Finding Redemption

Chapter(3)~Victory to Tragedy

  A/N"Thank you for reading this story of mine,hope you liked it;) *******************************************************                                                                >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

              ATHERIAS DEL LAVIELLE

"Glory to Alledo kingdom!"sigawan ng mga tao habang naglalakad ang army ko papunta sa capital ng Alledo kingdom.

"hail to commander Atherias!!"sigaw ng iba .

"look,she's still alive.Akala ng iba namatay na siya."I wont die freaks.

"yeah .Mala halimaw nga talaga.Tignan mo nga naman napatumba nila ang lancastero kingdom ng 7 years."

"finally."ngiti naman ng vice commander habang patuloy na naglalakad ang mga kabayo namin.Madaming namatay at na sakripisyo para sa tagumpay na ito.Maraming dumanak na dugo .

"haaaaa!ang a-anak ko.Wala siya."iyakan ng iba habang sinusubukan nilang hanapin ang mga ibang sundalo."my husband."

"my father."

ang narinig ko ay mga daing at iyak ng mga namatayan.

sa kabila ng kasiyahan ng iba sa panalo ay maraming nagdadalamhati sa mga pumanaw na mga mahal nila sa buhay.Maraming naiwan nalang dito at di na kailan man babalikan ng mga hinihintay nilang babalik.

napayuko nalang ako habang patuloy naming nilalampasan ang tao sa daan."sandali."tumingin ako sa isang babaeng tumawag sakin.

sa mukha palang niya naalala ko nanaman ang taong matagal ng namatay.

"she's my only little sister.Siguro malaki na siya pagbalik natin."Dave's voice echoed in my head habang nakatingin sa batang mukhang nasa 14 na niya.

"where's my brother?"kita ang namumuong luha sa mga mata niya."let's go commander."ani ng iba.Tumigil ako sa harap niya at mula sa bulsa ko kinuha ko ang necklace ng kapatid niya .Ito lang ang tanging nakuha ko mula kay Dave." I am sorry."mga salitang lumabas sa bunganga ko.

tinanggap niya ang kwintas at tiitigan ito at doon na patuloy na nagsihulog ang mga pinipigilan niyang luha."my brother.Haaaa!"ramdam ko ang hinanakit sa bosses niya habang malakas na umiiyak.

napayuko ang ibang soldiers habang iniisip ang mga namatay na kasamahan sa gyera."hik*sob*is my brother useful?"her eyes looks in pain .

tumango naman ako at napakagat sa labi ko habang kita siyang patuloy na umiiyak."yes he was a great knight."I said at gumalaw na ng kusa ang kamay ko at nag salute.

"thank you."her painful smile flashed for a second.

nagpatuloy na kaming nagtungo sa palasyo.Binaba ko ang aking helmet at lumuhod sa harap ng prinsipe."your highness."bati ko naman.

"you truly came back.I miss you so much Atherias!"kita ko kong gaano siya kasaya sa mga mata niya.

"I am honored my prince."ani ko at malimit na ngumiti.

"you are my treasure.Nagagalak akong nakabalik ka ng ligtas."ngiti niya.

natutuwa akong marinig muli ang bosses niyang punu ng sincerity and kindness.Worth it nga ang aking pagbabalik.

"wala ka namang malubhang sugat diba?"tingin niya sa katawan ko at hawak sa balikat ko.Umiling naman ako."you said to come back safe ."ngiti ko naman sa kanya.

"thank you for coming back."yakap niya sakin."Its all for you prince."yakap ko din sa kanya.I miss him so much I want to stay by him longer.

"you did great."ani niya at kumalas na sa yakap."its all for your glory."bow ko sa kanya.

"you may rise Atherias.Where's the crown?"tanong niya.Mula sa isang iron jewelry box binuksan ko iyon at nilagay sa harap niya.

"ito nga yun."ngiti niya sabay hawak dito.Mukhang masaya naman siya sa nakikita.

."you can be emperor now."ani ko naman.

"yes,thanks to you Atherias."ngiti niya naman.

"your always welcome."I was so flattered sa mga papuring binigay niya na maiiyak na ata ako sa saya.

sinuot niya ito sa kanyang ulo at tumayo."hahahahah now I have this,this whole empire is mine!"nanlaki ang mga mata ko ng marinig ang nakakakilabot nitong tawa.

tila ba hindi magagawa ito ng butihing prinsipe."prince nasa harap ka niya."bulong ng chancellor niya."ahy oo nga.It doesn't matter."he grinned at lumingon sakin.

I was utterly shock!tila ba di ko makilala kung sino ba ang lalakeng nasa harap ko ngayon.Prince Linden is a sweet,warm,kind and compassionate pero ang nakikita ko ngayon ay isang arroganteng lalake.

"m-my p-prince."ramdam ko ang panginginig ng bosses ko sa nakikita."why my dear Atherias?"nawala naman ang evil grin niya at bumalik sa maamong ngiti.Nagkamali lang ba ako ng tingin kanina?dahil siguro ito sa pagod at naghahallucinate na ko.

hinding hindi gannun ang prinsipeng kilala ko sabay umiling ng paulit ulit.

"prince.Does that mean ako na ang magiging queen mo?"I asked habang kaharap ko siya.

"about that.-------"

"honey.Are you here?"kita ko mula sa kurtina sa likod niya lumabas ang pamilyar na babae na agad siyang niyakap.

"J-jeannette?!"no way!mali ang nakikita ko hindi ba?pagod lang ako.

"she will be my queen."what?!kailan pa ito?!

"owww sister."pls tell me this isn't what I think.

"ohh honey."they look so affectionate looking at each other.Habang di ako makagalaw sa kinatatayuan ko.

"ohhhh Atherias why are you so pale?"ngisi naman ng prinsipe sakin.I was under mental shock sa nakikita.

ng mag side si Jeannette kita ko ang tyan niya.Is she pregnant?!

what the heck is happening?!I was left speechless na parang di matanggap ng isip ko ang mga nasaksihan.

"ahhh!tama na sa pag acting.Oo na naloko na ko,so sabihin niyo ng 'its a prank' right?"nanlaki ang mga mata ko habang sinasabi yun habang mas lalo lang bumibigat ang katawan ko.

"Atherias.Snap out of it."

NO!I can never accept this!

"sabihin niyo na .Hindi ako maiinis o ano,its a prank diba?"para na kong tanga habang patuloy na sinasambit mga salitang mas lalo lang na sumasaksak sakin.

"I am sorry Ate. I love Prince Linden too."what?!paanong nangyare ito?

"hey Jeannette.You told me na inaalagaan mo lang ang prince kapalit ko diba?andito na ko so pwede ka ng umalis."extend ko sa kamay ko habang patuloy na pinaniniwala ang sarili sa mga kasinungalingan.

"I love Jean.All this time."prince?

"hindi.Hindi pwede ito.you told me you love me too."napaatras ako ng konte habang di parin makapaniwala sa nakikita.

"did you actually believe that?your so naive."a grin flash in my eyes.

multiple daggers kept stabbing me all over again.

"no way!Prince!ginawa ko naman lahat!plsss.All my life I devoted it to you, but why?!"my body is trembling really hard.

"yun nga eh.You were willing to do everything!kahit ikaw na yung fiance ko at that time you agreed na sumama sa war."ano?ginawa ko yun upang baka sakali mahalin mo din ako.

"I love you so much prince."the tears wont stop falling.I am so messed up.

"hindi mo parin ba nahahalata nung una palang I thought you'd die in the battlefield."what?!ginawa ko lahat upang mabuhay lang, even killing mercilesly kahit ayoko I did it all for you!

hindi ko kailan man ginusto pumatay ng tao.Pero para sayo ginawa ko lahat ng yun.

"pero di ko inakalang gannun ka kalakas.You even overthrow the southern kingdom in your own command,killed my father, and brought the crown.Hindi ako makapaniwala."kita ko ang pag ngiti niya habang kasama niya si Jeannette na tila ba mukhang naawa sakin.

you b*tch.Wala kang karapatang ka awaan ako.Nasa bloody war ako, sacrificing everything habang andito lang kayo nagapapakasaya.Naikuyom ko naman ang mga kamao ko pinipigilan ang aking nararamdaman.

I need to control my emotions katulad ng lagi kong ginagawa.

"thank you for bringing me the crown.Its a dream come true for me.I never thought makukuha ko ang trono dahil sayo."his a nasty pretender.Hindi siya ang Prince Linden na kilala ko.All this time i believed in him,trusted him and followed him.

so talagang ganito ang tunay niyang katauhan?I was full of unbelief.

"nasayo na ang throne.Its because of me hindi dahil sa kanya!"turo ko kay Jeannette na mukhang natakot sa matalim kong tingin sa kanya na parang pinapatay na siya.

"omy.You are only a weapon Atherias.Sa tingin mo ba papakasalan ko ang isang monster sa battlefield?"ani niya wearing his arrogant smile.

what?I chose to become a monster to protect you!na di ko na makilala ang tunay na ako.I became a monster because if I don't,I cannot fight for you!.

"monster?so naniniwala ka sa mga sinasabi ng lahat?you love me too right?"umangat ang ulo ko wearing my smile full of hatred.

"I didn't love you, not even a bit, and I will never love a monster like you."ng marinig ko yun napaupo ako sa sahig habang parang pinipiga ang puso ko di na ko makahinga ng maayos.Bakit nangyayare ito?

it felt so painful.Gulong gulo ako habang patuloy na lumuluha.Basta ang alam ko lang umaapaw na ang galit na aking nararamdaman.

"h-how dare you."nanginig ang labi ko habang sinasambit mga salitang iyon.I was so stupid.

Galit at poot ang aking nararamdaman .

"pwede ka parin namang lumaban para sakin.Commander."tila ba nabibingi ako sa mga sinasabi niya kahit hindi naman ito gannun kalakas.

I never knew the truth hurts this bad.

"haaaaa!!!!!!"hindi ko na makontrol ang galit ko at nailabas ang malaking sword ko sa case niya.Kita ko ang pagkagulat sa mukha nila ng tumayo ako habang hawak ang sword ko.

I am crazy mad at hindi na nagiisip ng rationality ang utak ko.

"anong gagawin mo?sister."bakas ang gulat at takot sa bosses niya.

"stop calling me sister!wala akong kapatid na kasing sama mo!"bigla nalang naglakad ang mga paa ko patungo kay Jeannette habang ang nasa utak ko lang ay ang,

to kill this slut!and ripped her to pieces.

"commander!don't!"pigil sakin ng vice commander habang hawak ang braso ko.Tumingin ako sa kamay niyang mahigpit na nakahawak dito.

Tumingin ako sa mukha niyang nag aalala.

mukha namang natakot siya sa itsura ko ngayon.Hindi maipinta ang pagka galit ko .

"let go."I uttered and  I look at him menacingly habang paunti unti namang bumitaw siya sa takot.

" wag mong ituloy commander.She's still your sister."sa kabila ng nakita niya nagawa niya paring kaawaan ang babaeng ito?

"Sister?tsk dont make me laugh s he's not my sister." I grinned.

"naguguluhan ka lang sa nangyayare.Calm down."sinubukan nya akong patigilin pero naningkit ang mga mata ko.

Seryoso ba siya sa sinasabi niya?

"Calm down?!hindi mo ba narinig at nakita ang ang nangyare?!f*ck V.Commander!they were deceiving me!tapos calm down?!" I said out of anger.

Tila ba umatras ang labi niya na may sasabihin sana.

tumingin na ko sa harap habang kita ang takot na mukha ni Jeannette.Natatakot ka na sa ganito?paano nalang nung nasa battlefield ako hindi ako makatulog ng maayos iniisip na anytime my papatay sakin.

hinding hindi mo naranasan ang takot na naranasan ko ng nasa gyera ako,hindi ako kailan man maka relax thinking I can't trust anyone!you never experience ang mga takot at hirap ko during the war.

all those wound I had during the merciless war and swallowing my guilt and  killing enemies para sa gannun hindi ka masaktan.Na kong nakakain lang sana ang konsensiya ko siguro hinding hindi ako magugutom.

hinayaan kong mabahidan ng dugo ang buong katauhan ko upang hindi niyo na kailangang lumaban pa at mabahidan ng dugo.All those things, I endurd it all for all of you,na di niyo mararanasan ang hirap na dinanas ko.

and this is how you repay me?you have no shame!

"how dare you!I will never forgive you Jeannette."my mind is out of control at agad ko siyang inatake.

"crash!"sinangga ng prinsipe ang atake ko gamit ang sword niya.Tila ba nawala ang lakas ko ng makita siya.

"have you gotten crazy?!"kita ko ang pagkunot ng noo niya.

napalunok ako habang di ko kayang itulak ang ispada ko .Nanatili akong tulala.

yes i was crazy!dahil sayo!I losed my sanity because of you."You are all i have but you were never mine."my voice cracked at nawala ang mahigpt na hawak ko sa sword ko at nahulog ito sa sahig.

nawala lahat ng lakas ko.He was my only fuel for my strength afterall.You were my only purpose on fighting.

how can I fight you?!wala akong lakas upang labanan ka."just kill me."nanghina ang tuhod ko and I losed my balance at napaluhod sa sahig.

hinding hindi ko magagawa ang labanan ka.I can never raise my sword against you kahit sa kabila ng lahat ng ginawa mo.

for all this time ang ginawa ko lang ay ang ipaglaban ka,ang protektahan ka at ang mahalin ka.

at sayo nagmumula lahat ng lakas at motivation ko.

"the commander!!hulihin siya sinubukan niyang patayin ang prinsipe!!"sigawan ng mga gwardiya at nagtakbuhan papunta saakin.

"ilayo siya dito!"nilagyan ng possas ang mga kamay ko habang kita ko sa mukha ng vice commander ang pagka awa sakin.

Alam ng vice commander kong gaano katagal kong hinihintay ang pagkakataong ito upang mauwi lang sa isang trahedya.

I am so pitiful and pathetic.All those years of fighting non stop are useless now.

"I will never forgive you."mga salitang lumabas sa bibig ko habang palayo ako ng palayo sa kanila.

                 **************************************************

          (END OF FLASHBACK)