Save
1733 Words
APPLE:
MARIIN AKONG napapikit, pilit kinakalma ang puso at isip ko habang nandidito sa likod ng stage at hinihintay sumenyas si madame sa pagpasok ko. Ito ang unang gabi na lalabas ako sa entablado. Kung saan, sasayaw ako sa harapan ng lahat. Panay ang buga ko ng hangin. Kahit kabisado ko na ang tamang pagsayaw ko ng nakakaakit at inihanda ang sarili para dito ay hindi ko pa rin maiwasang kabahan at pangatugan ng mga tuhod.
"Ano na masikip kong alaga, kaya mo ba?" untag sa akin ni madame na ikinadilat kong napatango dito.
"Kaya po madame. Kakayanin ko" napahinga ito ng malalim na hinaplos ako sa ulo.
"Ito ang unang beses kang lalabas sa entablado. Dapat ma-hook mo ang mga manonood okay? Marami kang maririnig mula sa audience pero, focus ka lang sa goal mo at hwag silang pakinggan anu man ang ibato nilang salita sayo habang sumasayaw ka. Isipin mo na lang kung bakit mo ito ginagawa, maliwanag ba?" anito na matiim na nakatitig sa mga mata ko.
Pilit akong ngumiti kahit dama kong maging mga labi ko ay nanginginig na dala ng kaba! Mariin akong napapikit na ilang beses napahinga ng malalim. Pinipisil-pisil naman nito ang kamay kong tinutulungan akong kalmahin ang sarili!
"Yes madame!" masiglang saad kong ikinangiti at tango nito.
"Go, it's your time to shine. Goodluck my Apple" anito na humalik sa pisngi ko.
Napabuga ako ng hangin at hinintay ang tamang tiempo para sa pagpasok ko sa entablado mula dito sa likod ng stage.
"Kaya mo 'to Apple. Para sa pamilya. Para sa pamilya" pagpapalakas ko ng loob na malalim na huminga bago pikitmatang pumasok ng entablado.
Unang bumungad sa akin ang mga kalalakihang nagsitayuan na napapalakpak at hiyawan na nakamata sa aking nasa gitna ng mga backup dancer ko habang nakatapat sa akin ang spotlight. Dahan-dahang napapahaplos ako mula sa aking pisngi, pababa sa leeg na napapaawang at kagat ng labi. Lalong naghihiyawan ang mga ito na panay ang sigaw sa pangalan ko bilang binansagang yellow butterfly mula sa suot-suot kong maskara sa mata na isang paru-parong kulay dilaw ang disenyo para maikubli ang kabuoan ng aking mukha.
Dahan-dahan kong iniisa-isang hinuhubad ang mga telang nakabalot sa akin na ikinahihiyawan ng mga itong bakas ang kasabikang masilayan ang aking katawan. Mapait akong napangiti sa isip-isip ko habang gumigiling at panakanakang napapalambitin sa pole na kinakapitan kong nakapasadya dito sa gitna ng stage.
Tumulo ang luha ko habang unti-unting hinuhubaran ang sarili sa harapan ng maraming kalalakihang tuwang-tuwa sa nakikita hanggang sa tanging kapiranggot na tela na lamang ang natirang tumatabing sa aking kaselanan.
Matapos ang production number ko ay kaagad na akong nagtungo ng dressing room namin at nagsuot ng robang pinambalot sa katawan ko! Para akong nakahinga ng maluwag at gumaan ang pakiramdam na na-survive ko ang unang salang ko sa entablado! Hinubad ko ang maskara ko na napahilamos ng palad sa mukha. Mapait akong napangiting pinakatitigan ang sarili sa repleksyon ko sa salamin.
Ibang-iba ang Apple na nakikita ko sa salamin. Kung saan puno ng kolorete at accessories sa mukha. Kumpara sa Apple na nakagisnan kong simpleng dalaga, walang bahid ng make-up o anumang accessories. Pakiramdam ko ay hindi na ako ang Apple na nakagisnan ko. Hindi ko na, makilala ang sarili ko. Nakakaramdam ako ng pang-uuyam at pandidiri sa sarili. Pero wala naman akong ibang pamimilian kundi sikmurain ang gantong uri ng trabaho.
"Apple?" napaangat ako ng mukha sa pagtawag sa akin ni Peach na bestfriend ko kasama si Quince. May ngiti sa labi pero iba ang sinasabi ng kanilang mga mata.
"Okay lang 'yan. Nagawa mo siya ng maayos bhe, ganyan talaga sa unang salang. Masasanay ka rin" ani Quince na naupo sa harapan ko at pinahid ang luha ko. Yumakap naman si Peach na naupo sa tabi ko.
"Pakiramdam ko ang dumi-dumi ko. Nasusuka ako, nandidiri sa sarili. Kaya hindi ko masisi ang mga taong minamata na lang nila ang mga katulad nating nagtatrabaho sa gantong uri ng lugar" pagtatapat kong panay ang tulo ng luha.
"Shhh....hwag mong sabihin 'yan bhe, kasi hindi naman tayo mga kaladkarin. Oo mga pokpok, pūta, slūt, o bītch pa man ang ibansag sa atin. Ang mahalaga ay hindi tayo mawalan ng respeto sa sarili natin dahil tayo-tayo lang ang nakakaalam, kung bakit tayo nandidito sa sitwasyong kinasasadlakan natin" ani Peach na hinahagod ako sa likod.
"Isipin mo na lang ang bunga nito para sa pamilya mo bhe, 20 thousand pesos agad ang isang gabing mapupunta sayo. Madali kang makakalikom ng pera para sa operasyon ng ina mo" ani Quince na ikinangiti at tango ko.
"Oo nga bhe. Iba pa ang tip na makukuha mo kung maki-table ka for vip. Malaki din ang bayad sa atin dun. Sa susunod subukan mo, para mas madali kang makapag-ipon" ani Peach na niyakap akong ikinangiti kong napasandal dito.
"Salamat sainyo. Mas gumaan na ang loob ko"
"Nemen! That's what friends are for!"
"Nemen! That's what friends are for!" panabay nilang saad na ikinatawa naming tatlong napatayo at napa-group-hug!
"Hays...ang Pechay at Kiwi ko talaga" natatawang saad kong ikinahagikhik ng mga itong pabiro akong sinabunutan.
"Gagi!" natatawang asik ni Peach na muling napayakap sa akin.
SA MGA SUMUNOD na gabi ay mas komportable na nga akong sumayaw sa entablado. Hindi na ako naiilang na parang nakakasanayan ko na siyang gawin.
Isang gabi habang papunta ako ng restroom. Napalunok ako na maabutan ang grupo nila Melon dito mismo sa cr na may mga kasamang lalake. Napalunok akong natuod sa kinatatayuan na nakamata sa mga itong nasa kasarsagan ng kasarapan.
TPOV:
NAPAPAILING NA lamang ang dalaga sa mga kaibigan nitong pumayag makipag-deal sa mga costumers nila na mag-one-round sa restroom. Kahit wala ito sa mood sumabay ay sumama na lang ito pero pinaalalahanan ang ka-partner na wala siyang planong magpatuhog. Hanggang halik lang ang kaya nito.
"Joga, may cōndōm ka ba sa silid?" tanong ni Jenny. Ang isa sa mga kaibigan nitong pokpok.
"Gāga ka ba? Bakit ako magkakaroon ng cōndōm dun eh hindi naman ako nagpapa-iyōt katulad niyo" supladang himutok nito sa kaibigan na napakamot sa ulo at atat na atat na naman magpakantot sa parokyano nitong binata na matangkad pero parang buto na lamang sa sobrang payat!
"Eto naman nagtatanong lang"
"Girl kung cōndōm nga lang hindi niya mabili paano pa kaya ang tip sayo?" taaskilay nitong tanong sa kaibigang napangiwi.
"Hayaan mo na. Mahaba naman 'yong tìtì nakapa ko. Sabik na sabik na nga akong magpatusok sa kanya!" bulalas nito na napapairit pang halatang excited na nga tumuwad at magpatusok.
"Gāga magpabayad ka din. Hwag mong sanayin ang mga costumer mo na libre īyot sayo. Okay na yong may bayad ka kahit bente pesos kaysa puro ka paīyot dyan!" asik ni Melon ditong napahagikhik dala ng hiya.
"Oo na. Luluhuran ko siya para sa tip ko. Kahit lunukin ko ang tamōd at supsupin maging dalawang itlog nitong nangingitim sa libag why not coconut gora na 'to!"
"Baliw" ismid nitong ikinatawa lang ng kaibigan na lumapit na sa kapares nitong naghihintay habang sina-sālsāl na ang tìtì nitong mahabang parang kinulang sa nutrients na talong. Mahaba nga pero napakapayat naman na kitang lutaytay pa.
"Are you ready bebe?" silang ang boses na tanong ng costumer nitong ikinangisi nitong kaagad lumuhod sa lalake at sinubo ang lutaytay nitong tìtì na ikinaungol nitong napasabunot sa buhok ng dalaga.
"Oohhh shīt! Isubo mo pa!" utos nito sa dalagang halos mabilaukan at maduwal na sa amoy panghi na tìtì ng costumer. Pero dahil nag-iinit na rin ito at sabik magpa-ìyot dito ay mas ginalingan ang pagsubo sa ari ng lalakeng panay ang ungol na napapabayo na rin hanggang sa nilabasan itong sa bibig ng dalaga ipinutok ang tamōd!
"Oohhh! Ang galing mo bebe girl. Ano nga ulit pangalan mo?" tanong nito habang pinatuwad ang dalaga at unti-unting ipinasok sa butas nito sa pwēt ang ari na ikinaungol ng dalaga.
"J-jenny. I'm Jenny oohhh! Isagad mo pa"
MATAPOS ANG nasa trenta minutos ng mga itong nakipag-one-on-one sa mga kapareha ay nagsilabasan na ng cubicle na pinasok at parang wala lang na lumabas ng restroom at bumalik sa club para maghanap ng panibagong parokyano. Napapailing na lamang ang dalagang si Melon sa mga kaibigan nitong nakasanayan na nito na ganto lagi ang mga kaibigan sa gabi. Na tipong hindi lilipas ang gabi na walang tusukang magaganap.
Habang naglalakad ito palabas ng restroom ay narinig ang tili ng pamilyar na boses na ikinahinto nitong napalinga sa paligid. Wala sa sariling napatakbo itong dinamayan ang kasamahang talent strip girl na si Apple. Ang baguhan pero maingay na ang pangalan sa kanilang club kaya naman naiinis ito sa dalaga at palaging inaapi ng kanyang grupo!
Walang pag-aalinlangan itong lumapit na hinubad ang kanyang mataas na takong na makitang pwersahang hinihila si Apple ng may katandaang lalake habang panay ang tili at pumiglas ng dalaga!
"Hoy matandang panot na mukhang penguin sa pangit bitawan ang kaibigan ko!" sigaw nitong ikinatigil ng dalawa.
Malalaki ang hakbang na lumapit itong kaagad ipinukpok sa mukha ng matanda ang takong ng sandals nitong ikinadaing nito! Paulit-ulit nitong ipinukpok ang sandal hanggang mabitawan ng matanda si Apple at napadugo ang mukha ng matanda!
"Melon tama na, baka mapatay mo siya!" tili ng dalaga na niyakap itong inilalayo sa matandang nakahandusay na sa sahig na naghihilamos ng dugo sa mukha.
"Pāpātayin ko talaga ang manyakis na 'yan! Ang pangit na nga rapīst pa!" nanggagalaiti nitong asik na hinihingal na rin dala ng galit at pagod.
Napangiti ang dalagang niyakap ito na napahagulhol sa balikat nitong ikinatuod nito.
"Melon salamat. Salamat talaga. Utang na loob ko sayo ang kaligtasan ko mula sa rapīst na 'yan. Salamat Melon!" humahagulhol nitong pasasalamat.
"Tss ang arte mo. Hindi ko rin alam kung bakit pa ako nakialam" anas nitong napabitaw na sa dalagang nangingiting nagpahid ng luha.
"Salamat. Hindi ka naman pala ganon kasama ang ugali. May kabutihan ka rin palang taglay"
"Gāga. Hindi ako tumatanggap ng pasasalamat at papuri kung galing sayo" ismid nitong naglakad na ng hallway pabalik sa loob ng club. Nag-aatubili naman ang dalagang napasunod dito.
"Paano ba ako makakabawi sayo?" nakangiting tanong nito sa dalagang nagligtas sa kanya mula sa rapīst.
"Hmm...pag-iisipan ko pa" pagsusungit na naman nito na ikinalapat ng labi ng dalagang napapangiti na lamang na napasunod ng tingin kay Melon na lumapit na sa table ng mga kaibigang may mga panibagong costumers na naman.
"Salamat Joga. Sana maging magkaibigan din tayo balang araw"
- Writer
