapo naman ng vice commander sa ulo niya habang pareho naming pinagmamasdan si Atherias .

alam kong hindi si Commander yung tipong magpapadala lang sa mga nakaraang trauma niya.

                 *************************************************************                                                      >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>